Ένα εξάχρονο αγόρι από το Σάντερλαντ χτύπησε το κουδούνι για να σηματοδοτήσει το τέλος τρεισήμισι ετών εξαντλητικής θεραπείας λευχαιμίας.
Ο Saahib Randhawa, από το Ashbrooke, διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, μια επιθετική μορφή καρκίνου που επηρεάζει τα λευκά αιμοσφαίρια, όταν ήταν μόλις τρία.
Μετά από χρόνια εντατικής θεραπείας, ο Saahib μπόρεσε να χτυπήσει το κουδούνι αφού του δόθηκε το ολοκαίνουργιο την Τρίτη στο Great North Children Hospital, που εδρεύει στο Royal Victoria Infirmary στο Newcastle.
Η μαμά του Gurpreet, 36 ετών, είπε ότι η στιγμή ήταν μια «τεράστια ανακούφιση» για την οικογένεια.
Είπε στο πρακτορείο ειδήσεων της PA: «Είμαστε τόσο περήφανοι για το πώς αντιμετώπισε ο Saahib, πάντα χαμογελούσε μέσα από αυτό. Προφανώς υπήρξαν πολλά δάκρυα στην πορεία, αλλά έφτασε εδώ στο τέλος. “
Είπε ότι όταν διαγνώστηκε στα τέλη του 2017, φοβόταν ότι ο Σααχίμπ δεν θα έφτανε στα Χριστούγεννα.
«Έπρεπε να είχα συμβουλευτική εκείνη τη στιγμή γιατί απλά δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω», είπε.
Η οικογένεια αναγνώρισε την παιδική φιλανθρωπική οργάνωση Henry Dancer Days για τη στήριξή τους μέσω θεραπείας με τις συνεδρίες αφήγησης, τις οποίες η κυρία Randhawa περιέγραψε ως «άνοιγμα ενός κόσμου έξω από τη χημειοθεραπεία».
Η οικογένεια, συμπεριλαμβανομένου του μπαμπά Manprit, 37 ετών και της μικρότερης αδερφής Mia, τεσσάρων ετών, συμμετείχε σε περισσότερες από 40 συνεδρίες αφηγήσεων και αγγειοπλαστικής Henry Dancer Days στο νοσοκομείο, με τον αφηγητή Shelley O’Brien με έδρα το Newcastle.
«Η Shelley ήταν ένα ωραίο, φιλικό πρόσωπο που δεν έλεγχε, ούτε έδινε φάρμακο ούτε πήρε το αίμα σου», είπε η κυρία Randhawa.
«Ήταν ένα ασφαλές άτομο.»
Η κυρία Randhawa είπε ότι η Mia έπρεπε να μεγαλώσει παράλληλα με τη διάγνωση του Saahib, καθώς ήταν μόλις μία όταν αρρώστησε: «Η αφήγηση ήταν ένας καλός τρόπος για να βοηθήσει τη Mia να αισθανθεί ότι συμπεριλαμβάνεται και εξίσου ξεχωριστή με τη Saahib».
Το Henry Dancer Days ιδρύθηκε πριν από μια δεκαετία περίπου από τη μητέρα της Jane Nattrass, η οποία έχασε το παιδί της Henry από μια σπάνια μορφή καρκίνου των οστών.
Η κα Nattrass, διευθύντρια φιλανθρωπίας, δήλωσε: «Η αφήγηση είναι μια υπέροχη μορφή απόδρασης που επιτρέπει στους νέους και τις οικογένειές τους να μεταφερθούν σε έναν μαγικό κόσμο όπου δεν υπάρχει καρκίνος.
«Ο χρόνος που αφιερώνεται με τους αφηγητές είναι μια ευπρόσδεκτη απόσπαση της προσοχής από τις εξαντλητικές απαιτήσεις της θεραπείας του καρκίνου.
«Η αφήγηση συμβάλλει στην κάλυψη των ειδικών για τη θεραπεία λέξεων που χρησιμοποιούνται στο θάλαμο και την αντικατάστασή τους με εκπληκτικές περιπέτειες που οδηγούν τα μικρά μυαλά τους σε ένα υπέροχο ταξίδι.
Τώρα δεν χρειάζεται να περάσουν τόσο πολύ χρόνο στο νοσοκομείο, η οικογένεια ελπίζει να είναι σε θέση να πάει διακοπές μαζί, όταν αρθούν οι περιορισμοί του Covid, καθώς ο Saahib θέλει να κολυμπήσει στην Κύπρο.
«Ελπίζω ότι οι άνθρωποι θα δουν τις φωτογραφίες του Saahib και θα γνωρίζουν ότι υπάρχει ένα φως στο τέλος της σήραγγας», είπε η κυρία Randhawa.