Για το λάθος που έκανε στη ζωή του. Ήμουν υπεύθυνος από νεαρή ηλικία. Όταν γεννήθηκε η αδερφή μου, ήμουν 5 χρονών, և η μητέρα μου μου ανέθεσε την ευθύνη της αδερφής μου. Είμαι υπεύθυνος, αλλά με πολύ προσωπική δουλειά μπόρεσα να πω πολύ πιο άνετα, “Ναι, είμαι ένοχος, έκανα λάθος”, σε όλους τους τομείς, ειδικά στο προσωπικό. Δυστυχώς σε εκείνους που πιστεύουν ότι δεν είναι λάθος. Δεν θα αναπτυχθούν ποτέ. Διότι στο τέλος το λάθος είναι αυτό που θα σας διδάξει.
Ένα από τα λάθη μου, που δεν υπάρχει πλέον, ήταν η ανοχή. Το ανέχθηκα. Ανέφερα πολλές καταστάσεις, συνομιλίες, πράγματα που δεν δέχτηκα μέσα μου, θα μπορούσαν να ενσωματώσουν την ψυχοσωματική που είπαμε. Είχα πράγματα που με άγχωσαν και με πίεσαν. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην Αμερική, έβγαλα κάτι κόκκινο, πρησμένο, τόσο φαγούρα που με τράβηξε. Πολλές φορές, η ναυτία μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά. Κατάποσα πολλά που δεν είπα, և Θα ήθελα να πω. Με τη δουλειά που έχω κάνει με τον εαυτό μου, ωστόσο, δεν έχω άλλα προβλήματα, θα πω ότι τα βρήκα όπως θα πω, χωρίς να βλάψω κανέναν, με μεγάλη ευγένεια.
Για ψυχοσωματική. Η φυσική ψυχοθεραπεία είναι η σχολή του Wilhelm Reich, μαθητής του Freud. Ο Wilhelm Reich είπε στο σχολείο του ότι όλα, όλες οι εμπειρίες που έχουμε από την παιδική ηλικία, από την ηλικία του εμβρύου, καταγράφονται στο σώμα. Έτσι ξεκινά με λίγες σωματικές ασκήσεις, οι οποίες για τα πρώτα δέκα λεπτά, αυτό το αίσθημα βασανισμού, δημιουργώντας προβλήματα για εσάς, βγαίνει τα πρώτα δέκα λεπτά, δεν τρέχετε. Το συναίσθημα για μένα ήταν ο θυμός.
Γύρισα σε αυτήν τη λύση επειδή ήμουν κατάθλιψη. Το ένιωσα για πρώτη φορά, αλλά δεν κράτησε πολύ, ήταν 16 ετών. Βγαίνω στη ντίσκο της Ξάνθης και βλέπω ότι κάτι συμβαίνει … καθώς τα πρόβατα τριγυρίζουν. Το βλέπω από διαφορετική οπτική γωνία, δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω επιστημονικά, αλλά φάνηκα να είμαι από απόσταση, σαν να ήμουν παρατηρητής, ένα πνεύμα που παρακολουθούσε τα πάντα εκεί, γιατί ένιωθα ότι το έκανε επειδή το άλλο άτομο το έκανε. , όχι επειδή θέλει πραγματικά να το κάνει, δεν είναι η πραγματική του ανάγκη.
Μια εβδομάδα δεν ήθελα να βγω έξω ή να φάω, δεν ήθελα να δω έναν άνδρα. Η επόμενη φορά ήταν 26-27, αλλά δεν με ενοχλούσε όσο αργότερα. Η κουνιάδα μου, η Θεοδώρα Βούτσα, δεν μου επέτρεψε να παίρνω αντικαταθλιπτικά γιατί μου είπαν ότι θα το συνηθίσω. Όταν έφτασα στο σημείο να πάω σε θεραπευτή, στη σωματική ψυχοθεραπεία, της είπα: «Θέλω να με πάρετε, δεν μπορώ να περιμένω άλλο», είπε. «Τώρα είστε έτοιμοι.»
https://www.youtube.com/watch?v=9Ds26-3JTVI:
Για γνωριμία με τον πρώην σύζυγο և για το χωρισμό τους. Όταν πήγα στην Αμερική με τον άντρα μου, δυσκολεύτηκα να βρω τα ίχνη μου. Έμεινα 4 χρόνια. Γνώρισα τον άντρα μου στην Άνδρο Άκλα. Εντυπωσιάστηκα που κατάλαβε το χιούμορ μου, κάτι για το οποίο οι Έλληνες είχαν θέμα. Ίσως είχαν ένα θέμα που έγινε το επίκεντρο της εταιρείας, για παράδειγμα, λόγω του χιούμορ – ήθελαν να με επιπλήξουν.
