Όσο περισσότερο η κυβέρνηση βλέπει τη φθορά της από τις αποτυχίες της, τόσο περισσότερο θα αντιτίθεται στην ελευθερία του Τύπου και, τελικά, στη δημοκρατία.
Ένα απόσπασμα από ένα άρθρο του Ανδρέα Παρασού, του (πρώην) διευθυντή της «Καθημερινής» στην Κύπρο, ήταν μια ευκαιρία για την επιστροφή της ελευθερίας του Τύπου στη χώρα μας.
Την περασμένη Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2021, ο Andreas Parashos έγραψε σε ένα άρθρο ότι είχε μιλήσει στον Πρόεδρο Αναστασιάδη για μια λύση δύο κρατών, προσθέτοντας ότι “κατάλαβε ότι τα διαβατήρια χρυσού είναι ένα κοτόπουλο με χρυσά αυγά.” ο οποίος, όπως φέρεται να ομολόγησε σε μια χαρούμενη νύχτα στην Αθήνα, άφησε το γραφείο του για 300 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως και στη συνέχεια πέταξε στις Σεϋχέλλες με ιδιωτικές πτήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Βάρος και ο Μορφέας δεν βρήκαν λύση στο Mont Peleran και στο Crans Montana λύση. “
Διαβασέ το! A.Paraschos in Astra 92.8. Αρχές προς διερεύνηση – Υπάρχουν στιγμές χωρίς γραπτές αποδείξεις (ήχος)
ΕΝΑ. Ο Parashos παραιτείται με πυροβολισμό. “Αφόρητη δυσωδία στην ημι-υποθήκη πατρίδα”
Την επόμενη μέρα, εμφανίστηκε μια “εξήγηση” στην ηλεκτρονική έκδοση του “K”, η οποία ανέφερε ότι η τελευταία παράγραφος κατήγγειλε τις φήμες για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι οποίες δεν τεκμηριώνονται με παρόμοια δεδομένα. Είναι λάθος, δεν μας εκφράζει ως πρακτική στην εφημερίδα μας. “
Στην παρέμβασή του Α. Ο Parashos διευκρίνισε ότι το κείμενο δεν ήταν δικό του, τονίζοντας ότι «ο εκδότης πρέπει να προστατεύσει τη φήμη της εφημερίδας». Αφού «εξήγησε» την απουσία του δημοσιογράφου, υπήρχε μόνο ένας τρόπος για να παραιτηθεί. Από την πλευρά της, η Ένωση Συγγραφέων Κύπρου, υποστηρίζοντας πλήρως τον δημοσιογράφο, δήλωσε ότι «ήταν θέμα μείωσης της ελευθερίας του Τύπου, απόλυσης του δημοσιογράφου» και κάλεσε τους εκδότες του «Κ» να σκέφτονται δύο φορές. Αντ ‘αυτού, λίγο μετά, η ένωση δημοσιογράφων έλαβε μια επιστολή από έναν εκδότη Κ μέσω ενός δικηγόρου που τους συμβούλευε να προσέχουν να μην βλάψουν τους κρατημένους εκδότες. Σε συνέντευξή του στην Astra, ο Γιώργος W. Frangos, Πρόεδρος της ΕΠΑ, δήλωσε ότι η επιστολή ήταν μια έμμεση προειδοποίηση για νομική δράση κατά της Ένωσης Συγγραφέων. Η ΕΠΑ έλαβε επίσης μια επιστολή από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ζητώντας μια συνάντηση για συζήτηση.
Νίκος Τριμικλινιώτης, κοινωνιολόγος – «Ο δημοσιογράφος που αποκαλύπτει τη γυμνή του βασιλιά “
Ο Bravo Andreas Parashchos, ο οποίος είπε ότι όλοι γνωρίζουμε, το υπερασπίστηκε στη δράση. Ο δημοσιογράφος ανταποκρίθηκε στις περιστάσεις, υπενθύμισε πώς ο δημοσιογράφος πρέπει να αντισταθεί σε οποιαδήποτε διεφθαρμένη κυβέρνηση, և εκτελεστικό, ատու εργοδότη.
