Η ενοικίαση αυτοκινήτου στο εξωτερικό είναι γεμάτη με πιθανές παγίδες – από αυτά τα δαπανηρά «υποχρεωτικά» πρόσθετα ασφάλισης έως τους λογαριασμούς ζημιών όταν επιστρέφετε το αυτοκίνητο. Αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους οδηγεί στη λάθος πλευρά του δρόμου που είναι η κύρια πηγή φόβου, και ακόμη και οι πιο αυτοπεποίθηση οδηγοί τρεμοπαίζονται με τη σκέψη να περιηγηθούν στη γερμανική πόλη Autobahn ή στις ιταλικές πόλεις.
Αν και οι περισσότεροι γείτονές μας οδηγούν στα δεξιά, είμαστε οι ακραίοι της Ευρώπης. Στην πραγματικότητα, με την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, η Μάλτα και η Κύπρος είναι οι μόνες χώρες που απομένουν στην ΕΕ που εξακολουθούν να οδηγούν αριστερά.
Μετά την πρόσφατα συμφωνημένη συμφωνία Brexit, η τάση μας για οδήγηση στα αριστερά είναι πιθανό να επηρεάσει την αγορά αυτοκινήτων μας.
Η εμπορική συμφωνία θα κάνει τις εισαγωγές μεταχειρισμένων αυτοκινήτων πολύ λιγότερο ελκυστικές για τους Ιρλανδούς αγοραστές και θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει σοβαρά την επιλογή και την προμήθεια νέων αυτοκινήτων στο μέλλον.
Τα πιθανά τιμολόγια αναγκάζουν τους ευρωπαίους κατασκευαστές αυτοκινήτων να σταθμίσουν εάν η Βρετανία μπορεί να παραμείνει ένας βιώσιμος κόμβος εξαγωγών προς την ΕΕ και, εάν όχι, θα μπορούσε να σημάνει το τέλος ορισμένων μοντέλων που παράγονται με το δεξί αυτοκίνητο.
Η Ιρλανδία είναι ένας μικρός παίκτης στην αγορά αυτοκινήτων, οπότε δεν θα είχε καμία επιρροή σε τέτοιες αποφάσεις, και το πιθανό αποτέλεσμα για εμάς είναι απλώς λιγότερη επιλογή.
Γιατί λοιπόν οδηγούμε σε διαφορετική πλευρά του δρόμου από τους ευρωπαίους γείτονές μας; Είναι καιρός να σκεφτείτε να μετακινηθείτε στη δεξιά πλευρά του δρόμου;
Φαίνεται ότι ο λόγος για τον οποίο οδηγούμε αριστερά έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δεξιόχειρες. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι οδήγησαν τα άρμα τους στα αριστερά, ενώ οι ιππότες και οι ένοπλοι ταξιδιώτες ευνόησαν να περάσουν στα αριστερά, ώστε να μπορούν να αμυνθούν ενάντια στους επιτιθέμενους με το καλό τους χέρι – το δεξί.
Η περικοπή του 1700 και η άφιξη μεγάλων φορταμαξών με άλογα οδήγησε σε νέους κανόνες που πρέπει να διατηρήσετε στα δεξιά για να περάσετε την επικείμενη κίνηση.
Αργότερα ο αριστερός Ναπολέων διέδωσε την πρακτική καθώς κατέκτησε με επιτυχία το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.
Οι Βρετανοί παρέμειναν μη πεπεισμένοι και το 1773 εισήγαγε το νόμο General Highway, ο οποίος ενθάρρυνε την οδήγηση στα αριστερά. Μέχρι το 1835 έγινε υποχρεωτικό και εισήγαγαν το έθιμο σε όλη τη Βρετανική Αυτοκρατορία.
Ενώ η πλήρης ιστορική εξήγηση είναι πιθανώς πιο περίπλοκη, το έθιμο της οδήγησης στα αριστερά φαίνεται άρρηκτα συνδεδεμένο με τη Βρετανία και τις αποικίες της.
