Οι εισαγγελείς της πόλης Neuruppin στη γερμανική πολιτεία του Βρανδεμβούργου δήλωσαν ότι ο ανώνυμος άντρας θα δικάστηκε για να γνωρίζει και να θέσει πρόθυμα τους θανάτους 3 χιλιάδων 518 ατόμων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Sachsenhausen στο Oranienburg, βόρεια του Βερολίνου, μεταξύ 1942 και 1945 .
Το διοικητικό κέντρο των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και η εκπαίδευση των αξιωματικών SS Sachsenhausen, το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Γερμανίας λειτούργησε από το 1936-1945. Η κατασκήνωση, η οποία εκτείνεται σε μια ευρεία περιοχή, διαθέτει θάλαμο αερίου που είναι κλειστό για τους επισκέπτες ακόμη και τώρα, καθώς και εργαστήριο παθολογίας όπου πραγματοποιούνται διάφορες πειραματικές χειρουργικές επεμβάσεις.
Περισσότεροι από 200.000 Εβραίοι και πολιτικοί αντίπαλοι συνελήφθησαν στο στρατόπεδο που απελευθερώθηκε από την 47η Ταξιαρχία του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού στις 22 Απριλίου 1945. 100 χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν λόγω ασθένειας, υποσιτισμού, τυφοειδούς, ίκτερου και θερμοκρασίας κατάψυξης. Επιπλέον, χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν σε θαλάμους αερίων και ιατρικά πειράματα.
Ο γενικός εισαγγελέας που ηγήθηκε της έρευνας, Cyrill Klement, εξήγησε ότι παρά την προχωρημένη ηλικία του υπόπτου, μπορεί να περιορίσει τις ώρες της ακρόασης, ακόμη κι αν κρίνεται σκόπιμο.
Ωστόσο, ο πρώην ναζί αξιωματικός κατηγορήθηκε αφού εισαγγελείς στη βόρεια πόλη Itzehoe κατηγόρησαν επίσης μια γυναίκα που εργάστηκε ως γραμματέας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Stutthof κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Η 96χρονη γυναίκα κατηγορείται ότι βοήθησε και συνέπραξε τους θανάτους περισσότερων από 10 χιλιάδων ανθρώπων.
Και οι δύο υποθέσεις ακολούθησαν την εμφάνιση νομικών προηγούμενων ότι οποιοσδήποτε συνέβαλε στη λειτουργία ενός ναζιστικού στρατοπέδου θα μπορούσε να διωχθεί για συνενοχή, εάν δεν εμπλέκεται άμεσα στη δολοφονία.
Η νομική βάση ιδρύθηκε το 2011 όταν ο αυτοκινητιστής John Demjanjuk καταδικάστηκε για βοήθεια στη δολοφονία, ύστερα από ισχυρισμούς ότι υπηρέτησε ως φρουρός στο στρατόπεδο θανάτου Sobibor στην κατεχόμενη από τη Γερμανία. Ο Demjanjuk, ο οποίος αρνήθηκε τους ισχυρισμούς, πέθανε πριν μπορέσει να ασκήσει έφεση. Το 2015, εγκρίθηκε η καταδίκη του πρώην φύλακα του Άουσβιτς Όσκαρ Γκρόινγκ το 2015 για την ίδια κατηγορία και η νομική βάση ενοποιήθηκε. Πριν από αυτές τις δίκες, τα γερμανικά δικαστήρια ζήτησαν απόδειξη συμμετοχής στη δολοφονία για όποιον εργαζόταν στο ναζιστικό στρατόπεδο να παραστεί στη δίκη.
“Η ουσία αυτής της υπόθεσης βασίζεται στην απόφαση ότι στις δίκες του Demjanjuk και του Gröning, η συμμετοχή στο μηχανισμό θανάτου των Ναζί ήταν αρκετή για την καταδίκη τους για δολοφονία”, δήλωσε ο Klement.
Από την άλλη πλευρά, το δικαστήριο δεν έχει ορίσει ακόμη ημερομηνία για την ακρόαση.