Το φως στο τέλος της σήραγγας φαινόταν να φαίνεται. Με εμβόλια, μια σημαντική ελπίδα γεννήθηκε κατά του Coronavirus. Στο τέλος, η ανθρωπότητα θα ξεπεράσει αυτήν την πανδημία και θα επιστρέψουμε στην κανονική μας ζωή.
Λοιπόν, μου φαίνεται ότι πρέπει να σκεφτούμε τι θα απομείνει.
Η οικονομία κατέρρευσε. Γνωρίζουμε ότι ο τουρισμός θα χρειαστεί χρόνο για να ανακάμψει, αλλά υπάρχει ένα άλλο σημαντικό πράγμα που η πανδημία απομακρύνει από εμάς.
Αυτή είναι η ψυχική και ψυχική μας υγεία.
Κανείς δεν το βλέπει. Δεν το παραδέχεται ή δεν θέλει να το αποδεχτεί και η κυβέρνησή μας τροφοδοτεί σχεδόν το ζήτημα.
Μπορείτε να πείτε ότι είναι υπερβολικό, αλλά να είστε σίγουροι ότι η κατάσταση είναι πέρα από σοβαρή.
Όποιος θέλει να ερευνήσει.
Είναι σχεδόν αδύνατο να κλείσετε ραντεβού με ψυχίατροι και ψυχολόγους.
Είμαι βέβαιος ότι η αντικαταθλιπτική κατανάλωση είναι στον ουρανό.
Η μισαλλοδοξία των ανθρώπων είναι μεγαλύτερη από ποτέ.
Κοιτάζοντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αρκεί να δείτε τη δόση του θυμού.
Τα παιδιά και οι έφηβοι δεν μπορούσαν καν να αναγνωρίσουν τους γονείς τους.
Θα πω λοιπόν ότι θα παρακάμψουμε τον ιό. Ο φόβος της σύλληψης κοροναϊού και του θανάτου ή της μόλυνσης κάποιου και της δολοφονίας θα εξαφανιστεί.
Φυσικά, σταδιακά θα ανοικοδομήσουμε την οικονομία στην κορυφή της καταστροφής.
Τα αεροπλάνα θα αρχίσουν να απογειώνονται και να προσγειώνονται. Ο τουρισμός θα βρεθεί αύριο, αν όχι σήμερα. Τα ξενοδοχεία θα γεμίσουν, οι φοιτητές πανεπιστημίου θα έρθουν στα σχολεία τους που τους λείπουν αργά, και οι καταστηματάρχες που θα πάνε στην αγορά θα χαμογελούν.
Φαίνεται όμως ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ψυχικά προβλήματα για πολλά χρόνια μετά την Corona.
Είμαι βέβαιος ότι αυτοί που βρίσκονται στην κορυφή της πολιτείας δεν το λαμβάνουν αυτό υπόψη.
Οι νέες αποφάσεις του Συμβουλίου Υπουργών, τις οποίες δεν γνωρίζουμε ακόμη αν είναι στο Ανώτατο Συμβούλιο Μεταδοτικών Νόσων ή στο κόστος της αντιπαράθεσης, το δείχνουν σαφώς.
Δεν έχω λόγια για τα ψηφίσματα. Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά λογικό. Λάβετε τις σωστές αποφάσεις για να αποτρέψετε τόσο την οικονομία όσο και τη μόλυνση λόγω της ανθρώπινης κίνησης που είναι δύσκολο να ελεγχθεί. Είναι επίσης λογικό τα σχολεία να συνεχίσουν να παραμένουν κλειστά για να αποφύγουν μια νέα υπόθεση στις 9 Σεπτεμβρίου. Το γεγονός ότι τα οικονομικά, κατά μία έννοια, δανείστηκαν από τον δημόσιο υπάλληλο ώστε να συμπίπτει με την αύξηση του κόστους ζωής που πρέπει να καταβληθεί στον δημόσιο υπάλληλο ήταν ένα φάρμακο στο οποίο κανείς δεν θα αντιταχθεί. Είναι επίσης μια εξαιρετική προσέγγιση για την υποστήριξη του ιδιωτικού τομέα, αν και λίγο, με αυτά τα χρήματα. Τουλάχιστον όσον αφορά την ιδιωτική-δημόσια ειρήνη.
Δεν έχω αντίρρηση για κανένα από αυτά. Χειροκροτώ ακόμη και.
Το ζήτημα με το οποίο επικρίνω και μάλιστα θυμώνομαι είναι ότι αυτοί που είναι εξουσιοδοτημένοι κατά τη διάρκεια της λήψης αυτών των αποφάσεων και συζητήσεων και των οποίων τα σαγόνια είναι τόσο χαμηλά κάνουν την κοινωνία νευρική και άβολη.
Θα κλείσει, θα παραμείνει ανοιχτό. Θα αναβληθεί, ολοκληρωθεί. Οι εξηγήσεις που ήταν αντιφατικές, μερικές φορές με την ίδια φωνή, ανέτρεψαν την ψυχολογία της κοινωνίας.
Θέλετε όσους πηγαίνουν για ψώνια με το άγχος του «πλήρους κλεισίματος» ή εκείνοι που ετοιμάζονται επίσης να απολύσουν τους λίγους εναπομείναντες υπαλλήλους λόγω κλεισίματος;
Θα μιλήσω για το άγχος και τους φόβους εκείνων που ανησυχούν ότι θα χάσουν τη δουλειά τους κάθε φορά που μόλις κατέχουν τη δουλειά τους;
Ή θα έπρεπε να σας πω για το ότι ο δημόσιος υπάλληλος και ο ιδιωτικός υπάλληλος μπαίνουν ο ένας στον άλλο στο καφενείο.
Κατά την εξέταση του τουρισμού, της εκπαίδευσης, της γενικής οικονομίας και της καταπολέμησης του COVID-19, η κυβέρνηση πρέπει να προσέξει να μην βλάψει την ψυχική υγεία του κοινού όσο το δυνατόν περισσότερο.
Διαφορετικά, θα κάνουν τρελό ολόκληρο τον πληθυσμό στις διαδικασίες λήψης αποφάσεών τους, ενώ λαμβάνουν τις σωστές ή λανθασμένες αποφάσεις.
Διαφορετικά, θα αποκαλέσουμε αυτό που ο Ταλάτ ονόμασε «νοσηρή κοινωνία» «την τρελή κοινωνία» μετά από λίγο.