Η δημοκρατία βιώνει κρίσιμες στιγμές στη χώρα. Στη χώρα μας, ωστόσο, η μοίρα της δημοκρατίας είναι συνυφασμένη με την τύχη του Κυπριακού. Η ιστορία μας έχει διδάξει αυτό, που τελειώνει με πραξικόπημα που οδήγησε σε de facto διχασμό.
Ο Αναστασιάδης μας οδηγεί στη μεθοδική, παράλογη διαίρεση όλων για να εξυπηρετήσουμε τα συμφέροντα της συμμορίας, εκτός από το «δικό του». Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του πρώην προεδρικού βοηθού Μακάριου Δροσιώτη δείχνουν το εύρος και το βάθος των οικονομικών συμφερόντων με βάση την κάστα, χωρίς όριο, σαν να παρακολουθούσαμε μια τηλεοπτική σειρά Λατινικής Αμερικής.
Σήμερα, όπως και το 1974, οι τραγικές εξελίξεις στο Κυπριακό καταστρέφουν τη δημοκρατία στη χώρα. Καθώς τα διάφορα «καθεστώτα έκτακτης ανάγκης» πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα σε βάρος των δημοκρατικών θεσμών και δικαιωμάτων, η προοπτική επίλυσης του Κυπριακού όσον αφορά την ειρηνική επανένωση και συνύπαρξη στη χώρα μας επιδεινώνεται.
Καθώς εξελίσσεται η τελευταία πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, με την εντολή μιας χώρας να επανενωθεί βάσει μιας διμερούς δικοινοτικής ομοσπονδίας, όπου ο νομιμοποιημένος Πρόεδρος διαπραγματεύεται το Κυπριακό, δημοσιεύεται άρθρο της Πάρκας. Το γιατί το προφανές αποκαλυπτικό άρθρο εκρήγνυται σαν βόμβα είναι ένα σημάδι της παρακμής του δημόσιου δημόσιου λόγου. Αυτά είναι χίλια λόγια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκτός αυτού, δεν χρειάζεται καν να πάρετε τον Αναστασιάδη. Αν κοιτάξετε τα συμφέροντα των μαζικών ιδιοκτητών διαβατηρίων ακινήτων:, είναι πολύ προφανές. Ο βασιλιάς πρόεδρος είναι ήδη γυμνός.
Όποιος κολυμπά με υπερηφάνεια δεν έχει όρια. Ο Τραμπ, ο Νετανιάχου και ο Ερντογάν πάσχουν από το ίδιο σύνδρομο. Το γελοίο κείμενο της εξαγοράς συμφωνείται με τον φίλο-ιδιοκτήτη της εφημερίδας, ο οποίος είναι «χρεωμένος» στον Αναστασιάδη (ακόμη και η σύζυγός του διορίστηκε Επίτροπος του Διοικητικού Συμβουλίου). Αλλά οδηγεί στην επίλυση του προβλήματος, αντίθετα, οδηγεί σε γενική κατακραυγή. Στη συνέχεια εκρήγνυται η δεύτερη βόμβα. Η παραίτηση του δημοσιογράφου όχι μόνο επιβεβαιώνει ότι έγραψε για την γυμνή του Βασιλιά-Προέδρου, αλλά επίσης αποκαλύπτει ότι έχει ξεπεράσει όλα τα δημοκρατικά όρια εξουσίας. Σε τελική ανάλυση, ο δημοσιογράφος έγραψε ό, τι είδαν και γνώριζαν όλοι.
Δεκέμβριος ώρα για αποκεφαλισμό. Δεν πρέπει να παραιτηθεί ο Παρτάσος, αλλά ο Αναστασιάδης. Ο βασιλιάς είναι γυμνός.
