Και έτσι τελειώνει το παράξενο των ετών. Το 2020 θα παραμείνει σε κακή για το υπόλοιπο της ζωής μας. Τόσα πολλά έχουν συμβεί τους τελευταίους 12 μήνες, αλλά, μερικές φορές ένιωθα ότι δεν συνέβαινε τίποτα.
Η ετήσια ματιά μας στα άρθρα μας για το Balls.ie αποκαλύπτει μια χρονιά γεμάτη απογοήτευση, θυμό και απογοήτευση, αλλά και μια γεμάτη χαρά και έμπνευση.
Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, μοιραζόμαστε μερικά από τα αγαπημένα μας κομμάτια από τα πιο τρελά χρόνια για να ξαναζήσουμε μερικά από αυτά που ίσως έχετε ξεχάσει ή χάσει το 2020.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα από τα αγαπημένα μας κομμάτια εδώ.
*****
Τι θα δώσουμε τώρα για έναν παίκτη της ποιότητας του Roy Keane; Αυτός είναι ένας άντρας που καπετάνισε νικητές του ευρωπαϊκού κυπέλλου, αγκυροβολώντας την πιο συνεπή ομάδα στην Ευρώπη για πάνω από μια δεκαετία. Τελείωσε έκτος στην ψηφοφορία Ballon d’Or το 1999, και με κάθε ειλικρίνεια έπρεπε να είχε τελειώσει πολύ υψηλότερα.
Σπάνια ένα έθνος του μεγέθους μας παράγει κάποιον τέτοιας ποιότητας. Είναι ο μεγαλύτερος Ιρλανδός παίκτης της σύγχρονης εποχής.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, είναι μια παρωδία που κέρδισε μόνο 67 caps για τη χώρα του.
Όλοι γνωρίζουμε τους λόγους για τους οποίους. Ο Keane έκανε ό, τι μπορούσε για να αποφύγει φιλικά παιχνίδια στο δεύτερο μισό της καριέρας του, χωρίς να παίξει ούτε ένα σε μια πενταετή περίοδο από τον Απρίλιο 1996 έως τον Αύγουστο του 2001.
Τότε έχετε το περιστατικό Saipan. Δεν πρόκειται να το κάνουμε εδώ, αλλά είναι κάτι που του κόστισε πάνω από δύο χρόνια από τη διεθνή του καριέρα.
Η επιστροφή του στην ομάδα ήταν αμφιλεγόμενη. Παρά την αποχώρηση του Mick McCarthy ως προπονητή, πολλοί ήταν πάρα πολύ «Team Mick». Δεν επέστρεψε αμέσως κάτω από τον Brian Kerr, καθιστώντας το υπόλοιπο της αποτυχημένης καμπάνιας Euro 2004.
Ο μέσος Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επέστρεψε σε φιλικό εναντίον της Ρουμανίας τον Απρίλιο του 2004. Στη συνέχεια έχασε το ταξίδι στην Κύπρο στο πρώτο παιχνίδι της επόμενης καμπάνιας, με το πρώτο ανταγωνιστικό του παιχνίδι να είναι η σύγκρουση στην Ελβετία λίγες μέρες αργότερα τον Σεπτέμβριο του εκείνη τη χρονιά.
Με την επιστροφή του, ο Keane είπε:
Προφανώς ο Μπράιαν κάνει τα πράγματα σωστά τώρα, κάτι που ένιωθα ότι ο προηγούμενος διευθυντής δεν έκανε.
Δεν ήταν απαραιτήτως μια εύκολη απόφαση να επιστρέψουμε στην πτυχή. Ο ίδιος ο Κέιν είχε κάνει την προσέγγιση, πολύ στην ενόχληση του Άλεξ Φέργκιουσον. Αυτό θα αποδειχθεί η αρχή του τέλους για αυτόν στο Old Trafford, με τη σχέση του με τον Σκωτσέζικο να επιδεινώνεται πέρα από τους επόμενους 18 μήνες.
Ακόμα, η Ιρλανδία χαιρόταν να τον έχει ακόμη και αν ορισμένοι υποστηρικτές δεν ήταν πεισμένοι. Ο Kenny Cunningham διατήρησε την κυριαρχία καθώς η Ιρλανδία κατακερματιστεί στο γκρουπ. Ο Κέιν έπαιξε σε κάθε παιχνίδι μετά από ισοπαλία 1-1 στην Ελβετία, δύο νίκες εναντίον των Νήσων Φερόε μεταξύ των τριών ισοπαλιών με τη Γαλλία και το Ισραήλ.
Μπαίνοντας στα τρία τελευταία παιχνίδια της καμπάνιας, η ομάδα του Kerr ήταν σε καλή κατάσταση. Ένα θετικό αποτέλεσμα εντός έδρας εναντίον της Γαλλίας στο επόμενο παιχνίδι θα τους έδινε σε αξιοπρεπή θέση για να εξασφαλίσει τουλάχιστον ένα πλέι οφ.
Αν δεν το γνωρίζουμε όλοι, τότε θα ήταν και το τελευταίο παιχνίδι του Roy Keane σε μια φανέλα της Ιρλανδίας.
Ο Brian Kerr επέλεξε μια ισχυρή ομάδα για τη σύγκρουση στο Lansdowne Road. Μια πρώτη επιλογή πίσω τέσσερις είχε ένα μέσον των Keane, Reid, Duff και Kilbane μπροστά τους. Με τους Robbie Keane και Clinton Morrison μπροστά, θα ήταν σίγουροι ότι θα επαναλάβουν τουλάχιστον την ισοπαλία 0-0 που επιτεύχθηκε στο Παρίσι 11 μήνες πριν.
