Το τελευταίο παράδειγμα προσπαθειών εξαναγκασμού

Η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να συνδέσει κάθε γεγονός, κάθε πρόβλημα με το CHP.

Έδωσε το τελευταίο του παράδειγμα στη δήλωση των συνταξιούχων ναύαρχων.

Ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε ότι μεταξύ των συνταξιούχων θαυμαστών, αυτός και οι συγγενείς του ήταν μέλη του CHP. Ανακοίνωσε ότι τα νέα για αυτά θα δημοσιευτούν σύντομα στα οπτικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης. Ταυτόχρονα, μια λίστα με 4 συνταξιούχους θαυμαστές από το CHP και τους συγγενείς τους δημοσιεύτηκε στους ιστότοπους εφημερίδων κοντά στην κυβέρνηση.

Οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι ανέφεραν ότι το CHP ήταν στο επίκεντρο της δήλωσης και κατηγόρησε το CHP για putchism.

Η δημοσίευση μιας λίστας που δηλώνει ότι οι συνταξιούχοι θαυμαστές και οι συγγενείς τους είναι μέλη του CHP χωρίς την άδειά τους είναι ένα απαράδεκτο γεγονός όσον αφορά την πολιτική ηθική και τη δημοσιογραφική ηθική.

Ενεργώντας ως μέλος της CHP, συνδέοντας την εκδήλωση δήλωσης με την CHP, κατηγορώντας έτσι την CHP για “έκκληση πραξικοπήματος” όπως οι συνταξιούχοι θαυμαστές που υπέγραψαν τη δήλωση, είναι μια πολύ καταναγκαστική προσπάθεια, πολύ αποσπασμένη από την αλήθεια, μακριά από την αξιοπιστία.

Μήπως το γεγονός ότι 4 από τους 104 συνταξιούχους θαυμαστές είναι μέλη της CHP δείχνει ότι η δήλωση οφείλεται στην CHP; Οχι.

Είναι ο λόγος για τον οποίο 104 συνταξιούχοι θαυμαστές εξέφρασαν τη συναίνεσή τους επειδή είναι μέλη του CHP; Οχι, δεν είναι.

Μπορούν να υπάρχουν εκείνοι που είναι μέλη της CHP, καθώς και εκείνοι που είναι μέλη άλλων κομμάτων μεταξύ των συνταξιούχων ναυάρχων και των συγγενών τους; Ναί.

Σε αυτήν την περίπτωση, μπορούμε να πούμε ότι αυτά τα μέρη βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της δήλωσης; Μπορεί να ειπωθεί αν πάμε από τη λογική της εξουσίας.

Με αυτήν τη δήλωση, μπορεί να δημιουργηθεί σχέση μεταξύ των συγγενών συνταξιούχων ναύαρχων που είναι μέλη της CHP; Όχι, δεν μπορεί να εγκατασταθεί.

Είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ένας σύνδεσμος μεταξύ της δήλωσης και των συγγενών των συνταξιούχων θαυμαστών που είναι μέλη ενός κόμματος εκτός του CHP ή που ψηφίζουν; Όχι, δεν μπορεί να εγκατασταθεί.

Μεταξύ των 104 συνταξιούχων θαυμαστών και μεταξύ των συγγενών τους, μπορούν να υπάρχουν μέλη του κόμματος AK, μέλη MHP, μέλη του κόμματος İYİ, μέλη του κόμματος Saadet καθώς και μέλη του CHP; Ναι ίσως. Αυτό τους κάνει putchists; Όχι, δεν είναι.

Έτσι, το να πούμε ότι η CHP βρίσκεται στο επίκεντρο της δήλωσης, με βάση το γεγονός ότι 4 συνταξιούχοι θαυμαστές και ορισμένοι από τους συγγενείς τους είναι μέλη της CHP, είναι μια προσέγγιση που απέχει πολύ από την αλήθεια. Είναι μια πολύ συναρπαστική προσπάθεια να κατηγορήσουμε την CHP ως κόμμα ή το κόμμα του τελεφερίκ πίσω από τη διακήρυξη και να δείξουμε την αποστολή τεσσάρων συνταξιούχων ως αποδεικτικών στοιχείων.

Δεν είναι νέο ότι η κυβέρνηση αποδίδει κάθε δυσάρεστο γεγονός σε έκκληση πραξικοπήματος. Αυτό το κάνει συχνά.

Για παράδειγμα, η ομιλία του 26ου Αρχηγού Γενικού Επιτελείου İlker Başbuğ προς τον İpek Özbey σχετικά με το βιβλίο που έγραψε και το οποίο δημοσιεύθηκε στη Δημοκρατία σχετικά με την περίοδο 1950-1960 ενώ μιλούσε για τις 27 Μαΐου, έθεσε και πάλι τους κυβερνώντες κύκλους. Οι κυβερνώντες κύκλοι επιβαρύνθηκαν με τον Başbuğ και έκαναν ξανά σχόλια ως υπενθυμίσεις πραξικοπημάτων, εκκλήσεις για πραξικοπήματα και λαχτάρα για κηδεμονία.

Οι ίδιες κατηγορίες έγιναν όταν ένα μέλος του Συνταγματικού Δικαστηρίου μοιράστηκε στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης μια φωτογραφία του κτιρίου του δικαστηρίου, η οποία λήφθηκε με τα φώτα της νύχτας, τις ημέρες που η κυβέρνηση επέκρινε το δικαστήριο και την απόφασή του με βαριά γλώσσα.

Αν και ο αναπληρωτής του CHP Mersin Ali Mahir Başarır έφτασε μια ποινή σε μια τηλεοπτική εκπομπή και την διόρθωσε αμέσως για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις, κατηγορήθηκε επίσης από τους κυβερνώντες κύκλους με τον ίδιο τρόπο και κατατέθηκε ποινική καταγγελία κατά του εισαγγελέα.

η βαρύτερη τιμή που οφείλεται στα πραξικοπήματα στην Τουρκία πάντα πληρώνει και άφησε το CHP. Είναι οι ηγέτες του CHP που αντιτίθενται ανοιχτά στα στρατιωτικά πραξικοπήματα. Όπως έκανε ο Bülent Ecevit στις 12 Μαρτίου 1971, στις 12 Σεπτεμβρίου 1980. Ο ηγέτης Bülent Ecevit, ο οποίος φυλακίστηκε περισσότερο επειδή αντιστάθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου, ήταν τα μέλη του κόμματος που φυλακίστηκαν περισσότερο και τα μέλη της CHP ήταν τα πιο φυλακισμένα.

Ενώ αυτά τα γεγονότα βρίσκονται στη μέση, κατηγορώντας το CHP ότι έδωσε μνημόνιο, με συνωμοτές πραξικοπήματος και ζητώντας πραξικόπημα δεν είναι μια προσπάθεια εξεύρεσης απάντησης.

Είναι μια προσπάθεια που χάνει σταδιακά την αξιοπιστία της για να δημιουργήσει ένα θύμα πραξικοπήματος από κάθε γεγονός.

Source