Έχοντας μεγαλώσει στις παμπ των γονιών τους, οι καλύτεροι φίλοι Άλεξ και Λίζα ήταν συνηθισμένοι να είναι γύρω από άτομα που έπιναν τακτικά. Ήταν φυσιολογικό. Αλλά μερικές φορές δεν μπορούμε να δούμε τον αντίκτυπο που έχει το αλκοόλ σε μας όταν όλοι γύρω μας πίνουν επίσης …
Γνώρισα την καλύτερη φίλη μου τη Λίζα στις αρχές της δεκαετίας του 1990 όταν ήμουν 13 ετών και η Λίζα ήταν 12 ετών. Ο μπαμπάς μου ήταν διασκεδαστής στη σκηνή της παμπ και του κλαμπ και αυτός και η μαμά μου είχαν ιδιοκτήτες παμπ για το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής μου ηλικίας. Ο μπαμπάς μου έπινε βαριά, αλλά λειτούργησε κανονικά. Ο πατέρας της Λίζας ήταν καλός φίλος με τον μπαμπά μου και επίσης απολάμβανε ένα καλό ποτό. Έτσι συναντήθηκαν οι γονείς μας – ήμασταν μαζί και παραμείναμε φίλοι σε όλη μας τη ζωή.
Πίναμε μαζί τα περισσότερα Σαββατοκύριακα από την εφηβεία μας. Διδάξαμε τον εαυτό μας να το απολαύσουμε, γιατί αισθανθήκαμε πιο σίγουροι μετά από ένα ποτό. Θέλαμε να ταιριάξουμε. Ωστόσο, κοιτάζοντας πίσω, ήπιαμε υπερβολικά από ό, τι κάποιος από τους φίλους μας και η Λίζα αναγνωρίζει τώρα πόσο γρήγορα το αλκοόλ έγινε δεκανίκι για κάθε κοινωνική περίσταση.
Καθώς μπήκαμε στα τέλη της εφηβείας μας, εργαζόμασταν στη μαμά της Λίζας και στην παμπ του πατριού. Ήμασταν στο στοιχείο μας και οι πελάτες μας αγαπούσαν. Το «Πάρτε ένα για τον εαυτό σας» ήταν μια γραμμή που συχνά ακούγαμε και απολαύσαμε. Το περιβάλλον μας σήμαινε ότι περιβαλλόμασταν από αλκοόλ και ανθρώπους που έπιναν. Μετρήσαμε το ποτό μας σε όσους γύρω μας, έτσι, συγκριτικά, δεν ήμασταν τόσο άσχημα.
Τότε ξαφνικά ο πατέρας της Λίζας πέθανε μετά από μια σύντομη ασθένεια. Αποδείχθηκε ότι πέθανε από ηπατική νόσο. Περίπου την ίδια στιγμή, ο μπαμπάς μου υπέστη σοβαρή εσωτερική αιμορραγία και παρόλο που έζησε για 10 ακόμη χρόνια, χωρίς αλκοόλ, πέθανε τελικά από καρδιακές παθήσεις και κίρρωση του ήπατος.
Καθώς μπήκαμε στα μέσα της δεκαετίας του ’20 και είχαμε εγκατασταθεί με τις οικογένειες, οι βραδιές που έγιναν έγιναν λιγότερες αλλά όχι λιγότερο άγριες, και θα πίναμε κρασί στο σπίτι κάθε Παρασκευή και Σάββατο, αλκοολούχα ποτά τις νύχτες έξω. Θα καλούσαμε ο ένας τον άλλον την επόμενη μέρα μια νύχτα έξω, γεμάτος άγχος και φόβο μπύρας, αλλά θα έλεγαν ο ένας στον άλλο ότι δεν ήταν τόσο άσχημα. Και όμως, θα κάνουμε διαλείμματα σπα, για να πιούμε. Θα βγαίναμε για φαγητό, για ποτό. Γίναμε ο ένας του άλλου υποστηρικτής και δικαιολογία.
