Τους τελευταίους μήνες, έχει υποστεί μεγάλη πίεση για να βρει έναν γοητευτικό από τη μητέρα και τα αδέλφια του, να παντρευτεί και να βοηθήσει στην ανακούφιση της οικονομικής πίεσης της οικογένειας κατά τη διάρκεια της επιδημίας Covid.
Ο Abeba θέλει να γίνει γιατρός, αλλά δεν είναι σαφές εάν θα μπορέσει να σπουδάσει στο μέλλον στην πατρίδα του στην Αιθιοπία.
Η Ράμπι, 16 ετών, παρακολουθεί τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Γκούσαου της Νιγηρίας, αλλά τέσσερις στενοί φίλοι του σχολείου παντρεύτηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας και η μητέρα της πιστεύει ότι πρέπει να ακολουθήσει τα βήματα τους.
“Ελπίζω ότι δύο από τους γείτονές μας θα παντρευτούν αυτήν την εβδομάδα. Ποτέ δεν ήξερα ότι η σειρά μου θα έρθει τόσο σύντομα”, λέει ο Ράμπι.
Δεν είναι ασυνήθιστο να παντρεύονται ανήλικα κορίτσια.
Μια νέα έκθεση από το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF) δείχνει ότι δέκα εκατομμύρια κορίτσια αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να παντρευτούν νωρίτερα την επόμενη δεκαετία ως αποτέλεσμα του Covid.
Η UNICEF εκτιμά ότι ακόμη και πριν ξεκινήσει το ξέσπασμα, εκτιμάται ότι 100 εκατομμύρια παιδιά θα αναγκαστούν να παντρευτούν τα επόμενα δέκα χρόνια.
Αλλά τώρα ο αριθμός αυτός είναι ακόμη υψηλότερος – προβλέπεται αύξηση 10%.
Η έκθεση δείχνει ότι η διακοπή των υπηρεσιών υποστήριξης για τις οικογένειες και τα παιδιά κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου κλεισίματος του σχολείου, την οικονομική κρίση και τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας αυξάνει περαιτέρω την πιθανότητα δέκα εκατομμυρίων περισσότερων κοριτσιών να παντρευτούν πριν γίνουν νόμιμα ενήλικα μέχρι το 2030.
“Αυτοί οι αριθμοί μας λένε ότι ο κόσμος γίνεται ένα πιο δύσκολο μέρος για κορίτσια”, λέει ο Nankali Maksud, σύμβουλος της UNICEF για την πρόληψη των επιβλαβών πρακτικών.
Οικογενειακό ζήτημα
“Οι οικογένειες πρέπει να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο αντί να κανονίσουν τους γάμους τους”, λέει η Abeba.
Το νεαρό κορίτσι κατάφερε να αποτρέψει έναν τακτοποιημένο γάμο πείθοντας τον πατέρα της.
«Η μητέρα μου και τα αδέρφια μου με ανάγκαζαν να παντρευτώ. Όταν οι γονείς μου πήραν επιτέλους συμβουλές, έδειξαν έλεος, οι αρχές τους έπεισαν να αλλάξουν γνώμη».
Η απειλή παραμένει για τον Ράμπι (όχι το πραγματικό του όνομα επειδή δεν θέλει να ταυτοποιηθεί ή να φωτογραφηθεί).
Ζει σε μια αγροτική περιοχή στο Ντάμπα, έναν οικισμό Hausa-Fulani στη βόρεια Νιγηρία, όπου ένα νεαρό κορίτσι παντρεύεται μόλις αναζητήσει την κατάλληλη δουλειά.
«Όλα ξεκίνησαν για μένα κατά τη διάρκεια των απαγορευμένων ωρών, όταν τα αδέλφια μου έπαιξαν ένα παιχνίδι ορθογραφίας και αποφάσισα να τα ενώσω», λέει ο 16χρονος Ράμπι.
«Είχα μια δύσκολη στιγμή», παραδέχεται. Η μητέρα του Ράμπι θυμώθηκε μαζί του.
«« Έχετε περάσει αρκετό χρόνο πηγαίνοντας στο σχολείο! Κοιτάξτε τα μικρά αδέρφια σας που έπρεπε να σας διδάξουν! »» Είπε.
