Σύνοδος Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου 29/3/2010 Στην απόφαση διαβάζουμε: Τις πρώτες πρωινές ώρες της 20.12.05, οι αστυνομικοί σταμάτησαν τους διαδηλωτές. Με βάση την αξιόπιστη μαρτυρία τους, καθώς και τις άλλες μαρτυρίες που αναφέρθηκαν, το Ποινικό Δικαστήριο κατέληξε στα ακόλουθα συμπεράσματα: “Αποδεχόμενοι την παραπάνω μαρτυρία, διαπιστώνουμε ότι κατά τη διάρκεια αυτού του επεισοδίου … և … διάφοροι από εσάς κακοποιήσατε βάναυσα. Συγκεκριμένα, όσοι εμπλέκονται στην κακοποίηση τους έχουν ξυλοκοπήσει και ξυλοκοπήσει. Σε αρκετές περιπτώσεις, χτύπησαν το κεφάλι και το σώμα τους σε σκληρές επιφάνειες, στο δρόμο ή στο πεζοδρόμιο, προφανώς όχι βίαια, δεδομένης της ήπιας φύσης των τραυματισμών τους, εκτός από ένα σπασμένο ζυγωματικό. Άρπαξαν τα μαλλιά τους και τα τράβηξαν σε απόσταση ενώ βρισκόταν στο δρόμο ή στο πεζοδρόμιο για λίγο. Για το τελευταίο, οι καταγγέλλοντες δεν ανέφεραν υπό ποιες συνθήκες και γιατί συνέβη. Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά συνέβαιναν ενώ οι διαδηλωτές φορούσαν χειροπέδες. Ως αποτέλεσμα, οι καταγγέλλοντες υπέστησαν ιατρικούς τραυματισμούς στο κεφάλι, το σώμα και τα άκρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν υπέφεραν από την παραπάνω κακοποίηση, και οι δύο έχασαν τη συνείδησή τους λόγω πόνου. (…) Στο τέλος της ημέρας, πρόκειται για σοβαρή περίπτωση βίαιης βίας από αστυνομικούς κατά δύο ανασφαλών πολιτών. “
Στην απόφαση του Πρωτοδικείου, 19/3/2009, διαβάσαμε ότι 5 από τους αστυνομικούς που εμπλέκονται στην κακοποίηση, τις πρώτες μέρες μετά την κακοποίηση, όχι μόνο δεν μετανοήθηκαν, δεν πλήρωσαν για τα εγκλήματά τους με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά αντίθετα κατέθεσαν αγωγές εναντίον τους, των θυμάτων τους, απαιτώντας αποζημίωση για τους σωματικούς τους τραυματισμούς.
Στις 30 Μαρτίου 2006, ένα βίντεο διέρρευσε στον Τύπο, το οποίο δείχνει σε όλο το περίφημο μεγαλείο του το πραγματικό πρόσωπο της αστυνομικής βίας εκείνη την ημέρα. Σε τελική ανάλυση, αυτό το βίντεο ήταν ο ΜΟΝΟ λόγος για τον οποίο έλαβε η αλήθεια, οδήγησε στην καταδίκη εκείνων που βασάνισαν τους συμπολίτες μας.
Το τραγικό σημείο σε όλη την υπόθεση, το οποίο αποκαλύπτει το βάθος της εμπιστοσύνης των πολιτών στις αρχές γενικά, είναι ότι ο συμπολίτης μας που κατέγραψε το βίντεο της αστυνομικής βίας αρνήθηκε να αποκαλύψει την ταυτότητά του ή να καταθέσει. Ως αποτέλεσμα αυτού, όπως δηλώνεται στην απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου, “ο συντριπτικός φόβος του ήταν ότι αν καταθέσει εναντίον εκείνων που είχαν γυριστεί κατάχρηση δύο πολιτών, οι οποίοι, όπως κατάλαβε, ήταν αστυνομικοί, θα μπορούσε να υπάρχει.” ως εκδίκηση. “
Αυτό ακριβώς επισημάνθηκε και πάλι στο Ευρωβαρόμετρο, όταν οι Κύπριοι ρωτήθηκαν γιατί δεν αναφέρουν διαφθορά, և 53% είπε ότι επειδή γνώριζαν ότι η καταγγελία δεν είχε νόημα, οι υπεύθυνοι δεν θα τιμωρηθούν, καθώς Medi 43% η Mediamax αναφέρει ότι Δεν υπάρχει προστασία για τους καταγγέλλοντες, αλλά αντίθετα, το 33% πιστεύει ότι όσοι αναφέρουν περιπτώσεις θα εμπλακούν με την αστυνομία ή άλλους φορείς.
