Οι νέοι σε όλο τον κόσμο δήλωσαν ότι ο κοροναϊός έχει επηρεάσει τη σωματική τους υγεία, ειδικά σε περιόδους καραντίνας ή κλειδώματος.
Σε συνεντεύξεις με τη Youth Journalism International, οι νέοι που ζούσαν σε έξι ηπείρους δήλωσαν ότι έτρωγαν λιγότερο υγιεινά τρόφιμα και άφησαν τις προπονήσεις τους, οδηγώντας σε ανεπιθύμητη αύξηση βάρους.
Άλλοι υιοθέτησαν νέες, υγιείς συνήθειες που έκαναν μια θετική διαφορά στην υγεία τους.
«Κέρδισα βάρος, το οποίο είναι πραγματικά φοβερό», δήλωσε η Nicolle DeGroft, 17χρονη στο Σάφολκ της Βιρτζίνια, η οποία πρόσθεσε σχεδόν 7 κιλά. «Κατά τη διάρκεια του σχολείου, ήμουν λιποβαρή. Τις τελευταίες 45 ημέρες, έβαλα 15 κιλά. ”
Η Σανιά Ζαρντάκλου, 21 ετών, από το Bojnurd του Ιράν, δήλωσε ότι με εστιατόρια και καφετέριες κλειστά λόγω της πανδημίας, τρώει πιο υγιεινά και σπιτικά τρόφιμα, κάτι που είναι μια ευεργετική αλλαγή.
Αλλά μερικοί αγωνίζονται να πάρουν αρκετά υγιεινά τρόφιμα.
«Δεν μπορούμε να φάμε φρέσκα λαχανικά και φρούτα, αφού το ψώνια έχει γίνει ένα βάρος», δήλωσε ο Sevgi Eda Keskin, ένας 18χρονος που ζει στην Κωνσταντινούπολη.
Στο Bexley, δήμος του Λονδίνου, ο 17χρονος Aaron Foster είπε ότι έχασε το βάρος του επειδή δεν τρώει σωστά – κάτι που κατηγόρησε για ένα χαλασμένο πρόγραμμα ύπνου.
Ο Lucas Arata, 18 ετών, από το Λουξεμβούργο, είπε ότι περπατούσε 10 έως 15 μίλια την ημέρα πριν από την πανδημία. Είναι περίπου ένα μίλι την ημέρα, είπε, και δεν αισθάνεται τόσο καλά.
Σύμφωνα με ορισμένους εφήβους, το άγχος και οι αλλαγές στη ρουτίνα έχουν οδηγήσει σε αύξηση της πρόσληψης πρόχειρου φαγητού.
Η Sylva Das, μια 11η τάξη που ζει στο Αν Άρμπορ του Μίσιγκαν, είπε ότι «έπαιξε» με πολλά πρόχειρα φαγητά στην αρχή της πανδημίας, αλλά τώρα προσπαθεί να φάει πιο υγιεινά.
«Σίγουρα κέρδισα βάρος, ένα υπερβολικό βάρος επίσης», δήλωσε η Karolyn Morris, μαθητής της 10ης τάξης στο Σάφολκ της Βιρτζίνια. «Δεν νομίζω ότι είναι μόνο λόγω του φαγητού. Είναι ένα πρόβλημα, αλλά νομίζω ότι κανείς δεν έχει ευθύνες που όλοι αισθάνονται ότι δεν χρειάζεται να κάνουν πράγματα ή να μετακινούνται. Δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που έχω κάνει πραγματικά πράγματα. Σίγουρα κέρδισα ένα παράλογο ποσό βάρους και ξέρω ότι έχουν και άλλοι. “
Τόσο η Zineb El Janati, έφηβος από το Fez, το Μαρόκο όσο και ο Muhammad Tariq, 22 ετών, φοιτητής πανεπιστημίου στη Λευκωσία, δήλωσε ότι η πανδημία τους έκανε να νιώθουν τεμπέληδες.
