Μια σειρά από ομάδες υπέρ των λύσεων αναπτύσσονται όλο και περισσότερο φωνητικά καθώς οι συνομιλίες εμφανίζονται
Το πλήθος των ομάδων υπέρ λύσεων που εμφανίστηκαν τα τελευταία δύο χρόνια, και ειδικά τους τελευταίους μήνες, αντικατοπτρίζει την αγωνία μεταξύ του κοινού ότι το παράθυρο για την επανένωση του νησιού κλείνει γρήγορα, λένε οι σχολιαστές στο Sunday Mail.
Από το «Κύπρος: Λύση Τώρα», στο «1Κύπρος», το «Νέο Κύμα» και «Αμμόχωστος για την Κύπρο» (το τελευταίο που διεξάγεται στις επερχόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές) αυτές οι ομάδες έχουν γίνει όλο και πιο φωνητικές ενόψει των άτυπων τρόπος συνάντησης που θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη στο τέλος αυτού του μήνα.
«Είναι αλήθεια, υπάρχει μια ατμόσφαιρα, και ο συγχρονισμός πιθανότατα δεν είναι τυχαίος. Το έχουμε ξαναδεί όταν υπάρχει κάποιο κίνημα για το Κυπριακό », δήλωσε ο Γιάννος Κατσουρίδης, επίκουρος καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, είναι λίγο διαφορετικό: «Το νέο στοιχείο είναι ο ακτιβισμός. Για παράδειγμα, έχουμε διαδηλώσεις ή πορείες, σε συνδυασμό με την αίσθηση του επείγοντος ».
Μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στο Crans-Montana το 2017, το κυπριακό κοινό ξεφουσκώθηκε.
«Υπήρχε αυτό που θα λέγατε« συζήτηση κόπωσης », αλλά τώρα με τη διάσκεψη της Γενεύης μπροστά θα δούμε και πάλι κάποια ενέργεια.»
Και ο Κατσουρίδης πιστεύει ότι αυτοί οι οικισμοί είναι γνήσιοι.
«Δεν βλέπω κανέναν να τραβά τις χορδές του. Για να είμαστε σίγουροι, αυτές οι ομάδες φέρνουν σε επαφή ανθρώπους με διαφορετικά κίνητρα – μερικές μπορεί να έχουν ιδιοκτησία στο Βορρά, άλλες ανησυχούν ότι αυτό μπορεί να είναι η τελευταία βολή στην επανένωση. Και σε γενικές γραμμές φαίνεται ότι δεν είναι κομματικοί, θέλουν να παραμείνουν έξω από το κόμμα-πολιτικό χώρο, αλλά ταυτόχρονα ορισμένα από αυτά τα άτομα έχουν ενδοιασμούς με ορισμένα κόμματα. “
Αποκαλώντας τους «ομάδες πίεσης», λέει ο Κατσουρίδης μερικοί από αυτούς – όπως η «Αμμόχωστος για την Κύπρο» που έχει πολιτικές φιλοδοξίες – μπορεί επίσης να σκοπεύουν να «τιμωρήσουν» το πολιτικό σύστημα για την αποτυχία του να φέρει μια διευθέτηση πιο κοντά.
Αλλά έχουν πραγματικό αντίκτυπο;
«Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ίσως να είπα ότι ήταν περιθώριο. Σήμερα έχουν μια ευρύτερη έκκληση, εν μέρει χάρη στα κοινωνικά μέσα. Αλλά αν μπορούν να επηρεάσουν την πολιτική είναι ένα ερωτηματικό. Η Κύπρος δεν είναι ακόμη στο επίπεδο των κοινωνιών δυτικού τύπου όπου ένας τέτοιος ακτιβισμός οδηγεί την πολιτική, αλλά φτάνουμε εκεί ».
Ο καθηγητής προειδοποιεί ότι «το να είσαι δυνατός» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε πραγματικό κόσμο.
«Δεν βρίσκονται ακόμη στο σημείο όπου μπορούν να επηρεάσουν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, αλλά έχουν κάποια επίδραση νομίζω ότι λόγω της αυξημένης ορατότητάς τους»
Η Άννα Μαράγκου, συνιδρυτής του κινήματος «Αμμόχωστος για την Κύπρο» – τώρα εγγεγραμμένο πολιτικό κόμμα – δήλωσε ότι έχει «μια σαφή ιδέα για μια λύση.
«Ο στόχος μας είναι η επανένωση», είπε.
Η ίδια η Μαράγκου θα συμμετάσχει στην ψηφοφορία του κόμματος στη Λευκωσία. Το κόμμα επίσης υποβάλλει υποψηφίους για βουλευτές για τους Καύκαους της Αμμοχώστου, της Λεμεσού, της Λάρνακας και της Κερύνειας.
Πιστεύουν ότι το ζήτημα της Αμμοχώστου είναι το επίκεντρο μιας διευθέτησης, δεδομένης επίσης των πρόσφατων τουρκικών κινήσεων για το άνοιγμα της περιφραγμένης πόλης Βαρόσα.
