Το 43% των εργαζομένων φροντίδας στη Μάλτα είναι ξένοι

Η Μάλτα έχει το υψηλότερο μερίδιο ξένων εργαζομένων που εργάζονται στον τομέα της μακροχρόνιας περίθαλψης (LTC) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μια ομάδα που περιλαμβάνει φροντιστές κατ ‘οίκον με ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες, καθώς και εκείνους σε κατοικίες.

Μια συγκριτική μελέτη που δημοσιεύθηκε από το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας αποκαλύπτει ότι η Μάλτα (43%), το Λουξεμβούργο (21%), η Ιρλανδία (19%) και η Αυστρία (14%) έχουν το υψηλότερο μερίδιο ξένων εργαζομένων στο Τομέας LTC, ακολουθούμενος από το Ηνωμένο Βασίλειο (13%), την Κύπρο, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Νορβηγία (και το 12%) και τη Σουηδία (11%).

Από την άλλη πλευρά, αρκετά κράτη μέλη της ΕΕ δεν έχουν σχεδόν μετανάστες που εργάζονται στο LTC: Βουλγαρία, Κροατία, Ουγγαρία, Λιθουανία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία και Σλοβακία (όλα 1% ή λιγότερο).

Η σύνθεση του ξένου εργατικού δυναμικού διαφέρει σε ολόκληρη την ΕΕ. Στις τέσσερις χώρες με το μεγαλύτερο μερίδιο ξένων εργαζομένων, δύο έχουν σημαντικό μερίδιο μεταναστών εργαζομένων εκτός ΕΕ (Ιρλανδία και Μάλτα), ενώ δύο άλλες όχι (Αυστρία και Λουξεμβούργο).

Στη Μάλτα, το 46% των αλλοδαπών εργαζομένων LTC είναι διακινούμενοι εργαζόμενοι, ενώ το 54% είναι μετακινούμενοι πολίτες από την υπόλοιπη ΕΕ. Αντιθέτως, μόνο περίπου 1 στους 20 ξένους εργαζόμενους LTC είναι μετανάστες στην Αυστρία (5%) και στο Λουξεμβούργο (4%), ενώ οι περισσότεροι προέρχονται από την ΕΕ (95% και 96%, αντίστοιχα).

174 Φιλιππινέζοι φροντιστές της Μάλτας

Τον Σεπτέμβριο του 2019, η Μάλτα είχε 209 εργαζόμενους κατ ‘οίκον φροντίδας, εκ των οποίων 174 ήταν από τις Φιλιππίνες και ως επί το πλείστον εργάζονταν ως κηδεμόνες. Το 87% αυτών των εργαζομένων ήταν γυναίκες. Φιλιππινέζοι οικιακοί φροντιστές στη Μάλτα πληρώνονται μεικτό μισθό περίπου 10.000 ευρώ ετησίως.

Οι πληροφορίες που παρέχονται στο Eurofound από το DIER το 2020 δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι που κοιμούνται στο σπίτι του εργοδότη τους για περισσότερες από 16 διανυκτερεύσεις σε κάθε μήνα δικαιούνται μηνιαίο μισθό 799,23 €, ενώ όσοι κοιμούνται για λιγότερο από 16 νύχτες κάθε μήνα δικαιούνται € 782.94. Οι εργασίες για τις δημόσιες αργίες ή τις ημέρες ανάπαυσης θα πρέπει να πληρώνονται διπλάσια από την ημερήσια τιμή και οποιαδήποτε υπερωρία πέρα ​​από την ημέρα των οκτώ ωρών πρέπει να καταβάλλεται με τιμή 1,5.

Ωστόσο, η έρευνα του ειδικού εργασιακών σχέσεων Manwel Debono υποδηλώνει ότι το 2% της εργατικής κοινότητας των Φιλιππίνων στη Μάλτα δεν έχει συμβάσεις εργασίας.