Στην περίφημη τραγική υπόθεση του 14χρονου Στυλιανού, φαίνεται ότι μετά από πολλά χρόνια βίας στην οποία υπέστη, την οποία αναφέρει στην αστυνομία, τελικά αυτοκτόνησε, χωρίς να υπομένει πλέον. Στην έκθεση του Επιτρόπου, ο Επίτροπος σημείωσε ότι οι αστυνομικοί έκαναν απλές καταγραφές – όχι καταγγελίες, ενώ δεν τις ανέφεραν σε υπαλλήλους του Γραφείου Πρόνοιας – οι οποίες, όπως αποδείχθηκε, περιορίστηκαν σε μια επιθυμία. η μητέρα που δεν ήθελε να διωχθεί, ο σύζυγός της.
Τα ίδια և χειρότερα πράγματα συνέβησαν στην περίπτωση του κατά συρροή δολοφόνου 5 γυναικών և 2 παιδιών, της Νικόλα Μεταξά, όταν η αστυνομία όχι μόνο μείωσε τις καταγγελίες τους αλλά κατέληξε επίσης στο αυθαίρετο συμπέρασμα ότι τα κορίτσια φέρεται να είχαν εγκαταλείψει την Κύπρο, σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο λέει ο εκπρόσωπος της αστυνομίας.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, στις 10/10/2005, ένα νεαρό κορίτσι ήρθε στο αστυνομικό τμήμα, όπου παραπονέθηκε ότι είχε αναγκαστεί να παντρευτεί έναν άντρα που θεωρούσε ιδιοκτησία της, τη βίασε και την χτύπησε όταν το κορίτσι ζήτησε βοήθεια από την οικογένειά της, της είπε να επιστρέψει στον σύζυγό της και να γίνει καλή γυναίκα … Δυστυχώς, η αστυνομία δεν μπορούσε να λάβει σοβαρά υπόψη αυτές τις κατηγορίες, το κορίτσι δολοφονήθηκε τιμητικά από τα ξαδέλφια της με εντολή του πατέρα της. και θείος! Η αστυνομία δεν έλαβε βοήθεια από την οικογένεια ή την κοινότητα του κοριτσιού, η οποία αρνήθηκε να παράσχει πληροφορίες. Σε τελική ανάλυση, το χάος της επίτευξης των δολοφόνων ήταν η μαρτυρία ενός κοριτσιού που φάνηκε να μιλάει ζωντανά στις 10/10/2005 σε ένα βίντεο του σταθμού όπου είπε στην αστυνομία ότι έλαβε απειλές από την οικογένειά της. έχει ήδη προσπαθήσει να καταστρέψει την αδερφή που φεύγει Το βίντεο ήταν το βασικό σημείο χωρίς το οποίο δεν θα είχαν καμία πιθανότητα να αποκαλύψουν το έγκλημα. Η αγγλική αστυνομία τιμωρούσε επίσης αστυνομικούς που έκοψαν αστυνομικά τμήματα και επέβαλαν ακόμη αυστηρότερα πρωτόκολλα.
Αστυνομικός Ελεγκτής Νικόλαος Φ. Το άρθρο 29/9/18 του Γεωργιτσόπουλου λέει: Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι κάμερες των ΗΠΑ, οι κάμερες αυτοκινήτων, εμφανίστηκαν ως μια νέα μέθοδος καταγραφής επικοινωνίας σε πραγματικό χρόνο μεταξύ αστυνομίας και πολιτών (Lindsay et al., 2014; Pilant, 1995). Παρά την πρώιμη αντίσταση της αστυνομίας σε αυτές τις κάμερες (Pilant, 1995), η έρευνα έδειξε ότι οδήγησαν σε αύξηση της αίσθησης ασφάλειας που ασκούν οι αστυνομικοί κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους, αύξηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας από τους αστυνομικούς και μείωση της οποιαδήποτε αστυνομική ευθύνη.: Ως αποτέλεσμα, αυτή η τεχνολογία έχει γίνει ευρέως αποδεκτή από τις αρχές επιβολής του νόμου των ΗΠΑ (IACP, 2003).
Είναι σαφές ότι η χρήση καμερών σε αστυνομικά τμήματα, αυτοκίνητα και στολές είναι πλέον επιτακτική, πρέπει να γίνει αμέσως.
* Δικηγόροι-νομικοί σύμβουλοι