Η εβδομαδιαία ενημέρωση της επίσημης παγκόσμιας κατάταξης του γκολφ υπήρξε πάντα μια ενδιαφέρουσα, αναμενόμενη άσκηση. Οι αριθμοί είναι στρογγυλεμένοι και τα αποτελέσματα διαπερνούν έναν σούπερ υπολογιστή πριν οι νέες κατατάξεις εκτοξευτούν στο δημόσιο τομέα εν μέσω της ρακέτας των εμβόλων clanking, των τροχαλιών birling και των chuff-chuffs ατμού. Λοιπόν, έτσι νομίζω ότι λειτουργεί.
Ο Robert MacIntyre δεν έχει χτυπήσει ανταγωνιστικά από το DP World Tour Championship το Νοέμβριο, αλλά, εκείνη τη στιγμή, έχει μετακινηθεί από την 56η θέση στην παγκόσμια τάξη στην 51η θέση λόγω του τρόπου υπολογισμού του κυλιόμενου μέσου όρου της απόδοσης.
«Αν συνέχιζα έτσι, θα έβαλα τα πόδια μου στο Oban αυτή τη στιγμή», γέλασε ο Σκωτσέζος, ο οποίος βρίσκεται στο Αμπού Ντάμπι αυτήν την εβδομάδα για το ανοιχτήρι της σεζόν του 2021. “Απλά κάθισα στο σπίτι με μια μπύρα βλέποντας τον εαυτό μου να ανεβαίνει την κατάταξη ήταν ωραία.”
Φυσικά, η είσοδος στα κορυφαία 50 θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόσκληση για Masters και σε πολλές άλλες γεμάτες απολαύσεις και δυνατότητες. «Αλλά δεν προσπαθώ απλώς να φτάσω στην κορυφή των 50, προσπαθώ να το ξεπεράσω», πρόσθεσε. “Αν αυτό είναι το όριό μου, τότε αυτό είναι το όριό μου, αλλά δεν νομίζω ότι είναι.”
Πριν από ένα χρόνο, ο MacIntyre αναγκάστηκε να βγάλει το showpiece του Αμπού Ντάμπι με έναν τραυματισμό στον καρπό. Η ζοφερή άφιξη της πανδημίας κοροναϊού λίγες εβδομάδες αργότερα σήμαινε ότι ο καλός παράγοντας που δημιούργησε ο ίδιος που κέρδισε το βραβείο πρωταθλητή της χρονιάς το 2019 βρέθηκε γρήγορα.
Ωστόσο, από μια εκστρατεία τυλιγμένη στα σύννεφα, ο MacIntyre εμφανίστηκε με ασημένια επένδυση και κέρδισε τον τίτλο της πρώτης περιοδείας του στην Κύπρο καθώς ολοκλήρωσε το ασυνήθιστο 2020 με μια άνθηση.
Ο MacIntyre ήταν πολύ ανοιχτός για τον διανοητικό φόρο που είχαν τα διάφορα μέτρα κλειδώματος τον περασμένο χρόνο. Τις τελευταίες εβδομάδες, και με αυστηρούς περιορισμούς, ο 24χρονος αισθάνεται ότι έχει αντιμετωπίσει πολύ καλύτερα. «Δεν έχω αγωνιστεί όλη αυτή τη στιγμή», παραδέχτηκε. «Αν περάσεις από έναν αγώνα και βγαίνεις από αυτόν, τότε είσαι σε καλύτερο σημείο για τον επόμενο αγώνα. Κατάφερα να παίξω περισσότερο γκολφ σε αυτό το κλείδωμα. Την τελευταία φορά δεν άγγιξα καθόλου ένα κλαμπ. Όταν ξεφεύγω από το σπίτι για να πάω και να ανταγωνιστώ, με αλλάζει μαζικά. Όσο περισσότερο παίζω γκολφ, τόσο περισσότερο νιώθω σαν τον εαυτό μου. Είμαι βέβαιος ότι αυτό είναι το ίδιο για πολλούς ανθρώπους που αγαπούν τη δουλειά τους. Εάν δεν εργάζονται, τότε δεν αισθάνονται σαν τους εαυτούς τους. Το γκολφ είναι η ζωή μου. Εάν δεν έχετε γκολφ δεν ζείτε. ”
Ο MacIntyre ζει το είδος της ζωής που θα έκανε τον Riley να ζηλεύει, αλλά αποκομίζει τις ανταμοιβές της κίνησης, της αφοσίωσης και του υπέροχου φυσικού ταλέντου. Σε αυτό το παιχνίδι με καλά περιθώρια, κάθε μικρή βοήθεια και ο MacIntyre έχει κάνει μικρές αλλαγές στη ρουτίνα του, που πιστεύει ότι μπορεί να έχει μεγάλα οφέλη. «Συνήθιζα να ασκώ με το τηλέφωνό μου στην πίσω τσέπη μου, αλλά το έχω σταματήσει», εξήγησε για μια πιο πειθαρχημένη προσέγγιση. «Σπούδασα πολλούς από τους έμπειρους άντρες που έχω παίξει με τους Graeme McDowell, Shane Lowry ή Tommy Fleetwood και παρακολούθησα τον τρόπο με τον οποίο συνεχίζονται στο γήπεδο ή στο γήπεδο. Φαινόταν πιο επικεντρωμένος από ότι ήμουν.
“Έτσι, δεν έχω καθόλου το τηλέφωνό μου όταν δουλεύω. Αν με βελτιώσει κατά μόλις ένα τοις εκατό τότε αξίζει τον κόπο. Οι διαδικασίες στο γκολφ είναι τεράστιες. Συνήθιζα να ανησυχώ για το αποτέλεσμα και δεν το έκανα κερδίζω καθόλου σε δύο χρόνια, οπότε έπαιζα κάθε εβδομάδα. Έτσι, αν θέσω μικρούς στόχους που μπορούν να επιτευχθούν κάθε εβδομάδα και συνεχίζω να νιώθω ότι τους επιτυγχάνω, τότε μπορώ να συνεχίσω να χτίζω.
“Πρέπει να συνεχίσεις να σκεφτόμαστε τις διαδικασίες έως ότου έρθει η ώρα σε μια εκδήλωση. Πάντα φοβόμουν να προσπαθήσω να κερδίσω ένα τουρνουά. Δεν μπορείς να τα κερδίσεις όλα. Αν σκέφτεσαι” πεθαίνω για να κερδίσετε, τότε θα αποτύχετε. ”
Μόλις πριν από τρία χρόνια, ο MacIntyre ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στη Μέση Ανατολή για την τρίτη βαθμίδα MENA Tour. Ξεκίνησε με 78 στο ντεμπούτο του στην Ιορδανία, βγήκε πίσω για να τερματίσει τρίτος και μετά κέρδισε στο Κουβέιτ μια εβδομάδα αργότερα.
«Δεν ήταν τόσο άνετο τότε, αγωνιζόμουν για τη ζωή μου, τουλάχιστον έτσι ένιωσε», αντανακλούσε αυτό το όριο στο πρόσωπο του άνθρακα. «Αλλά το γκολφ μου δεν άλλαξε ή η θέλησή μου να τα πάει καλά. Αν κάτι είναι μεγαλύτερο λόγω των πραγμάτων που μπορώ να πετύχω. Τα μερίδια είναι πολύ μεγαλύτερα τώρα. Απλώς επιστρέφει σε μένα που απολαμβάνω τον εαυτό μου. Αν το κάνω αυτό, τότε θα παίξω καλό γκολφ. ”