Μετά από ένα σύντομο ξόρκι στην Κύπρο και για τους δύο, επιστρέψαμε στο Ηνωμένο Βασίλειο και οι γάμοι μας διαλύθηκαν – κρατήσαμε ο ένας τον άλλον λογικό για τις κλήσεις Skype με κρασί. Καθώς και οι δύο συναντήσαμε τελικά νέους συνεργάτες και ξαναχτίσαμε τη ζωή μας, θα συναντιόμασταν και θα βγαίναμε όσο πιο συχνά μπορούσαμε. Ο κύκλος φιλίας μας παρέμεινε, και καθώς όλοι μεγαλώσαμε μαζί, δεν παρατηρήσαμε το αλκοόλ να πιάνει δύο από τους φίλους μας που και οι δύο έχασαν τη ζωή τους πολύ μικρά. Γνωρίζαμε ότι έπιναν πολύ, αλλά δεν είδαμε την καταστροφή που προκάλεσε το αλκοόλ – στην πραγματικότητα, θα μπορούσε να ήταν οποιοσδήποτε από εμάς.
Ξανα παντρευτήκαμε και το ποτό μας ήταν εντάξει, όσον αφορά εμάς. Είχαμε περιστασιακά ένα ποτήρι κρασί με ένα γεύμα, αλλά και οι δύο εξακολουθούσαμε να είμαστε πολύ καλοί τα σαββατοκύριακα. Κάναμε δουλειές, μεγαλώσαμε οικογένειες και ζήσαμε υγιείς.
“Κάναμε μια συνειδητή προσπάθεια να αφαιρέσουμε το στίγμα από τη λέξη νηφάλιος και υποστηρίξαμε την ηρεμία ως θετική επιλογή τρόπου ζωής”
Μια μέρα, τον Ιούνιο του 2018, η Λίζα με τηλεφώνησε, πείνα, για να μου πει ότι ήθελε να πάει νηφάλιος για 100 ημέρες. Είχε κατεβάσει Η απροσδόκητη χαρά που είμαι νηφάλιος από την Catherine Gray, και εξήγησε ότι είχε αρκετό αίσθημα ανησυχίας και δυστυχίας και ότι δεν έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει ως γονέας.
Η επιτυχία της έριξε φως στο ποτό μου και άρχισα να το αμφισβητώ – έκανα ακόμη μερικές αποτυχημένες προσπάθειες μετριοπάθειας. Στη συνέχεια, η μοίρα χτύπησε και ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος. Το μη πόσιμο έγινε εύκολο γιατί δεν μπορούσα. Ωστόσο, δεν έπρεπε να είναι. Κατά τη σάρωση των 12 εβδομάδων, ανακάλυψα ότι η καρδιά είχε σταματήσει να χτυπά στις 11 εβδομάδες, 3 ημέρες και έπρεπε να περάσω από χειρουργική επέμβαση. Ήμουν στενοχωρημένος και με το έμβρυο ακόμα στη θέση του, πήγα κατευθείαν από το νοσοκομείο στην παμπ και έπινα δύο μπουκάλια κρασί.
Μόνο ένα χρόνο αργότερα, τηλεφώνησα στη Λίζα με μια αναστατωμένη απόλυση, και της είπα ότι έκανα 100 μέρες εκτός αλκοόλ, για χάρη της ψυχικής μου υγείας. Η Λίζα είχε από καιρό δηλώσει ότι είχε σταματήσει να πίνει για πάντα, και είχε δημιουργήσει μια νηφάλια κοινωνική ομάδα με δύο φίλους που συνάντησε στο διαδίκτυο, που ονομάζεται Bee Sober Manchester. Βαθιά ήξερα ότι είχα εγκαταλείψει και για το καλό.
Αυτό είναι όταν γεννήθηκε το πείραμα Sober. Και οι δύο συμφωνήσαμε ότι υπήρχε η αντίληψη ότι πρέπει να είσαι αλκοολικός για να σταματήσεις να πίνεις. Οι ίδιες οι αντιδράσεις όλων μας γύρω μας έδειξαν ότι οι άνθρωποι δεν συνειδητοποίησαν πόσο εθιστικό είναι το αλκοόλ και πόσο επιβλαβές μπορεί να είναι. Αποφασίσαμε ότι πρέπει να υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι που ήθελαν να σταματήσουν την κατανάλωση αλκοόλ, αλλά δεν είχαν υποστήριξη αν δεν ταυτοποιούσαν ως αλκοολικό.
Κάναμε μια συνειδητή προσπάθεια να αφαιρέσουμε το στίγμα από τη λέξη νηφάλιος και υποστηρίξαμε την ηρεμία ως θετική επιλογή τρόπου ζωής. Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε την απάντηση καθώς οι άνθρωποι μπήκαν στις ομάδες κοινωνικών μέσων, ανυπομονούσαν να ξεκινήσουν το δικό τους νηφάλιο πείραμα – κάναμε ακόμη και ένα podcast.
