Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, καθώς το Ισραήλ αντιμετώπιζε σοβαρές ελλείψεις νερού, τέθηκαν όλα τα είδη ιδεών για να βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματος, με το πιο δημιουργικό να εισάγει νερό από την Τουρκία. Και στις αρχές του 2004, μετά από διαπραγματεύσεις που διήρκεσαν περίπου τέσσερα χρόνια, η Ιερουσαλήμ και η Άγκυρα – στις πρώτες μέρες της βασιλείας του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν – υπέγραψε συμφωνία για το Ισραήλ να εισαγάγει ένα δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα νερού από τον ποταμό Manavgat της Τουρκίας. Μεταξύ των προτεινόμενων μεθόδων για τη μεταφορά του νερού ήταν: η σύνδεση τεράστιων μπαλονιών από καουτσούκ και ρυμούλκοντάς τα στο Ashkelon, άντληση νερού σε πετρελαιοφόρα που μετατράπηκαν ή κατασκευή αγωγού. Παρόλο που η εισαγωγή του νερού ήταν πολύ πιο ακριβή από άλλες επιλογές στο τραπέζι – όπως η αφαλάτωση – τότε ο πρωθυπουργός Ariel Sharon είπε στο υπουργικό συμβούλιο ότι αυτή η ρύθμιση θα παγιώσει τους σημαντικούς στρατηγικούς δεσμούς που είχαν αναπτυχθεί με την Τουρκία. Στη συνέχεια, ο υπουργός Οικονομικών Μπέντζαμιν Νετανιάχου καταψήφισε το σχέδιο, αναφέροντας τα έξοδά του. Στο τέλος η συμφωνία δεν υλοποιήθηκε και η στρατηγική σχέση με την Τουρκία δεν υπερέβη τη δεκαετία. Αλλά μια βασική αρχή πίσω από την πρόταση έζησε: όσο περισσότερο αλληλένδετη είναι η σχέση του Ισραήλ με τους φίλους του, τόσο το καλύτερο. Αυτή η αρχή ήταν αποδεικτική αυτή την εβδομάδα όταν το Ισραήλ και η Ελλάδα ανακοίνωσαν ότι θα υπογράψουν μια 20ετή αμυντική συμφωνία αξίας σχεδόν 1,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων που περιλαμβάνει μια ισραηλινή σχολή πτήσεων για την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία και 10 εκπαιδευτικά αεροσκάφη M-346. Πρ. Γεν. Ο κ. Yair Kulas, διευθυντής της Διεύθυνσης Διεθνούς Αμυντικής Συνεργασίας του Υπουργείου Άμυνας, είχε δίκιο όταν είπε ότι «δεν πρόκειται απλώς για μια συμφωνία εξαγωγής άμυνας, αλλά για μια εταιρική σχέση για τουλάχιστον 20 χρόνια». Με άλλα λόγια, αυτή η συμφωνία προσθέτει ένα άλλο επίπεδο στην ήδη ακμάζουσα ισραηλινή-ελληνική σχέση και σχεδόν θεσμοθετεί αυτούς τους δεσμούς.
