Η Ανόρθωση έπρεπε να κερδίσει σήμερα για να αγωνιστεί για τον τίτλο. Κανείς δεν τον αφήνει, αλλά οι πιθανότητές του έχουν μειωθεί ακόμη περισσότερο … για 90 λεπτά. Η επιλογή των τακτικών μπορεί να έχει αφήσει άλλες εντυπώσεις, αλλά ήταν μια πολύ ρεαλιστική, καλά σχεδιασμένη προσέγγιση.
Ο Ketspayan γνώριζε: έμμεσα παραδέχτηκε ότι οποιοσδήποτε γρήγορος κίνδυνος ή ανοιχτός χώρος θα μπορούσε να κάνει ένα στοίχημα. Όλοι θυμούνται τι συνέβη, πώς συνέβη στον δεύτερο γύρο του παιχνιδιού, όπου ήταν σχεδόν αποκλεισμένος από τα πρώτα 15 λεπτά. Η Ανόρθωση έδωσε στο χώρο έμφαση στην πίεση և αμοιβαία βοήθεια. Δυσκολεύτηκε πολύ με τις πρώτες μπάλες, έκλεψε και θα μπορούσε να κάνει περισσότερες αντεπιθέσεις με ένα καλύτερο πέρασμα. Μπλόκαρε την Ομόνοια εντελώς, διατηρώντας το μηδέν, και σταδιακά, ειδικά στο δεύτερο μισό, άρχισε να αποκτά συνειδητά και τακτικά χρήματα. Ξεκινώντας από το 65 … έσπασε το γήπεδο σε κάποιο σημείο, φαινόταν πιο επικίνδυνο. Έκανε τρεις μεγάλους γύρους, θα μπορούσε να είχε κερδίσει (αλλά έχασε). Στο τέλος, μπορεί να πει ότι εφάρμοσε το σχέδιό του, αλλά σχεδόν δεν το έκανε.
Χθες το βράδυ το ζήτημα ενός μισού κενού ή μισού γεμισμένου ποτηριού ήταν σχετικό. Η Ανόρθωση έκανε ένα σημαντικό βήμα ή ακόμα και ένα βήμα πίσω στον αγώνα του τίτλου. Παραμένει χωρίς νίκη επί των καλύτερων διεκδικητών. Δεν έχει αυτό το πράγμα, το οποίο σχεδόν συχνά εμφανίζεται σε διαφορετικές μορφές. Θα πρέπει να κάνει περισσότερα στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο. Αλλά απόψε έδειξε το φόντο, τη δύναμη և το κόκαλο γενικά, έτσι ώστε όλοι να μπορούν να έρθουν μαζί և όλοι πληρώνουν σε 90 λεπτά.