Συντάξαμε ένα βιβλίο εργασίας και ένα περιοδικό, και καταγράψαμε καθημερινά εμπνευσμένα βίντεο για τους ανθρώπους να πραγματοποιήσουν το δικό τους πείραμα 30 ημερών με βάση αυτό που λειτούργησε για εμάς. Συνειδητοποιήσαμε ότι αλλάζοντας στάσεις και νοοτροπίες, οι άνθρωποι ολοκληρώνουν το πείραμα και μένουν νηφάλιοι. Δεν ήθελαν να πίνουν γιατί τους βοηθούσαμε να βρουν τα θετικά στην ηρεμία τους. Αντί να αισθανόμαστε σαν να μην μπορούσαμε να πιούμε, δεν θέλαμε να πιούμε, ούτε και αυτούς με τους οποίους ήμασταν συνδεδεμένοι.
Πήραμε τώρα το νηφάλιο πείραμά μας σε χώρους εργασίας για να στοχεύσουμε άτομα που είναι “φυσιολογικοί πότες” των κοινωνιών για να τους ενθαρρύνουμε, αποδεικνύοντας όλα τα θετικά της ηρεμίας, να κάνουν ένα διάλειμμα, να μειώσουν την πρόσληψή τους ή να σταματήσουν για το καλό – χωρίς το στίγμα να επισημαίνονται ή να επισημαίνονται οινοπνευματώδη. Αυτό το κάνουμε με έναν πολύ διασκεδαστικό τρόπο που λειτουργεί και βελτιώνει την ψυχική υγεία, τη σωματική υγεία και την παραγωγικότητα στο χώρο εργασίας. Έχουμε επίσης αρχίσει να μπαίνουμε σε κέντρα αποκατάστασης για να συνεργαστούμε με άτομα που είναι έτοιμα να φύγουν από την αποκατάσταση.
Το Sober Experiment και το Bee Sober συγχωνεύθηκαν για να δημιουργήσουν μια καταπληκτική εταιρεία κοινοτικού ενδιαφέροντος που ονομάζεται Bee Sober CIC. Έχουμε μέλη από όλο τον κόσμο, και τα υποστηρίζουμε για να πάρει και να μείνει νηφάλιος. Έχουμε επίσης μια καταπληκτική ομάδα εκπαιδευμένων μεντόρων σε όλη τη χώρα (και έναν στις ΗΠΑ), προσφέροντας υποστήριξη και φιλία σε όποιον θέλει να ζήσει έναν ικανοποιητικό νηφάλιο τρόπο ζωής.
Και οι δύο μάθαμε τόσο πολύ για τον εαυτό μας όσο και για τον άλλον στην πορεία. Είμαστε τόσο ανθεκτικοί και δυνατοί, ικανοί για οτιδήποτε θέλουμε να επιτύχουμε – και η φιλία μας λάμπει μέσα από ό, τι κάνουμε. Χάρη στο δικό μας νηφάλιο πείραμα, αγγίζουμε τώρα τις ζωές εκατοντάδων «κανονικών πότες» και τους δείχνουμε με την πολύ θετική πλευρά την άλλη πλευρά του νομίσματος.
Graeme Orr | Ο σύμβουλος MBACP (Accred) λέει:
Ο Άλεξ και η Λίζα μεγάλωσαν κοινωνικά με το αλκοόλ σε μια κουλτούρα κατανάλωσης αλκοόλ. Ομαλοποίησαν τα συναισθήματά τους για αυτό που έπιναν, αλλά συνέχισαν να κάνουν ποτό τα σαββατοκύριακα. Έχασαν φίλους από το αλκοόλ και δεν είδαν τη ζημιά που έκανε γύρω τους. Ένα σημείο καμπής ήρθε όταν η Λίζα σταμάτησε να πίνει και ο Άλεξ αμφισβήτησε τη σχέση της με το αλκοόλ. Το ζευγάρι συνεργάστηκε για να βοηθήσει τον εαυτό του και τους άλλους να επωφεληθούν από την ηρεμία. Η ιστορία τους υπογραμμίζει τη σημασία του να έχεις τη σωστή σχέση με το αλκοόλ, να μην αισθάνεσαι την κοινωνική πίεση να πίνεις και να γνωρίζεις ότι υπάρχει υποστήριξη.
Για να συνδεθείτε με έναν σύμβουλο ή για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον αλκοολισμό και τον εθισμό, επισκεφθείτε τη διεύθυνση Counselling-directory.org.uk