Τι κερδίσαμε, τι χάσαμε – Hatice İNTAÇ

ΤΙ ΚΕΡΔΟΥΜΕ, ΤΙ ΧΑΣΕΜΕ;

Πόσο παράξενη είναι η ζωή! .. Αυτή η παράξενη ζωή γίνεται πλουσιότερη με τα γεγονότα που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί. Σε όλη μας τη ζωή, έχουμε βιώσει πολλά πικρά, γλυκά, λυπημένα και χαρούμενα πράγματα. Ενώ πολλά από αυτά ήταν προσωπικά, τα κοινωνικά ήταν αναμφισβήτητα πολλά. Μοιραστήκαμε τα προσωπικά με τον εαυτό μας και ίσως το άμεσο περιβάλλον μας, αλλά συχνά παραπαίσαμε στα κοινωνικά λόγω των διαφορών σκέψεων και απόψεων. συνεχίζουμε να κατακλύζουμε.

Νομίζω ότι στο παρελθόν, αυτές οι διαφορές απόψεων, σύγχυση και αναποφασιστικότητα δεν ήταν σε αυτό το επίπεδο. Για παράδειγμα, στις τουρκο-ελληνικές συγκρούσεις που ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 1963 και συνεχίστηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, υπήρχαν στοιχεία που δεσμεύουν την κοινωνία, όπως η αλληλεγγύη, η κοινή χρήση και η καλοσύνη στην πλειοψηφία των ανθρώπων, και οι άνθρωποι αποκτούσαν δύναμη από αυτό και αυτοί θα μπορούσε να αντέξει αυτές τις δύσκολες συνθήκες με αυτόν τον τρόπο. Μερικοί από εμάς έγιναν μετανάστες εκείνα τα χρόνια. Έπρεπε να μείνουμε στα ίδια μέρη με ανθρώπους που δεν είχαμε γνωρίσει ποτέ πριν. Στην αρχή ήμασταν άβολα με αυτό, αλλά στη συνέχεια συγκεντρώσαμε αρκετά για να μοιραστούμε ένα ποτήρι νερό που δυσκολευτήκαμε. Από εκείνες τις ημέρες έως αυτές τις μέρες, κουβαλήσαμε την αγνότερη φιλία και αδελφότητα. Είναι ακριβώς αυτό; .. Τι έχει δει αυτή η κοινωνία, τι έχει βιώσει, αλλά με το ίδιο πνεύμα ενότητας και αλληλεγγύης, επιβίωσε όλα αυτά καλύτερα και χειρότερα.

Δεν έχει νόημα να επεκταθεί η λέξη. «Λένε ότι το παρελθόν είναι το παρελθόν» Ήταν τότε; Θα έλεγα ότι είναι λάθος αν έλεγα μετά το 1974, δηλαδή την περίοδο λείας; .. Θα με θυμούσε κάποιος; .. Εάν θυμωμένος! .. Αυτή τη στιγμή όταν το μαχαίρι είναι ενάντια στο οστό, δεν μπορούμε κρύψε ό, τι όλοι γνωρίζουν ότι κάποιος θα είναι θυμωμένος ..

Ποιος θυμώνει; .. Φυσικά, αυτοί των οποίων η foya πρόκειται να αποκαλυφθεί, εκείνοι που κάθονται στην ελληνική ιδιοκτησία από την πρώτη φορά .. Πόσες βίλες, οικόπεδα, χωράφια, δεν παίρνουν αρκετή … Εκείνοι που έχουν ένα μαχαίρι στα χέρια τους άρχισαν την αδικία, την αδικία, την κλοπή. οι αξιοσημείωτοι (! ..) Οι λεγόμενοι άρχοντες των περιοχών. Αυτό προφανώς μετατράπηκε σε συνήθεια με την πάροδο του χρόνου και εξακολουθεί να συνεχίζεται. Ξέρεις, λένε. Αυτό το “χρησιμοποιημένο είναι χειρότερο από το άθλιο”. Αυτό ακριβώς συνέβη. Εκείνοι που το ξεκίνησαν αργότερα αντικαταστάθηκαν συνήθως από τα παιδιά τους. Λοιπόν … τι θα συνέβαινε ..; Αυτή η συνήθεια πέρασε από πατέρα σε γιο σαν κληρονομιά. Κοιτάξτε τις παλαιότερες δυνάμεις και τις τρέχουσες. Ο αριθμός των Νέων είναι βέβαιος, δεν είναι πάντα οι κληρονόμοι των παλαιών; ..