Δεν ήταν ότι την ερωτεύτηκα, αλλά κοιτάξαμε ο ένας τον άλλο και φαινόταν να γνωριζόμαστε για χρόνια. Γνωρίζαμε ο ένας τον άλλο για 70 ημέρες. Έμεινα έγκυος στη Λήδα, είχαμε πολιτικό γάμο στην Αμερική, θρησκευτικό στην Ελλάδα. Πιστεύω ότι η πίστη είναι μια μεγάλη δύναμη σε ένα άτομο. Φυσικά, στη Νέα Υόρκη, η δυσκολία προσαρμογής είχε το μερίδιό της, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.
Για τη βία που έλαβε η κόρη του. Ήμουν συγκινημένος όταν η 15χρονη κόρη μου ζήτησε να πάει στην Αμερική. Ήξερα γιατί ήθελε να πάει, έπρεπε να χτίσει μια σχέση με τον πατέρα του, με τον οποίο ήρθαν σε τουριστικό επίπεδο τα καλοκαίρια.
Και με τα σχολεία εδώ που δεν του άρεσε, εκφοβίστηκε στο δημοτικό σχολείο, είπαν ότι ήταν μαύρος. «Θα πας και θα πεις στο παιδί να πει στη μητέρα του να τον πάει στον οφθαλμίατρο επειδή είναι τυφλός», του είπα. Αυτή ήταν η προσέγγισή μου.
Στη συνέχεια, στο γυμνάσιο, ήρθε από τους δασκάλους. Σε μια τάξη πήγε από 17 έως 15, ζήτησα από τον δάσκαλο να μιλήσει. Του εξήγησα ότι είχε δυσλεξία ում απόκλιση, ο δάσκαλος μου είπε ότι αυτά δεν υπάρχουν կան υπάρχουν στο μυαλό μας, δεν υπάρχει δυσλεξία և κλπ և μου είπε ότι ίσως είναι καλύτερο να παραλάβετε το παιδί από τη σχολή μουσικής այնտեղ να τον πάρετε εκεί. υπό όρους πήγα στον διευθυντή. Είχα έναν μεγάλο αγώνα. Τότε ο δάσκαλος άλλαξε τη συμπεριφορά του.
Η κόρη μου είπε ότι φοβόταν ότι θα μπορούσε να το κάνει μόνη της στην Αμερική, είμαστε πολύ κοντά. Του είπα, “Το ονειρευτήκατε, ζήστε, δείτε, αν δεν μπορείτε να είστε εδώ, είμαι εγώ.” Έφυγε, τελείωσε το σχολείο εκεί και τώρα επέστρεψε. Μίσθωσε ένα σπίτι για μένα. Θα ζήσει στην Ελλάδα για τώρα, θα δούμε.
Για κατηγορίες κατά της ομοφυλοφιλίας. Εμπνευσμένος από τα λόγια του τραγουδιού, μίλησα για την αρσενική μετάλλαξη επειδή οι άντρες δεν είναι οι ίδιοι όπως πριν, αλλά νομίζω ότι οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη ευθύνη για αυτή τη μετάλλαξη επειδή τις δημιουργούμε ως μητέρες. Μου ρωτήθηκαν για την υιοθέτηση παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια στη συμφωνία συμβίωσης, είπα ότι δεν γνωρίζουμε ακόμη πότε θα μεγαλώσουν τα παιδιά, αλλά το ίδιο, παιδιά από ευθείες οικογένειες με προβλήματα φεύγουν, οπότε δεν έχει σημασία
Έχω όμως γνώμη για το άλλο μοντέλο, την ευθεία οικογένεια. Άρα δεν έχει σημασία αν είστε ομοφυλόφιλοι ή ίσοι, αλλά έχει να κάνει με το πνεύμα της προσωπικής σας ανάπτυξης. Από αυτήν την άποψη, με ενδιαφέρει ένα άτομο, δεν με ενδιαφέρει η σεξουαλική επιλογή.
Με ενοχλεί να βλέπω τη σεξουαλική κενότητα στην κοινωνία, είτε από ομοφυλόφιλα ή ευθεία ζευγάρια, υπερβολική έκθεση. Πολλοί από τους φίλους μου στο σπίτι μου είναι γκέι, δεν είμαι ομοφοβικός, είπα κάτι և έπεσαν για μένα.