Ο El Janati είπε ότι κέρδισε βάρος και ο Ταρίκ, πρώην αρουραίος γυμναστηρίου που δεν είχε ασκηθεί για λίγο, είπε ότι βρέθηκε να νοιάζεται λιγότερο για τη σωματική του υγεία.
Η Λι Ζινγκ, 14 ετών, από το Πεκίνο, είπε ότι αισθάνεται επίσης κουρασμένη, τεμπέλης και λήθαργος, απρόθυμη να κάνει καν καθημερινά πράγματα όπως να περπατήσει κάτω από τις σκάλες.
Στο Κίτο του Ισημερινού, ο 17χρονος Juan Riofrio είπε ότι είχε κάνει πολλά αθλήματα πριν από την πανδημία. Τώρα είπε ότι έχει λιγότερη ενέργεια και ξοδεύει πολύ χρόνο καθισμένος.
Αλλά οι αλλαγές στη ρουτίνα που προκαλούνται από την πανδημία ελευθερώνουν χρόνο για άσκηση.
«Όταν υπάρχουν πολλά να κάνω, αναγκάζομαι να πάω έξω», είπε ο Aliyah Kassam, 17χρονος από το Λονδίνο. Έχει κάνει γιόγκα και κάνει πιο συχνές βόλτες και τρέχει στο κλείδωμα.
Η Chloe Connell, μια 15χρονη από τη Μελβούρνη της Αυστραλίας, είδε επίσης θετικό αντίκτυπο στη σωματική της υγεία λόγω της πανδημίας.
«Αυτή η καραντίνα επηρέασε θετικά τη σωματική μου υγεία, καθώς με οδήγησε να ασκηθώ από το σπίτι, κάτι που διαφορετικά δεν θα μπορούσα να βρω κίνητρο», είπε ο Connell.
Το να περιορίζεται στο σπίτι ώθησε τον Aliyah Kassam, 17 ετών, του Στάνμορ, ένα τμήμα του Λονδίνου, να βγει για περισσότερους περιπάτους, τρέξιμο και να κάνει περισσότερη γιόγκα.
«Όταν υπάρχουν τόσα λίγα πράγματα, αναγκάζομαι να πάω έξω και ως αποτέλεσμα έχω κάνει πολύ περισσότερη άσκηση», είπε ο Kassam.
Η 22χρονη Binnet Roberts, φοιτήτρια του Πανεπιστημίου της Γκάμπια, είπε επίσης ότι έκανε κάποιες ασκήσεις κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οπότε ο αντίκτυπος στη σωματική της υγεία ήταν θετικός.
Αλλά χωρίς πρόσβαση σε γυμναστήρια και εκπαιδευτές, πολλοί είπαν, η σωματική δραστηριότητα είναι περιορισμένη.
«Σας διαβεβαιώνω ότι είχε αρνητική επίδραση στα σώματα των αθλητών», δήλωσε η Μαίρη Αζιμπούρ, αθλητή και 12ου μαθητής τάξης που ζει στην Τεχεράνη του Ιράν. «Ακόμα κι αν λένε ότι ασκούν μια ώρα κάθε μέρα στο σπίτι, δεν έχει το ίδιο αποτέλεσμα να πηγαίνεις στο γυμναστήριο. Πρέπει να είσαι ο Κριστιάνο Ρονάλντο για να αντιμετωπίσεις την καραντίνα ως αθλητής, γιατί έχει τους δικούς του εκπαιδευτές. “
Ο Verdant Burak Şanel, ένας 17χρονος που ζει στην Κωνσταντινούπολη, δεν κατάφερε επίσης να ασκήσει. Πριν από την πανδημία, έκανε τζούντο τρεις φορές την εβδομάδα, αλλά τώρα έχει βρει το βάρος και τη σωματική του δραστηριότητα επηρεασμένο.
Στις Φιλιππίνες, ο Jonas Roi B. Amparo, 18 ετών από την πόλη Tagbilaran, δήλωσε ότι κέρδισε επίσης βάρος. Συνήθιζε να τρέχει καθημερινά, είπε, αλλά με την καραντίνα, έπρεπε να σταματήσει.