Έτσι καταναλώθηκαν τα πλούτη αυτής της χώρας. Ήταν απαραίτητο να είμαστε σε υψηλότερες θέσεις για να συνεχίσουμε τη βασιλεία και να κερδίσουμε περισσότερα. Ο τρόπος για να γίνει αυτό ήταν να βρεις θαυμαστές. Αυτοί οι υψηλού μυαλού, των οποίων το μυαλό λειτούργησαν μόνο για το δικό τους όφελος, βρήκαν επίσης μια λύση για αυτόν. Για να το πάρετε, έπρεπε να το δώσετε. Διανέμουν τα υπολείμματα του εαυτού τους σε όσους μαζεύτηκαν γύρω τους για το σκοπό αυτό και αγόρασαν δύναμη. Επίσης, τρώγοντας τα δικαιώματα των άλλων, με την περιουσία των άλλων… Καθώς ο χρόνος περνούσε, τα πράγματα γίνονταν όλο και περισσότερο από το χέρι. Λαθρεμπόριο, κλοπή, εκβιασμός, βιασμός, δολοφονία και πολλά άλλα παράνομα περιστατικά έχουν συμβεί στο βόρειο τμήμα του νησιού. Κοιτάξαμε γύρω μας, εκείνους που δεν είχαν κλαδιά να κρεμάσουν στο νότο άνοιξαν εκμεταλλεύσεις, γκαλερί και εμπορικά κέντρα. Έχουν γίνει πολλοί δισεκατομμυριούχοι. Πώς συνέβησαν; Τι συνέβη με; Κανείς δεν ρωτάει … Όσοι πρέπει να ρωτήσουν δεν μπορούν να ρωτήσουν! .. Δεν πληρώνουν φόρους, ή ακόμα και αν το κάνουν, δείχνουν λιγότερα έσοδα και δίνουν τον φόρο που αφαιρείται από τον μηνιαίο μισθό ενός υπαλλήλου. Ετησίως.

Σήμερα, ως χώρα και κοινωνία, έχουμε υποστεί την οργή ενός ιού που ονομάζεται covit -19, ο οποίος είναι αποτελεσματικός σε όλο τον κόσμο. Η υγεία και η οικονομία μας έχουν επιδεινωθεί τόσο λόγω της κακής διαχείρισης της διαδικασίας και της απερίσκεπτης συμπεριφοράς ορισμένων ανθρώπων. Φυσικά, η υγεία έρχεται πρώτη σε μια τέτοια στιγμή. Τις τελευταίες ημέρες, η ταχεία εξάπλωση του ιού, η έλλειψη επαρκούς ιατρικού προσωπικού και εξοπλισμού για τον αυξανόμενο αριθμό ασθενών καθημερινά, η άρνηση να επωφεληθούν από αυτούς όταν υπάρχουν αμέτρητα πανεπιστήμια και ιδιωτικά νοσοκομεία στη χώρα, η έλλειψη απαραίτητες δοκιμές για την ανίχνευση των ασθενών, τη συστηματική εργασία των διαχειριστών, “Ξέρω, αποφασίζω.” Δεν χρησιμοποιώ ανθρώπινους πόρους, ποιος γνωρίζει αυτό το θέμα με το εγώ του, και την πρόταση πλήρους κλεισίματος του ανώτατου συμβουλίου υγείας για οικονομικούς λόγους. αγνοήστε το κοινό με το σκεπτικό ότι δεν μπορούν να φέρουν ψωμί στα σπίτια τους λόγω τέτοιου κλεισίματος κ.λπ. Ως κοινωνία, τώρα φοβόμαστε και ανησυχούμε για το τι θα συμβεί στο αύριο μας με λανθασμένες πρακτικές.

Δυστυχώς, η ανθρώπινη υγεία και η ζωή τίθενται σε κίνδυνο από την κυβέρνηση. το κλείσιμο αποφεύγεται εντελώς. Επομένως, η μόλυνση αυξάνεται καθημερινά και οδηγεί την κοινωνία στην κοινωνική, οικονομική και ψυχολογική απόγνωση. Το μόνο πρόβλημα που αποτρέπει το κλείσιμο είναι η οικονομική αδυναμία ορισμένων τομέων και ανθρώπων. Δεν μπορούν να μείνουν στο σπίτι για λίγο και να καλύψουν τις ανάγκες τους για προστασία τόσο των ίδιων όσο και των άλλων; Το κράτος δεν έχει τόσο μεγάλη δύναμη; Εάν δεν υπάρχουν χρήματα στη θυρίδα ασφαλείας του κράτους, δεν χρειάζεται να βρει αυτά τα χρήματα κάπως; Κάθε μήνα αφαιρείται ο φόρος από τον μισθό του δημοσίου υπαλλήλου. Αν και δεν είναι νόμιμο, μπορούν να γίνουν παρακρατήσεις από τον μισθό του συνταξιούχου που πληρώνει τον φόρο του κατά τη διάρκεια της απασχόλησής του λόγω της επιδημίας, αλλά από εκείνους που έχουν μεγάλο εισόδημα, εκείνους που γίνονται πλούσιοι με μετρητά, από εκείνους που έχουν δεν έχουν πληρώσει τους φόρους τους για χρόνια δεν μπορούν να εισπραχθούν από φοροδιαφυγές;

Ή είναι εντάξει να τους ρωτήσετε;

Εμείς, ως κοινωνία, δεν ήμασταν έτσι στο παρελθόν, δυστυχώς, χάσαμε το πνεύμα της ενότητας, της αλληλεγγύης, της ανταλλαγής, το οποίο είναι τόσο πολύτιμο για να περιγραφεί. Χάσαμε επίσης. Τι κερδίσαμε αντί για αυτούς; ..