Η μητέρα του συνέχισε ως εξής:
Μέχρι στιγμής, όλα τα κορίτσια που φοιτούν στην ίδια σχολική χρονιά με εσάς στο σχολείο σας έχουν παντρευτεί. [Rabi’nin talibinden] Θα του ζητήσω να στείλει την οικογένειά του για να σε ζητήσει. “
Οι φίλοι του Habiba, Mansura, Asmau και Raliya παντρεύτηκαν πέρυσι για να ανακουφίσουν τα οικονομικά προβλήματα των οικογενειών τους.
Μια τοπική γυναίκα που φίλησε τη μητέρα του Ράμπι, δεν καταλαβαίνει την απροθυμία του νεαρού κοριτσιού: «Τι άλλο θα περίμενε ένας γονέας; Δεν μπορώ να αντέξω την εκπαίδευση της κόρης μου. Ο γάμος είναι μια ευκαιρία για ένα κορίτσι να διευθετήσει τη ζωή της και το σπίτι τους θα είναι λιγότερο επώδυνο “
Αντίστροφη τάση
Ο αριθμός των κοριτσιών που παντρεύτηκαν πριν από την ενηλικίωση έχει μειωθεί συνολικά κατά 15% από το 2011, αλλά τώρα αυτή η πρόοδος απειλείται ως αποτέλεσμα της πανδημίας, λέει η UNICEF.
“Σημειώσαμε πρόοδο παγκοσμίως στον περιορισμό του παιδικού γάμου. Ακόμα δεν αρκεί να επιτύχουμε τον στόχο μας, αλλά κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση”, λέει ο Maksud.
“Αλλά ο Κόβιτς μας οδήγησε ακόμη πιο μακριά. Οι ζωές των νέων κοριτσιών σε όλο τον κόσμο επιδεινώθηκαν.”
Ακόμα, υπάρχουν ορισμένες θετικές τάσεις που αντικατοπτρίζονται στην έκθεση – στοιχεία στο έδαφος δείχνουν ότι οι παιδικοί γάμοι μπορούν να σταματήσουν όπου είναι δυνατή η επέμβαση.
Ενώ ο παιδικός γάμος εξακολουθεί να είναι κοινή πρακτική σε ορισμένα μέρη του κόσμου, είναι λιγότερο συχνό όταν λαμβάνονται οι σωστές προφυλάξεις.
Οι ειδικοί λένε ότι η πρόσφατη αύξηση των προβλεπόμενων αριθμών ως αποτέλεσμα της επιδημίας θα μπορούσε να αντιστραφεί.
«Έλαβα εννέα προτάσεις γάμου»
ΠΗΓΗ, UNICEF
Λεζάντα για μια φωτογραφία,
Ο Μαράμ πήγε στην Ιορδανία ως Σύριος πρόσφυγας πριν από λίγα χρόνια
“Έχω λάβει εννέα προτάσεις από τότε που ήμουν 14”, λέει η Maram, που ήρθε στην Ιορδανία από τη Συρία πριν από μερικά χρόνια και τώρα ζει στο Zaatari, ένα στρατόπεδο προσφύγων κοντά στα σύνορα.
«Υπήρχε μεγάλη πίεση στην κοινότητά μας, αλλά οι γονείς μου με στήριξαν», λέει.
“Η μαμά μου είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής μου, μου λέει ότι είμαι ακόμα πολύ νέος και είναι δύσκολο για μένα να καταλάβω τι είναι ο γάμος.”
Αντ ‘αυτού, η Maram είχε την ευκαιρία να πάει στο σχολείο και να παίξει ποδόσφαιρο. Αυτό ήταν ένα από τα πράγματα που αγαπούσε.
«Γνωρίζω κορίτσια που παντρεύονται και εγκαταλείπουν το σχολείο. Πρέπει να αφήσουν τις οικογένειές τους πίσω και να μετακινηθούν με τις συζύγους και τους πεθερούς τους. Αυτά τα κορίτσια δεν είναι έτοιμα για μια τόσο μεγάλη αλλαγή», λέει.
