Η καταγγελία T / C απέτυχε για την περιουσία του. Η αγωγή αφορούσε την περιουσία ενός πολίτη στην Πάφο, η οποία κατασχέθηκε το 1994, μέρος της οποίας χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του αεροδρομίου της Πάφου. Δεν υπέβαλε πρώτα αίτημα στο Υπουργείο Εξωτερικών. Θήκες:
Λήψη ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΥΠΡΟΥ. ΕΔΩ Android Για Android և ΕΔΩ για iOS
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση του Τουρκοκύπριου πολίτη για την απόφαση του Πρωτοδικείου για την περιουσία του στην Πάφο, όπως αποδείχθηκε όταν ζήτησε από τις αρμόδιες αρχές να ενημερώσουν για την περιουσία του, αλλά δεν υπέβαλε πρώτα αίτηση στον Υπουργό Εσωτερικών. κατοχυρώνονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, όπως προβλέπεται στον τουρκοκυπριακό νόμο περί ιδιοκτησίας.
Η αγωγή ισχυρίζεται ότι η περιουσία της Πάφου κατασχέθηκε το 1994 και ότι μέρος αυτού (13.824 τετραγωνικά μέτρα) χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του αεροδρομίου της Πάφου.
Ειδικότερα, το Ανώτατο Δικαστήριο στην απόφασή του της 30ής Δεκεμβρίου 2020 έκρινε ότι η διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 6ένα Σχετική νομοθεσία σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα ενός υπουργού του οποίου ο υπουργός αρνείται να υποβάλει αίτηση σε περιφερειακό δικαστήριο για παραβίαση δικαιώματος που κατοχυρώνεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατόπιν αιτήματος της Δημοκρατίας της Φρουράς. was Ακολούθησαν θεμελιώδεις ελευθερίες.
“Είναι σαφές από τις ανωτέρω διατάξεις ότι, ιδίως, η τήρηση της διαδικασίας που προβλέπεται στο σημείο (2), δηλαδή η άρνηση υποβολής του σχετικού αιτήματος στον Υπουργό Εσωτερικών, είναι απαραίτητη προϋπόθεση πριν από την άδεια να ασκήσει έφεση. “Η έναρξη αγωγής από το περιφερειακό δικαστήριο για τον προαναφερόμενο σκοπό”, αναφέρεται.
“Εάν δεν ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία, το περιφερειακό δικαστήριο στερείται ουσιαστικά την εξουσία να ακούσει έναν τέτοιο ισχυρισμό”, ανέφερε.
Ειδικότερα, η απόφαση συνεχίζεται, η αίτηση αναφέρει ότι από την άποψη αυτή. “2010 Στις 19 Απριλίου, περίπου το 2010 Στις 7 Ιουλίου, ο ενάγων έστειλε επιστολή στους κατηγορούμενους1 (ζητώντας πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία κατοχής και χρήσης της περιουσίας του). ,
Στη συνέχεια, στις παραγράφους 10 և 11 των λεπτομερειών, αναφέρεται ότι ο εναγόμενος 1 τον ενημέρωσε για την κατάσταση με το ακίνητο. Τέλος, η εικόνα συμπληρώνεται με ένα σύνδεσμο στην 12η παράγραφο των λεπτομερειών που η αναιρεσείουσα στις 13.12.2010. “Διατηρεί όλα τα δικαιώματά του για κακή χρήση, κατάχρηση ή εκμετάλλευση της περιουσίας του.” ,
“Ο αναιρεσείων δεν αναφέρει στην αγωγή του, εκτός από τους προαναφερόμενους ισχυρισμούς ότι υπέβαλε αίτηση στον εναγόμενο 2 (ΝΑΙ) με οποιαδήποτε αξίωση που σχετίζεται με τις αξιώσεις ιδιοκτησίας του, όπως αναφέρεται στο άρθρο 6Α του νόμου.” ,
Συγκεκριμένα, διευκρινίζεται ότι “αυτή η επιστολή δεν αναφέρεται σε παραβίαση του δικαιώματός του που κατοχυρώνεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, καθώς δεν απαιτεί καμία μεταχείριση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο συμφώνησε με το συμπέρασμα του Πρωτοδικείου ότι “ο ενάγων θέτει το ζήτημα των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά δεν φαίνεται να πληροί τον όρο που απαιτείται από το άρθρο 6Α για να υποβάλει πρώτα αίτηση στον Υπουργό.” Οι επιστολές στην αναφορά αγωγής αντιμετωπίζουν άλλα ζητήματα. Επομένως, θεωρώ το αίτημά του αβάσιμο (ή πρόωρο). “
Ταυτόχρονα αναφέρεται. “Σύμφωνα με το παραπάνω συμπέρασμα, αφού ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του άρθρου 6Α, ο καταγγέλλων έχει την ευκαιρία να επιστρέψει με νέα αξίωση.”
Πηγή: KYPE