Μια άλλη νέα ομάδα είναι το «New Wave», μια αυτο-στιλ «κοινωνικοπολιτική εκκίνηση που ακούει τις ανάγκες της κοινωνίας για αλλαγή και εκσυγχρονισμό».
Πρόσφατα παρήγαγαν ένα κείμενο όπου υποστηρίζουν τη δημιουργία μιας «Ομοσπονδιακής Περιοχής Ανάπτυξης» σε μέρη όπως η παρούσα ζώνη προστασίας ως μέρος ενός ομοσπονδιακού οικισμού.
Μεταξύ άλλων προτείνουν ότι αυτό το FDA έχει «… πράσινο σχεδιασμό ανάπτυξης… πλήρως συμβατό με την Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, από την οποία θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε γενναιόδωρη χρηματοδότηση ως ανταμοιβή για μια λύση.”
«Αυτή η περιοχή θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα νέο εκπαιδευτικό και επιχειρηματικό κέντρο και ένα μεγάλο ευρωπαϊκό τεχνολογικό και επιστημονικό πάρκο, συμβάλλοντας σε κοινές ελληνοκυπριακές και τουρκοκυπριακές δραστηριότητες, ειδικά της νεότερης γενιάς».
Η ομάδα σημείωσε ότι υπάρχουν ομοσπονδιακές περιοχές σε ομοσπονδιακές πολιτείες και αναφέρεται στις Βρυξέλλες στο Βέλγιο, στην Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ και στην Οτάβα στον Καναδά.
Όσον αφορά τον όμιλο «1Cyprus», μόλις την περασμένη εβδομάδα υπέβαλαν αναφορά για την επανένωση της Κύπρου.
Η αναφορά, που βρίσκεται στον ιστότοπο 1Cyprus.eu, μπορεί να υπογραφεί από πολίτες άνω των 18 ετών.
Ένα βίντεο κλιπ που κυκλοφόρησε μαζί με την έφεση – απευθυνόμενο στον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη – περιλαμβάνει μερικές ιδιαίτερα αναγνωρίσιμες προσωπικότητες, όπως ο Κύπριος διαπραγματευτής Τουμάζος Τσελέπης, πρώην πρόεδρος Γιώργος Βασιλείου και πρώην υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης.
Η έκκληση ξεκινά ως εξής: «Επειδή θεωρούμε ότι δεν υπάρχει λύση στο Κυπριακό, η διχοτόμηση θα στερεοποιηθεί, μετατρέποντας ουσιαστικά τον κατεχόμενο βορρά σε προτεκτοράτο για την Τουρκία, ενώ οι ελεύθερες περιοχές θα συνορεύουν με την Τουρκία, με κίνδυνο ολόκληρου του Η Κύπρος θα συλληφθεί στο μέλλον… Σας καλούμε να κάνετε ό, τι χρειάζεται για να εξασφαλίσετε ένα θετικό αποτέλεσμα της διαδικασίας προκειμένου να επιτύχετε μια συμφωνία λύσης για την Κύπρο που θα εξελίξει την Κυπριακή Δημοκρατία σε μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα και αποτελεσματική συμμετοχή των δύο κοινοτήτων, όπως προβλέπεται από τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. “
Ο ιστότοπος αναφέρει ότι η πρωτοβουλία ανήκει σε μια ομάδα Ελληνοκυπρίων «χωρίς πολιτικές φιλοδοξίες, με στόχο αποκλειστικά την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Κύπρου».
Οι πρώτοι 150 υπογράφοντες της αναφοράς περιλαμβάνουν πρώην πρεσβευτές, εξέχοντες επιχειρηματίες, γιατρούς, δικηγόρους, πρώην υπουργούς, ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους.
Μερικά από τα ονόματα των μαρκών περιλαμβάνουν τον επιχειρηματία Άκη Λόρδο, τον δικηγόρο Αχιλλέα Δημητριάδη, τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Νίκο Ρολάντη και τον βραβευμένο με Νόμπελ Χριστόφορο Πισσαρίδη.
Τα ονόματα στη λίστα – συντηρητικοί και φιλελεύθεροι – μαρτυρούν τη μη κομματική φύση της πρωτοβουλίας.
Ένας από τους αρχικούς υπογράφοντες είναι ο Λευτέρης Αντινίλης, πρώην δημοσιογράφος και τώρα πολιτικός σχολιαστής.
Ερωτηθείς για να σχολιάσει, ο Adilinis χαρακτήρισε την ομάδα ως «πολίτες σκέψης».
«Τόσο αυτό όσο και μερικές από τις άλλες ομάδες προέκυψαν από την αδράνεια μετά τον Crans Montana. Όσο για το αν μπορούν να έχουν αντίκτυπο, είναι πολύ νωρίς για να το πούμε, αλλά εκφράζουμε τα συναισθήματά μας ελπίζοντας ότι η πολιτική ηγεσία θα δώσει προσοχή. “