«Οι δύο φίλοι μου που παντρεύτηκαν τώρα το μετανιώνουν. Είναι σοκαρισμένοι από τη νέα τους ζωή και αισθάνονται ότι στερούνται των δικαιωμάτων τους».
Μπορούν να αποφευχθούν οι γάμοι παιδιών;
ΠΗΓΗ, UNICEF
Λεζάντα για μια φωτογραφία,
Μια παιδική χαρά στην Αφρική – “Τα κορίτσια πρέπει να μελετήσουν, μην τα παντρευτούν” γράφει
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι παιδικοί γάμοι μπορούν να προληφθούν με έγκαιρες κοινωνικές παρεμβάσεις.
“Η Ινδία είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Υπήρχαν τεράστια προγράμματα παροχής βοήθειας υπό όρους στην Ινδία τα τελευταία 30 χρόνια”, λέει ο Maksud.
Ως αποτέλεσμα, οι ινδικές οικογένειες έλαβαν οικονομική αποζημίωση επειδή δεν παντρεύτηκαν τις ανήλικες κόρες τους.
Εάν ο γάμος δεν μπορεί να αποφευχθεί αλλά να αναβληθεί αντ ‘αυτού, αυτό εξακολουθεί να είναι ευεργετικό για την κοινωνία.
“Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί αφήνουμε αυτά τα κορίτσια να ολοκληρώσουν το σχολείο, να έχουν επιλογές στη ζωή, να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, και ως αποτέλεσμα είναι πιο πιθανό να σταματήσουμε τον κύκλο της φτώχειας”, λέει ο Maksud.
«Με πληρώνουν αν δεν παντρευτώ»
ΠΗΓΗ, UNICEF
Λεζάντα για μια φωτογραφία,
Savita (δεξιά) μιλώντας με σύμβουλο
Η Savita πιστεύει ότι είναι 16 ή 17 ετών, δεν είναι αρκετά σίγουρη. Λέει ότι αυτό δεν ισχύει, παρόλο που λέει στα έγγραφα ταυτότητάς του σε ηλικία 14 ετών.
Ζει στη βόρεια ινδική πολιτεία Uttar Pradesh με τους γονείς του, τέσσερις αδελφές και δύο αδέλφια.
Η Savita λέει ότι δεν πήγε ποτέ στο σχολείο και είναι αναλφάβητη.
Στην οικογένειά της δόθηκε επιπλέον σιτάρι κατά τη διάρκεια των απαγόρευσης κυκλοφορίας, αλλά εξακολουθούσε να πιέζεται να παντρευτεί. Είδε την αδερφή της ως «παιδική νύφη» και ήταν απρόθυμη να ακολουθήσει τα χνάρια της.
Η Savita ανακουφίστηκε όταν οι τοπικοί αξιωματούχοι κατάφεραν να σταματήσουν το γάμο τους πριν από μερικές εβδομάδες. Του προσφέρθηκε να συμμετάσχει σε ένα πρόγραμμα επιχορήγησης υπό όρους εκπαίδευσης – εάν καθυστερήσει το γάμο μέχρι τα 18 του, θα λάβει οικονομική υποστήριξη έως ότου φτάσει σε αυτήν την ηλικία.
Μετά την πανδημία
Ο Nankali Maksud της UNICEF λέει ότι υπάρχουν τρία βασικά στοιχεία που πρέπει να αντιμετωπιστούν για να αντιστραφεί η τάση του παιδικού γάμου που προκαλείται από τον Covid.
«Πρώτα απ ‘όλα, φέρτε τα κορίτσια πίσω στο σχολείο όσο το δυνατόν ασφαλέστερα», λέει ο Maksud, ή δώστε τους την ευκαιρία να αναπτύξουν δεξιότητες όπως να μάθουν ένα επάγγελμα ή μια τέχνη.
«Πρέπει επίσης να εξετάσουμε τον οικονομικό αντίκτυπο του Covid στα φτωχά νοικοκυριά, έτσι ώστε η οικονομική επιβάρυνση να μην μετριαστεί από την πώληση ή το γάμο κοριτσιών».