Μετά από αυτό το παιχνίδι στο Stade de France, ο Guardian έπαιζε για την επιστροφή του Keane στην ομάδα:
Η πιο σημαντική αλλαγή, ωστόσο, έχει έρθει στο κέντρο της μέσης. Πριν από δώδεκα μήνες, ο Roy Keane ήταν ακόμα σε διεθνή εξορία …
Η αξία του Keane ήταν ξεκάθαρη καθώς έδινε ελεγχόμενη και συντηρητική απόδοση, σπάνια προχωρούσε προς τα εμπρός αλλά πάντα προστατεύοντας την άμυνα του και χρησιμοποιώντας τη μπάλα με λογικό τρόπο.
Αν μπορούσε να επαναλάβει αυτή την εμφάνιση, οι Γάλλοι θα μπορούσαν να αγωνιστούν.
Ωστόσο, αυτό δεν ήταν μια γαλλική πλευρά στην ποιότητα των αστέρων. Οι οπαδοί των Thierry Henry, Zinedine Zidane και Patrick Vieira ήταν όλοι στην ομάδα. Θα χάσουν τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου με πέναλτι λίγους μήνες αργότερα.
Βγήκαν ταλαντευόμενοι νωρίς, δίνοντας μια υπενθύμιση του ταλέντου στην ομάδα τους. Ο Shay Given έβγαλε ένα θαύμα για να σταματήσει ένα ελεύθερο λάκτισμα Zidane μέσα σε επτά λεπτά.
Αλλά αυτό ήταν όταν η Ιρλανδία μπήκε σε αυτό. Ήταν πολύ η καλύτερη πλευρά για το υπόλοιπο μισό, με το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού τους να περνάει από τον Keane.
Ήταν εξίσου σημαντικός από την μπάλα.
Ο Κέιν πέταξε σε τακάνικ, αλλά πήγε πολύ μακριά με μια πρόκληση για τον Κλοντ Μακελέλε στο αρχικό ημίχρονο. Προκάλεσε την οργή τόσο του Zinedine Zidane όσο και του διαιτητή, ο οποίος εξέδωσε στον Keane μια κίτρινη κάρτα.
Δυστυχώς, η Ιρλανδία δεν μπόρεσε να μετρήσει το πρώτο ημίχρονο. Ο Andy Reid, η Clinton Morrison και ο Robbie Keane σπατάλησαν όλες τις ευκαιρίες για να σπάσουν το αδιέξοδο πριν από το διάστημα.
Η Γαλλία ελέγχει το παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο. Όταν ο Thierry Henry άνοιξε το σκορ με μια προσπάθεια μπούκλας στο 68ο λεπτό, φάνηκε να περνά το τέλος των πιθανοτήτων της γηπεδούχου ομάδας.
Παρά το γεγονός ότι η Ιρλανδία περνάει με ήττα 1-0 από αυτό το σημείο, ο 34χρονος Keane παρέμεινε μακράν ο ισχυρότερος παίκτης τους. Το BBC τον χαρακτήρισε ως «ο καλύτερος παίκτης της Δημοκρατίας τη νύχτα».
Το αποτέλεσμα άφησε την Ιρλανδία σε επισφαλή θέση. Οι νίκες θα απαιτηθούν και στα δύο τελευταία τους παιχνίδια εναντίον της Κύπρου και της Ελβετίας για να έχουν την ευκαιρία να προκριθούν στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Δυστυχώς, θα έπρεπε να το κάνουν χωρίς τον Keane.
Ενώ αυτή η κίτρινη κάρτα θα τον είχε αποκλείσει από το παιχνίδι της Κύπρου ανεξάρτητα, ένας τραυματισμός που είχε υποστεί σε ένα παιχνίδι εναντίον της Λίβερπουλ σήμαινε ότι θα έχασε και τα δύο παιχνίδια. Όλοι ξέρουμε τι συνέβη στη συνέχεια. Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι αν ο Κέιν θα μπορούσε να σύρει την Ιρλανδία σε αποτέλεσμα εναντίον των Ελβετών, αλλά η παρουσία του θα ήταν μεγάλη ώθηση.
Τελικά, αυτή η βραδιά θα αποδειχθεί η τελευταία του σε μια πράσινη φανέλα. Κανείς δεν το ήξερε εκείνη τη στιγμή, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπήρχε πανηγύρι ή αποστολή για έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες της Ιρλανδίας.
Δεν του δόθηκε ποτέ η αποστολή που του άξιζε, αλλά ίσως αυτό ταιριάζει στη διεθνή του καριέρα.
Ο Roy Keane είχε πάντα μια περίπλοκη σχέση με τους υποστηρικτές της Ιρλανδίας. Ήταν ένας διχαστικός χαρακτήρας, ακόμη και στην κορυφή των εξουσιών του. Ο Saipan το εξοργίστηκε στον ένατο βαθμό.
Χάνοντας ένα παιχνίδι που η Ιρλανδία πιθανότατα θα είχε κερδίσει μαζί του στην ομάδα και χάνοντας ως αποτέλεσμα τη θέση του στο Παγκόσμιο Κύπελλο, είναι μια αφήγηση που ταιριάζει με τα τελευταία του χρόνια με τη χώρα του.
Ανεξάρτητα, ήταν ακόμα ο καλύτερος παίκτης στο γήπεδο στον τελευταίο του αγώνα στην Ιρλανδία. Αυτό σας λέει όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Dara O’Shea: The Journey From GAA Prodigy To Premier League Footballer