Αντώνης Σκορδίλης, δημοσιογράφος – «“Ψέματα Πρόεδρος, Αξιοπρεπής Δημοσιογράφος պատ Το Παράθυρο Ευκαιριών”
Κάνοντας πίεση σε ένα χονδροειδές ψέμα από την πρώτη στιγμή της εκλογής του. Το κούρεμα της τράπεζας “χρωστάω” έγινε αστείο στα χείλη των Κυπρίων, φίλων και αντιπάλων, δεν σταμάτησε να διαδίδει ψέματα και να αποκομίζει ανταμοιβές. Φαντάστηκε ότι θα συνέχιζε να διαπράττει νομικά συνενοχή μέσα, να συλλέγει «χρυσά» διαβατήρια σιωπής, να παραμένει τραυματισμένο, μέχρι που ήρθε η ώρα που το μεγάλο ψέμα (συνενοχή) αποκαλύφθηκε από έξω, ως συνήθως (Al aze azira).
Κανένα πρόβλημα, η παλιά κλασική συνταγή (ψεύτες) είναι καλή. «Είμαι αθώος, αγνός», επιτέθηκε στην αλήθεια, έδειξε στον απλό εθνικό εχθρό μέσω των κοινών τοπικών μέσων μαζικής ενημέρωσης ως αόρατο υποκινητή αποκαλύψεων, επέλεξε μία από αυτές. պատասխանատվ ευθύνη հետ να διερευνήσει την ενοχή, ως αρμόδιος εισαγγελέας, είναι υπεύθυνη և, με αυτοπεποίθηση στην απρόσιτη ασπίδα που του προσφέρεται από την συνενοχή που απέκτησε η κοινωνική πλειοψηφία, ξεκίνησε να προχωρά. Στα ακόλουθα φρούτα, στα επόμενα «χρυσά» διαβατήρια, τα οποία μπορούν να δώσουν την κυπριακή διχοτομία μοναδικότητα σε όσους ξέρουν πώς να το χρησιμοποιήσουν δίνοντας σχόλια, δίνοντάς τα πίσω χρησιμοποιώντας.
Και τι ακριβώς συνέβη στην περίπτωση της απόλυσης του επίσημου τοπικού δημοσιογράφου και διευθυντή της «Καθημερινής»;
Εν συντομία. Ο άνθρωπος έχει αναφλεγεί από πολλά ψέματα για τόσα χρόνια, δεν μπορούσε πλέον να ανεχθεί την συνενοχή στην οποία (όχι μόνο αυτός, αλλά και η Κύπρος για πολλά χρόνια) τον ανάγκασε, έπαιξε αναμφισβήτητα τον σημαντικό του ρόλο, τον αναπόφευκτο χαρακτήρα της διπλής ανάπτυξης εάν (παρέμειναν) ανεμπόδιστοι. για, τέλος.
Σε μια σύντομη παράγραφο, έγραψε ολόκληρη την αλήθεια, εκπληρώνοντας για πρώτη φορά τον μοναδικό ρόλο που πρέπει να έχει κάθε αρμόδιος δημοσιογράφος στις συνθήκες της μοναδικότητας της Κύπρου, προκαλώντας μια κατάσταση μεγάλου ηθικού πανικού (απώλεια).
Η αποκάλυψη ενός συνεχούς ψεύδους από ένα άτομο που εργάζεται σε ένα ίδρυμα, το οποίο είναι το συνεργείο ενός συνεχούς ψέματος, είναι στην πραγματικότητα ο κύριος ρόλος του διευθυντή του. Αυτή είναι η μοναδικότητα της υπόθεσης του Andreas Parashos, εξ ου και των «σπασμωδικών» πραγμάτων. Ανακαλύπτοντας αυτό, είναι επίσης δυνατό να διεκδικήσετε το παράθυρο παραθύρου. Δηλαδή, η κυπριακή κοινωνία το συντομότερο δυνατόν να διαχωριστεί από την καταστροφική κατάσταση για το μέλλον του καθεστώτος συνενοχής, στο οποίο ο πρόεδρος και οι πολιτικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς στην «αλήθεια» του κυπριακή μικροπεριφέρεια, πρόθυμοι φίλοι և, απλήρωτοι, μαζί με συνεργούς.
