Ο επίτιμος Κύπριος ποιητής Κώστας Μόντης «πέθανε» σήμερα στα 90
Ο Κώστας Μόντης (18 Φεβρουαρίου 1914 – 1 Μαρτίου 2004) ήταν Κύπριος συγγραφέας. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ελληνοκύπριους ποιητές και συγγραφείς της σύγχρονης εποχής.
Γεννήθηκε το 1914 στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, γιο του Θεόδωλου Μόντις և Kalomira Batista. Σε ηλικία 18 ετών, έφυγε από την Αθήνα για να σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επέστρεψε στην Κύπρο το 1937. Συμμετείχε στον απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου (1955-59) ως πολιτικός ηγέτης της ΕΟΚΑ.
Ο Κώστας Μόντης ήταν Αντίστοιχο Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ένας ποιητής, πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας, θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες συγγραφείς του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα στη μεταπολεμική περίοδο. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Σουηδικά, Ρωσικά και άλλες γλώσσες. Το 1980, του απονεμήθηκε ο τίτλος “Laureate Poet” από την Παγκόσμια Ακαδημία Τεχνών και Πολιτισμού. Ορίστηκε για το βραβείο Νόμπελ το 1984. Το 1997 του απονεμήθηκε ο τίτλος επίτιμου γιατρού από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου. Έλαβε μια τέτοια τιμή από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 2001.
Ένας παραγωγικός συγγραφέας, που ανησυχεί βαθιά για το παρόν – μέλλον της ιδιαίτερης πατρίδας του, την Κύπρο. Πολλά από τα έργα του σχετίζονται με τους κυπριακούς πολέμους για απελευθέρωση από την Αγγλία, την ένωση με την Ελλάδα, την πορεία του νησιού.
Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του Επιστολή στη μαμά, Στιγμές:, ένα μυθιστόρημα για τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. (1955-59), σελ Δάσκαλος Μπατίστα, ένα ιστορικό-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, το οποίο κέρδισε το πρώτο βραβείο του μυθιστορήματος στην Εθνική Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων Κύπρου κ.λπ.
Ο συνθέτης Μάριος Τόκας, ο προσωπικός φίλος του ποιητή από την Κύπρο, συνέθεσε μουσική για μερικά από τα έργα του Κώστα Μόντη που σχετίζονται με την τουρκική εισβολή του 1974.
Το 2014 ανακηρύχθηκε Έτος Monti στην Κύπρο, σύμφωνα με επιστολή του Μιχάλη Πασιάρδη, Υπουργού Πολιτισμού της Κύπρου Κυριάκου Κνέβεζου, στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος». Η δεύτερη επιστολή του Pasiardis δημοσιεύθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2014.
Πηγή: Wikipedia