Ο σύμβουλος της UNICEF επισημαίνει επίσης ότι η εγκυμοσύνη σε νεαρή ηλικία είναι ένας σημαντικός παράγοντας πίσω από τον ανήλικο γάμο.
“Είναι επομένως ζωτικής σημασίας να επαναληφθούν οι υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας. Έτσι τα κορίτσια μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτές και να έχουν τις πληροφορίες και τη βοήθεια που χρειάζονται για να κάνουν τις σωστές επιλογές.”
«Βοήθησα να σώσω την αδερφή μου από το γάμο»
Λεζάντα για μια φωτογραφία,
Η 18χρονη Minara βοηθώντας νεαρά κορίτσια στην κοινότητά της
Μετά την ένταξή του στην τοπική Λέσχη Εκπαίδευσης Νέων στην Καλαμάντα, στο βόρειο Μπαγκλαντές, η Μινάρα έγινε εκστρατεία για να σταματήσει τους γάμους παιδιών στην κοινότητά της.
Αυτό που δεν γνώριζε η 18χρονη γυναίκα του Μπαγκλαντές ήταν ότι η εκπαίδευσή της θα την βοηθούσε να σώσει τη δική της μικρότερη αδερφή της Ρίτα.
«Η επιδημία ήταν δύσκολη για την οικογένειά μου», λέει η Μινάρα, η οποία ζει σε ένα αχυρένιο σπίτι με τους γονείς της και δύο αδέλφια.
Ο πατέρας του έχασε τη δουλειά του κατά τη διάρκεια των απαγορεύσεων και άρχισε να αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες.
Η Μινάρα έμαθε ότι ένας γείτονας είχε προσφερθεί να παντρευτεί την αδερφή της, λέγοντας ότι ήθελε να βοηθήσει στη μείωση των οικονομικών βαρών της οικογένειας.
«Το ίδιο άτομο παρενοχλούσε συνεχώς τη Ρίτα πριν ξεκινήσει η μετάδοση», λέει.
Με τη βοήθεια των συμμαθητών της, η Minara κατάφερε να καλέσει μια τηλεφωνική γραμμή για παιδιά και να σταματήσει τον γάμο – αλλά δεν είναι σίγουρος για πόσο καιρό θα διαρκέσει.
“Εάν συνεχιστεί αυτή η επιδημία, οι γονείς μπορεί να ωθηθούν να παντρευτούν τις κόρες τους πριν γίνουν 18 ετών.”
«Συμβουλευτικά οφέλη»
ΠΗΓΗ, UNICEF
Λεζάντα για μια φωτογραφία,
Η Abeda (αριστερά) και ο Mekdes (κέντρο) με τον φίλο τους Wude – κατάφεραν όλοι να αποφύγουν τον πρόωρο γάμο
Στην Αιθιοπία, η Αμπέμπα ελπίζει ότι οι φίλοι της θα φοιτήσουν μαζί της στο σχολείο και θα προστατευτούν από το γάμο, τουλάχιστον μέχρι να αποφοιτήσει.
Ο 14χρονος Mekdes ονειρεύεται να γίνει μηχανικός.
«Όταν ήμασταν στο σπίτι (κατά τη διάρκεια των απαγόρευσης κυκλοφορίας), άκουσα την οικογένειά μου να μιλάει για να με παντρευτεί με ένα παιδί που δεν ξέρω», λέει στο BBC.
“Είπα ότι δεν ήθελα να παντρευτώ και ήθελα να σπουδάσω, αλλά δεν άκουσαν. Περίμενα μέχρι να ανοίξει ξανά το σχολείο μας και ενημέρωσα τον διευθυντή”, λέει.
“Ενημέρωσε τις τοπικές αρχές, μίλησαν επίσης με την οικογένειά μου και τους συμβούλευαν να μην το κάνουν αυτό.”
Η οικογένειά της έχει υποσχεθεί να μην την παντρευτεί έως ότου είναι τώρα 18 ετών.
“Η συμβουλευτική υπηρεσία βοηθάει πολύ την κοινότητά μας. Τώρα υπάρχει ακόμη και ένα σύστημα όπου η αστυνομία μπορεί να μηνύσει τους γονείς αν λένε” Όχι “και επιμένει να μας παντρευτεί.”