Αλλά η εναλλαγή πλευρών του δρόμου θα ήταν αδύνατη, σίγουρα; Οχι απαραίτητα; έχει επιτευχθεί στο παρελθόν.
Στις 3 Σεπτεμβρίου 1967, γνωστή ως «Dagen H» – Dagen σημαίνει «ημέρα» και το «H» σημαίνει «Hogertrafik», η σουηδική λέξη για «δεξιά κυκλοφορία» – η Σουηδία άλλαξε από την οδήγηση στα αριστερά πλευρά του δρόμου προς τα δεξιά.
Στις 4.50πμ όλα τα οχήματα οδήγησαν στην άλλη πλευρά του δρόμου και παρέμειναν στάσιμα για 10 λεπτά. Στις 5 π.μ. η οδήγηση συνεχίστηκε, η αλλαγή ολοκληρώθηκε.
Αλλά η ομαλή μετάβαση ήταν μια δαπανηρή και πολύπλοκη προσπάθεια που χρειάστηκε τέσσερα χρόνια προετοιμασίας, μια εντατική εθνική εκστρατεία και κόστισε 64 εκατομμύρια ευρώ, που ισοδυναμεί με 500 εκατομμύρια ευρώ σήμερα.
Η Σουηδία δεν ήταν η πρώτη χώρα που το έκανε: ο Καναδάς, η Πολωνία και η Ισπανία άλλαξαν το 1924. Πορτογαλία και Βραζιλία το 1928 · και Γκάμπια το 1965. Η Βιρμανία, η Σιέρρα Λεόνε, η Νιγηρία, η Γκάνα και το Σουδάν ανταλλάχθηκαν όλες στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Πιο πρόσφατα, η Σαμόα πήρε την ιστορική απόφαση να αλλάξει.
Στις 6 π.μ. στις 8 Σεπτεμβρίου 2009, απέρριψαν την παγκόσμια τάση και άλλαξαν από δεξιά προς τα αριστερά για να τερματίσουν την εξάρτησή της από τις ακριβές εισαγωγές από την Αμερική και αντ ‘αυτού αποκτούν φθηνά, μεταχειρισμένα αυτοκίνητα από τις γειτονικές τους χώρες, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, που ακολουθούν Βρετανικό έθιμο οδήγησης στα αριστερά.
Πρέπει λοιπόν η Ιρλανδία, μετά το Brexit, να ακολουθήσει το προβάδισμα της Ευρώπης και να οδηγήσει στα δεξιά;
Θα υπήρχαν οφέλη εκτός από μια πιο άφθονη αγορά αυτοκινήτων. Το πιο συναρπαστικό επιχείρημα είναι ότι ολόκληρο το οδικό μας δίκτυο θα πρέπει να αναδιαμορφωθεί. Μήπως αυτό μας έδινε την ευκαιρία να επανασχεδιαστούν οι κυκλικοί κόμβοι, οι διασταυρώσεις και οι διασταυρώσεις αυτοκινητοδρόμων με τρόπο που θα μπορούσε να δώσει μεγαλύτερη ασφάλεια και προτεραιότητα στους πεζούς και τους ποδηλάτες;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ιδέα είναι στην καλύτερη περίπτωση προβληματική. η αλλαγή θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με πολύ υψηλό κόστος, και δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το χάος που θα μπορούσε να ακολουθήσει, καθώς και τον οικονομικό φόρο.
Οι έμποροι αυτοκινήτων θα το αντιταχθούν έντονα καθώς η κίνηση θα υποτιμήσει την αγορά μεταχειρισμένων αυτοκινήτων εν μία νυκτί και τα σύνορα με τον Βορρά θα ήταν ένα σημαντικό ζήτημα.
Είναι μια απολύτως ανέφικτη ιδέα και εν συντομία εντελώς τρελός, ή μια συνομιλία που αξίζει να έχεις;
Και πάλι, στη μελλοντική εποχή των αυτοκινούμενων αυτοκινήτων, η πλευρά του δρόμου στην οποία οδηγούμε δεν θα έχει σημασία τόσο πολύ.