Θέμα αξιοπρέπειας. Ένα τέτοιο άτομο που ανάγκασε τον Κύπριο δημοσιογράφο Ανδρέα Παράσχο, που αρχικά υπέφερε, να ενεργήσει ως εσωτερικός πομπός της αλήθειας σε μια χώρα που έχει μάθει να κρύβεται από πολύ μικρή ηλικία.
Τάκης Χατζηγεωργίου, δημοσιογράφος, πρώην Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – «Δημοσιογράφοι στην ενότητα »
Η περίπτωση του δημοσιογράφου Andreas Parashos μπορεί να προκαλέσει θλίψη και άγχος μόνο. Κυρίως επειδή πρόκειται για έναν δημοσιογράφο που έθεσε ζητήματα υψηλής πολιτικής, κοινωνικής και πολιτικής υπεροχής. Εάν ένα άτομο με αυτά τα ειλητάρια αντιμετωπίζει την εξέλιξη της παραίτησης για μένα, αυτό δείχνει απλώς ότι όσοι ήθελαν να τον αφαιρέσουν ήταν έτοιμοι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήταν σαν να τον περίμενα στη γωνία.
Έτσι, οι δημοσιογράφοι στο τμήμα. Κυριολεκτικά! Ποιος θα μιλήσει γι ‘αυτούς;
Ο γνωστός δημιουργός του Wikileaks, Julian Assange, αποκάλυψε χιλιάδες αναφορές ότι κράτη διαπράττουν τις πιο φρικτές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εναντίον των πολιτών τους. Κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας μέσω βίντεο μαζί του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν από τρία χρόνια, ο συνάδελφός μου Στέλιος Κούλογλου ρώτησε αν αξίζει η απομόνωση, η φυλάκιση, η ταπείνωση και οι άδικες κατηγορίες, στις οποίες απάντησε, όπως θυμάμαι καλά, “Ναι, και ότι εμείς Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να παραμένουμε σιωπηλοί όταν γνωρίζουμε την αλήθεια, ειδικά αν αυτή η αλήθεια έχει να κάνει με τη ζωή αθώων ανθρώπων.
Η δεύτερη περίπτωση που θέλω να αναφέρω είναι η περίπτωση του Can Dundar. Μπορεί ο Νταντάρ για άλλη μια φορά να αποκαλύψει σε ένα βίντεο τη μεταφορά όπλων από τον τουρκικό στρατό στο “Ισλαμικό Κράτος”; Διώχθηκε αδίστακτα από την τουρκική κυβέρνηση και καταδικάστηκε ερήμην σε 27 χρόνια φυλάκισης. Ευτυχώς γι ‘αυτόν, αφού κατάφερε να ξεφύγει από τη χώρα, έλαβε άσυλο στη Γερμανία.
Υπάρχει επίσης ο Snowden του Edward Joseph, ο οποίος εργάστηκε για την NSA, CIA և, ο οποίος είχε διαρρεύσει πληροφορίες στον Τύπο σχετικά με το πρόγραμμα μαζικής παρακολούθησης της βρετανικής κυβέρνησης των ΗΠΑ. Από τότε, ο Snowden ζει στην εξορία στη Μόσχα.
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στον συνάδελφό μας Ευρωπαίο δημοσιογράφο Sener Levent, ο οποίος διώκεται από την τουρκική «δικαιοσύνη» για τα σχόλιά του προς τον Τούρκο πρόεδρο. Αυτό που συμβαίνει πρέπει να σχετίζεται όχι μόνο με το κράτος της Κύπρου, όχι μόνο με την οικογένεια δημοσιογράφων, αλλά και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα οποία, θυμάμαι, τιμήθηκαν με το Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη. Αλλά πέρα από αυτό, είναι ηθική μας υποχρέωση να προστατεύσουμε τον Κύπριο πολίτη από τη σατιρική δύναμη του κ. Ερντογάν. Εάν επιτραπεί σε Κύπριο πολίτη να προσφύγει στο δικαστήριο της Τουρκίας με την κατηγορία ότι περιορίζει την ελευθερία του λόγου, αυτό δεν θα ισχύει μόνο για τον Sener Levent, αλλά θα είναι κάτι που θα μας απασχολεί όλους.
