Η απειλή των ψαριών καπνιστών, που προέρχονταν από την Ερυθρά Θάλασσα και εγκαταστάθηκαν στη Μεσόγειο, βλάπτει τον πληθυσμό τρώγοντας ψάρια, ειδικά το δικό του είδος, και βλάπτοντας τους ψαράδες σπάζοντας τα δίχτυα. Το Υπουργείο Γεωργίας και Δασών κατέβαλε 5 λίρες ανά ουρά στους ψαράδες που έφεραν ουρά ψαριού μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του περασμένου έτους για αυτά τα επιβλαβή ψάρια των οποίων ο πληθυσμός αυξάνεται ραγδαία. Οι ψαράδες της Αττάλειας, που έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για αυτήν την πρακτική, έδωσαν 35 χιλιάδες ουρές σε 22 ημέρες.
Από την άλλη πλευρά, οι επιχειρηματίες Taner Okan Acar και Mehmet Özata, που ζουν στην Alanya και είναι διευθυντές μιας ιδιωτικής εταιρείας, ενώθηκαν για ένα πολύ διαφορετικό έργο σχετικά με τα ψάρια puffer. Το δίδυμο, που ετοίμασε ένα έργο που ονομάζεται Alanya Balloon Fish Research and Development Project (ABAP), στοχεύει να χρησιμοποιήσει τα ψάρια μπαλονιών στη βιομηχανία δέρματος. Ο Acar και ο Özata, που ετοίμασαν το έργο που θα επιτρέψει τη χρήση του δέρματος των ψαριών με μπαλόνια σε τομείς όπως τσάντες, ζώνες και παπούτσια, τόνισαν ότι αυτό το έργο μπορεί να είναι επιχείρηση και μπορεί να παρασχεθεί απασχόληση εάν δοθεί υποστήριξη.
Αφού έλαβαν νομικές άδειες από το Ινστιτούτο Έρευνας, Παραγωγής και Κατάρτισης Αλιείας της Μεσογείου, οι επιχειρηματίες που μαυρίσουν το δέρμα των ψαριών που προμήθευαν με φυτικές μεθόδους δήλωσαν ότι η διαδικασία αξιολόγησης του δέρματος των ψαριών puffer είναι από μόνη της καθήκον, και ότι αυτό πρέπει να γίνεται από επαγγελματικά χέρια. Οι επιχειρηματίες, που εξήγησαν ότι οι άνθρωποι που έχουν εκπαιδευτεί επειδή αυτό το ψάρι είναι δηλητηριώδες, θα πρέπει να το κάνουν προσεκτικά, δήλωσαν ότι εάν μπορούν να λάβουν κρατική υποστήριξη μετά την απόκτηση του διπλώματος ευρεσιτεχνίας του έργου, μπορούν να δημιουργήσουν ένα νέο επάγγελμα για πολλούς ανθρώπους με επιχειρηματική γραμμή που θα δημιουργήσουν.
Ο Taner Okan Acar, ένας από τους επιχειρηματίες του έργου, εξήγησε ότι η περιπέτειά του με ψάρια puffer ξεκίνησε πριν από 7 χρόνια όταν πήγε να ψαρεύει με τον πατέρα του. Ο Acar είπε: «Όλα τα ψάρια που πιάσαμε ήταν ψάρια καπνιστών. Ο πατέρας μου δήλωσε ότι τα ψάρια puffer δεν τρώγονται, είναι δηλητηριώδη και επιβλαβή. Όμως ενώ στεκόμασταν στη βάρκα, είδαμε ότι τα ψάρια μπαλονιών ξαφνικά διογκώθηκαν. Συνειδητοποιήσαμε ότι έχει ελαστική ιδιότητα. Με βάση αυτό, μαυρίσαμε 2 δέρμα ψαριού puffer με ερασιτεχνικό τρόπο. Έπρεπε να σταματήσουμε το έργο γιατί δεν μπορούσαμε να προμηθεύσουμε ασταμάτητα. Το 2019, με την άδεια και τη γνώση του Ινστιτούτου Ερευνών Αλιείας της Μεσογείου, σκεφτήκαμε να εργαστούμε ξανά σε αυτό το ζήτημα προμηθεύοντας ψάρια από αυτούς. «Συνειδητοποιήσαμε ότι ακόμη και αν η διαδικασία μαυρίσματος στα ψάρια puffer είναι μια διαφορετική μέθοδος, θα γίνει ένα υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην οικονομία».