cnxps.cmd.push (function () {cnxps ({playerId: ’36af7c51-0caf-4741-9824-2c941fc6c17b’}). render (‘4c4d856e0e6f4e3d808bbc1715e132f6’);});
Και παρόλο που είναι αμφίβολο ότι αυτός ήταν ο πρωταρχικός του στόχος, η συμφωνία στέλνει επίσης ένα μήνυμα στην εχθρική Τουρκία της Ελλάδας – η οποία δείχνει πρόσφατα το ενδιαφέρον της για την αποκατάσταση πιο υγιών σχέσεων με το Ισραήλ – ότι ανεξάρτητα από το πώς μπορούν να αναπτυχθούν οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, Η Ισραηλινή-Ελληνική συμμαχία, στην πραγματικότητα η Ισραηλινή-Ελληνοκυπριακή συμμαχία, είναι εδώ για να μείνει. Όταν ο Ερντογάν αμφισβήτησε τα θεμέλια της σχέσης αμέσως μετά την εκλογή του το 2002 και στη συνέχεια την έστειλε σε μια ουρά με τον στολίσκο Mavi Marmara το 2010, Το Ισραήλ έχασε έναν βασικό σύμμαχο στην περιοχή. Αλλά αντί να θρηνήσει την απώλεια, η Ιερουσαλήμ άρχισε γρήγορα να αναπτύσσει ισχυρούς δεσμούς με τους ιστορικούς αντιπάλους της Τουρκίας, από τους οποίους υπάρχουν πολλοί: Ελλάδα και Κύπρος για αρχάριους, καθώς και χώρες των Βαλκανίων, Βουλγαρία και Ρουμανία. Το Ισραήλ μπορεί να έχει χάσει σημαντικά ναυπηγεία με την Τουρκία, ήταν σε θέση να ανακτήσει πολύ έδαφος αναπτύσσοντας ισχυρότερες σχέσεις με αυτές τις χώρες, ειδικά με την Ελλάδα και την Κύπρο. Ένας αντι-τουρκικός άξονας άρχισε επίσης να συγκεντρώνεται στην ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Και μια άλλη βασική χώρα σε αυτόν τον άξονα, παρόλο που δεν κάθεται στη Μεσόγειο, είναι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οι δεσμοί του Ισραήλ με την Ελλάδα άρχισαν να απογειώνονται το 2010, ακόμη και πριν από το περιστατικό Mavi Marmara, ως Ελλάδα – που αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου κρίση χρέους – έψαχνε φίλους. Μια τυχαία συνάντηση στη Μόσχα μεταξύ του Νετανιάχου και του τότε Έλληνα πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου οδήγησε στην πρώτη επίσκεψη λίγο αργότερα από έναν Έλληνα πρωθυπουργό στο Ισραήλ σε τρεις δεκαετίες, ακολουθούμενο από τρεις εβδομάδες αργότερα από μια αμοιβαία επίσκεψη από τον Νετανιάχου, την πρώτη από έναν Ισραηλινό πρωθυπουργό Η Ελλάδα, μια χώρα που στις αρχές της δεκαετίας του 2000 θεωρήθηκε μια από τις πιο εχθρικές στην ΕΕ. Εάν μια βασική ώθηση στην ισραηλινή-ελληνική προσέγγιση ξεκίνησε με την ελληνική οικονομική κρίση, ήταν υπερτροφοδοτούμενη από το περιστατικό Mavi Marmara. Αυτό έκανε δύο πράγματα, έστειλε το Ισραήλ σε αναζήτηση νέων φίλων στην περιοχή και διέλυσε τις ελληνικές υποψίες ότι το Ισραήλ ήταν πολύ κοντά στην Τουρκία. Και η σχέση απογειώθηκε, με την Ελλάδα να προμηθεύει τους πυροσβέστες για να πολεμήσουν τη δασική πυρκαγιά του Carmel τον Δεκέμβριο του 2010 και ο Νετανιάχου χρησιμοποίησε τις συνδέσεις του για να ασκήσει πιέσεις για οικονομική υποστήριξη για την Ελλάδα. Ένα από τα πράγματα που χάθηκαν μετά από υποβαθμισμένους δεσμούς με την Τουρκία ήταν η ικανότητα του IAF να τρένο στον τουρκικό εναέριο χώρο. Αντίθετα, Ισραηλινοί πιλότοι άρχισαν να πραγματοποιούν αποστολές εξάσκησης στην Ελλάδα. Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι ότι οι σχέσεις έχουν επιζήσει από τρεις κυβερνητικές αλλαγές στην Αθήνα. Ο Παπανδρέου ήταν πρωθυπουργός της κεντροαριστεράς, διαδέχτηκε ο Αλέξης Τσίπρας που ήταν πιο αριστερά, ο οποίος με τη σειρά του αντικαταστάθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη από το κέντρο-Δεξιά. Ενώ μια ισχυρή άγκυρα της σχέσης είναι ένας προγραμματισμένος αγωγός για την παράδοση Ισραηλινών και Κυπρίων φυσικό αέριο μέσω της Ελλάδας στην Ιταλία και πιο βόρεια στην Ευρώπη, αυτή η τελευταία συμφωνία είναι σημαντική επειδή προσθέτει μια άλλη διάσταση στη σχέση. Εάν για οποιονδήποτε αριθμό λόγων το σχέδιο αγωγού δεν ξεπεράσει το έδαφος, είναι σημαντικό η σχέση να έχει άλλους πυλώνες στους οποίους να αγκυρώσουν τις σχέσεις καθώς αντιμετωπίζει πιθανές καταιγίδες στο δρόμο.