Η μελέτη της ΕΕ αναφέρεται επίσης σε συνεντεύξεις με τους Φιλιππινέζους εργαζόμενους από τη Raisa Galea που δημοσιεύθηκαν στα Νησιά της Αριστεράς που δείχνουν ότι οι Φιλιππινέζοι μέντορες φροντιστές «εργάζονται συνήθως έξι ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες την ημέρα, με μία ημέρα την εβδομάδα, και έχουν μία άδεια μήνα ανά έτος ». Οι ζωντανοί φροντιστές στη Μάλτα συνήθως λαμβάνουν ταξίδι μετ ‘επιστροφής στο σπίτι μία φορά το χρόνο.

Η μελέτη δείχνει ότι στη Μάλτα και την Κύπρο, η αδήλωτη εργασία φαίνεται να είχε αποφευχθεί «από τη σχετικά απλή επιλογή των μεταναστών να λάβουν άδεια παραμονής για εργασία φροντίδας».

Επιτρέποντας την πληρωμή ζωντανής φροντίδας από δημόσιες επιδοτήσεις βοήθησε επίσης στη διασφάλιση της νομιμοποίησής της τόσο στη Μάλτα όσο και στην Ολλανδία. Η επιδότηση «φροντιστής στο σπίτι» ύψους 5.200 ευρώ ετησίως εισήχθη στη Μάλτα το 2017.

Άλλα μέτρα που έλαβε η Μάλτα περιλαμβάνουν την απαίτηση καταβολής των μισθών μέσω τραπεζικής μεταφοράς και τον αποκλεισμό εργοδοτών με αδήλωτους εργαζόμενους από μελλοντικές δημόσιες συμβάσεις.

Ενώ στη Ρουμανία, τη Σλοβακία και τη Σλοβενία, η πλειονότητα του εργατικού δυναμικού LTC απασχολείται στο δημόσιο τομέα στην Αυστρία, την Ελλάδα, τη Μάλτα και τις Κάτω Χώρες, το εργατικό δυναμικό συγκεντρώνεται εξ ολοκλήρου ή σχεδόν εξ ολοκλήρου στον ιδιωτικό τομέα, στην ΕΕ των 27, περίπου 6,3 εκατομμύρια άτομα εργάζονται LTC, το οποίο είναι το 3,2% του συνολικού εργατικού δυναμικού της ΕΕ. Το εργατικό δυναμικό LTC ως μερίδιο του συνόλου του εργατικού δυναμικού κυμαίνεται από 0,3% στην Ελλάδα έως 7,1% στη Σουηδία. Στη Μάλτα οι εργαζόμενοι LTC αποτελούν το 3,5% του συνόλου του εργατικού δυναμικού.

Η εστίαση σε αυτόν τον τομέα είναι ζωτικής σημασίας «για την αντιμετώπιση της φτώχειας και των επισφαλών συνθηκών εργασίας», καταλήγει η έκθεση. Επιπλέον, η κρίση του COVID-19 αναμένεται να «επιταχύνει την απομάκρυνση από το μεγάλης κλίμακας οικιστικό LTC».

Αλλά είναι δύσκολο να προβλεφθεί ο αντίκτυπος της κρίσης καθώς «λιγότεροι εγγράφονται για να εργαστούν σε επαγγέλματα στενής επαφής». Και το σπίτι του χρήστη φροντίδας ως εργασιακό περιβάλλον παραμένει «δύσκολο να ρυθμιστεί και να ελεγχθεί».

Επιπλέον, η ζωντανή φροντίδα, όπου ο εργαζόμενος LTC ζει στο σπίτι του δέκτη φροντίδας, σχετίζεται με κινδύνους γύρω από τις συνθήκες εργασίας και την ποιότητα της περίθαλψης. Η νομιμοποίηση μπορεί να διευκολυνθεί με ελκυστικές διαδικασίες εγγραφής, ωστόσο «εάν προσφέρεται καλή πρόσβαση σε ένα ευέλικτο φάσμα υπηρεσιών υψηλής ποιότητας LTC, σπάνια απαιτείται ζωντανή φροντίδα».

Source