Εκφράζοντας ότι θέλουν να κάνουν αυτό το έργο πιο επαγγελματικό, ο Acar είπε: «Το σημείο που φτάσαμε είναι το τελευταίο σημείο που μπορεί να επιτευχθεί σε μια ερασιτεχνική διαδικασία. Ζητάμε από τους κρατικούς μας αξιωματούχους να μας δώσουν την προμήθεια ψαριών μπαλονιών σε νομική βάση. Επενδύοντας σε ψάρια μπαλονιών, σκοπεύουμε να κάνουμε αυτήν την επιχείρηση πιο επαγγελματική και να την φέρουμε στην οικονομία. Επιπλέον, όταν φέρνουμε την οικονομία, θα δημιουργηθεί μια περιοχή απασχόλησης. “Θέλουμε να φέρουμε τα αχρησιμοποίητα και αχρησιμοποίητα ψάρια μπαλονιών στη χώρα μας με εμπορικούς και οικονομικούς όρους, εάν τους δοθεί η ευκαιρία”, είπε.
Δηλώνοντας ότι το δέρμα ψαριού puffer μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλες τις περιοχές όπου χρησιμοποιείται δέρμα, ο Acar είπε:
«Είναι δυνατή η χρήση του σε όλες τις περιοχές όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί δέρμα. Ο τρόπος χρήσης αυτών των δερμάτων αλλάζει ανάλογα με το μαύρισμα τους. Για παράδειγμα, το μαύρισμα του δέρματος για παπούτσια είναι διαφορετικό, το προϊόν που θα κατασκευαστεί σακάκι είναι διαφορετικό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα είδη μετά από διαδικασίες μαυρίσματος. “
Ο Mehmet Özata, ο οποίος ξεκίνησε αυτό το έργο με την Acar αφού είδε το δέρμα που μαυρίστηκε πριν από περίπου 7 χρόνια, είπε: «Συμμετείχαμε στο έργο Bayoma στο Ινστιτούτο Αλιείας της Μεσογείου μεταξύ 2017-2020 και προμηθεύσαμε τα δέρματα των ψαριών puffer. Μελετήσαμε χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους μαυρίσματος. Ως αποτέλεσμα της μαυρίσματος μας, έχουν εμφανιστεί διαφορετικά δέρματα. Έχουμε δει ότι αυτά τα δέρματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αξεσουάρ και ρούχα σε όλους τους τομείς. Κάναμε τις απαραίτητες εφαρμογές. Πιστεύουμε ότι όταν παρέχονται καλύτερες συνθήκες για τα έργα μας, θα βγουν πολύ καλύτερα προϊόντα “, είπε.
Δηλώνοντας ότι στοχεύουν να φέρουν τα ψάρια φούσκα στη βιομηχανία, ο Özata είπε:
«Στόχος μας ήταν να το φέρουμε στη βιομηχανία και να αποκτήσουμε ένα χρήσιμο προϊόν. Έτσι ξεκινήσαμε αυτό το έργο. Πιστεύουμε ότι βγαίνουν συγκεκριμένα καλά πράγματα. Λάβαμε απόψεις πολλών ανθρώπων σχετικά με αυτό. Έχουμε εμπνεύσει πολλούς ανθρώπους. Οι καθηγητές μας στο πανεπιστήμιο είπαν, “Θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο;” Όταν το δείχνουμε συγκεκριμένα, πιστεύουμε ότι είμαστε πηγή έμπνευσης για αυτούς. Είπαν ότι έκαναν μελέτες σχετικές με αυτές και ότι θετικά αποτελέσματα ελήφθησαν από τις μελέτες τους. “
NTV