Τα κλειστά γυμναστήρια του Ιράν σταμάτησαν επίσης την άσκηση του Ζαρντάνκουλου, είπε, καθώς δεν ασκείται στο σπίτι.
Η Κρίσταλ Πάλμερ, δεύτερη φοιτήτρια πανεπιστημίου που ζει στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, δήλωσε ότι το κλείδωμα επηρέασε τελικά τη σωματική δραστηριότητα και την υγεία της.
«Επειδή επηρέασε για πρώτη φορά την ψυχική μου υγεία, δεν έκανα τίποτα παραγωγικό γιατί δεν είχα κίνητρο, άρα δεν ασκούσα και μετά [Australian Rules football] επίσης ακυρώθηκε, οπότε δεν το έκανα πια », είπε ο Palmer.
Ο Reem Fayed, ένας 16χρονος που ζει στο Mechanicsville της Βιρτζίνια, είχε λιγότερα κίνητρα για άσκηση λόγω κοινωνικής απομόνωσης. Όταν άρχισε η καραντίνα, περπατούσε κάθε μέρα, είπε.
«Άρχισα να μπαίνω σε αυτήν τη συνήθεια, επειδή ο καιρός γινόταν πολύ, πολύ καλός, αλλά τώρα έχω χαμηλό κίνητρο, χωρίς κανένα κίνητρο», δήλωσε ο Fayed. «Πραγματικά, πραγματικά, πραγματικά εύχομαι να έχω έναν φίλο να περπατήσω.»
Αυτή η ιστορία αναφέρθηκε από τη Σάλμα Άμρου στο Σάφολκ της Βιρτζίνια. Mariama Barry στην παράκτια οδό της Γκάμπια Aileen Cevallos στο Κίτο, Εκουαδόρ; Nisha Chandar-Nair στο Λίνκολν της Αγγλίας. Alyce Collett στη Μελβούρνη της Αυστραλίας Rosie Evans στο Λίβερπουλ της Αγγλίας. Bilge Nur Güven στην Κωνσταντινούπολη; Holly Hostettler-Davies στο Μπρίτζεντ της Ουαλίας Chuying Huo στο Οντάριο του Καναδά. Erin Kim στο Andover της Μασαχουσέτης Manar Lezaar στο Fez, Μαρόκο; Κατρίνα Μακέτα την Άνοιξη, Τέξας. Lyat Melese στην Αλεξάνδρεια της Βιρτζίνια Nivetha Nandakumar στο Κάρντιφ της Ουαλίας Purnima Priyadarsini στο Bhubaneswar της Ινδίας. Aimee Shah στο Λονδίνο; Parnian Shahsavary στην Τεχεράνη του Ιράν; Η Lucy Tobier στο Ann Arbor, το Michigan και η Daisy Wigg στο Ντάρτφορντ της Αγγλίας. Γράφτηκε από τους Lucy Tobier, Mariama Barry και Rosie Evans. Οι Tahsina Nawar Adrita στη Ντάκα, στο Μπαγκλαντές και στον Chuying Huo έκαναν τις εικόνες.
Το Covid Mood είναι ένα παγκόσμιο έργο της Youth Journalism International που εξετάζει πώς η πανδημία του κορανοϊού το 2020 επηρέασε την ψυχική υγεία μεταξύ των νέων του κόσμου. Οι 17 ειδησεογραφικές ιστορίες και οι συνοδευτικές φωτογραφίες και εικονογραφήσεις είναι από 21 μαθητές από δώδεκα έθνη σε έξι ηπείρους. Μαζί, πήραν συνέντευξη από 56 εφήβους και νεαρούς ενήλικες σε 18 χώρες και επαγγελματίες ψυχικής υγείας από πέντε διαφορετικές χώρες. Όλες οι ιστορίες Covid Mood είναι προσβάσιμες εδώ.