«Σας ευχαριστώ Χριστίνα για τη βοήθειά σας», διαβάζει το σημείωμα που συνόδευσε την αρκούδα που έμεινε στον τάφο της 44χρονης μητέρας. Η Χριστίνα μπορεί να έχει φύγει για δεκαπέντε χρόνια, αλλά συνεχίζει να είναι εδώ βοηθώντας τα μικρά παιδιά, βελτιώνοντας το μέλλον τους. «Άφησε» στον αγώνα κατά του καρκίνου, αλλά μέσω των ενεργειών των αγαπημένων της, προστατεύει και αγκαλιάζει οικογένειες με παιδιά που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες.
Γεωργία որջիա Μάικλ:
Λήψη ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΥΠΡΟΥ. ΕΔΩ Android Για Android և ΕΔΩ για iOS
Μια οικογένεια έξι… Μια μητέρα που καταπολεμά τον καρκίνο για εννέα χρόνια. Τη στιγμή που “πέθανε” στο ογκολογικό κρεβάτι, ο μεγαλύτερος από τους τέσσερις γιους του, ο Ανδρέας, ξεκίνησε τη δική του μάχη με τον καρκίνο. Ο πατέρας της οικογένειας Λάκης Αποστόλου είναι ένας βράχος για όλους. Ένας τρόπος για αυτόν τον δρόμο.
“Έχει κάποιος πατέρας το δικαίωμα να υποκύψει ή να σκεφτεί δύο φορές;” Ήταν μονόδρομος που αντιμετωπίστηκε με προσευχή και ηρεμία. Η Christina և Andreas βρισκόταν στα διπλανά δωμάτια της Ογκολογίας. Δεν ξέρω, ήξερε; Αλλά όπως μου είπε αργότερα ο ογκολόγος ο Δρ. «Ο Νίκος Κατωδρίτης, ο ξάδερφος της συζύγου μου, Χριστίνα, του εξομολόγησε ότι κατάλαβε τι συνέβαινε στο παιδί», είπε ο κ. Λάκης Απόστολος, ο οποίος άνοιξε την καρδιά του με τον γιο του Ανδρέα. Κύπρος Φορές: αυτής της δύσκολης περιόδου, όπως αυτή “Χριστίνα Α. Για το Ίδρυμα Απόστολου, που δημιουργήθηκε στη μνήμη του, φέτος σηματοδοτούνται 15 χρόνια λειτουργίας.
Η μάχη της Χριστίνας և «διαφυγή», το δεύτερο «χτύπημα» του Ανδρέα և αισιοδοξία
Η οικογενειακή ευτυχία πλημμύρισε το σπίτι του Αράκηλου. Το 1998, ωστόσο, θα προκαλέσει άγχος. Στις αρχές του έτους, μια ιατρική διάγνωση ήρθε για να διαταράξει την ειρήνη. Μια αγαπημένη πεθερά έχει διαγνωστεί με μεταστατικό καρκίνο του μαστού.
«Ήταν μια κακή εμπειρία για όσους αγαπούσαν την Χριστίνα. Χρειάστηκαν εννέα χρόνια. Στην αρχή όλα πήγαν πολύ καλά, φάνηκε ότι θα ξεπεράσει το πρόβλημα. Δυστυχώς, οι πρώτες μεταστάσεις σημειώθηκαν το 2003. “Αν και φροντίσαμε πολύ τους ογκολόγους και τους γιατρούς τους, θέλαμε να πάμε στο εξωτερικό με άλλους γιατρούς”, δήλωσε ο κ. Λάκης.
Αλλά η κατάστασή του ήταν τέτοια που το μέλλον ήταν προκαθορισμένο. “Τον Δεκέμβριο πήγαμε στο Βέλγιο για εναλλακτική θεραπεία. “Αλλά οι μεταστάσεις ήταν τέτοιες που σταματήσαμε τελικά”, είπε ο κ. Λάκης.
Ταυτόχρονα, η οικογένεια θα λάβει το δεύτερο «χτύπημα». Αυτή τη φορά ο καρκίνος θα εμφανιζόταν σε ένα από τα παιδιά της οικογένειας. «Ήμασταν στις Βρυξέλλες όταν ο Αντρέας είπε ότι δεν αισθάνθηκε καλά. Αν και οι γιατροί της είπαν ότι δεν ήταν τίποτα να ανησυχεί, δεν αισθάνθηκε καλά. Επιστρέψαμε στην Κύπρο στις 22 Δεκεμβρίου. Ο Ανδρέας είχε ήδη προέλθει από τις σπουδές του, և επισκεφθήκαμε έναν εξαιρετικό χειρουργό στη Λάρνακα. Μόλις την είδε, συνειδητοποίησε το πρόβλημα – πήρε δείγμα για βιοψία. Περίπου πέντε ημέρες αργότερα, μας είπαν ότι ο Ανδρέας είχε λέμφωμα, ένα είδος καρκίνου του αίματος. Ήταν 27 Δεκεμβρίου, τις ημέρες που η Χριστίνα έγινε δεκτή στην Ογκολογία. Η Χριστίνα πέθανε την 1ηότι: «Είχαμε πολλές δυσκολίες κατά τη διάρκεια της θεραπείας του Ανδρέα τον Ιανουάριο, αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά».
Ο Ανδρέας στάθηκε δυνατός. Αν και ήξερε ότι η μητέρα του θα πήγαινε σε ένα μακρύ ταξίδι, βρήκε τη δύναμη να πολεμήσει αισιόδοξα προς το καλύτερο.
«Ήμουν πραγματικά αισιόδοξος από την αρχή. Νόμιζα ότι ήταν μια μάχη που θα μπορούσε να κερδηθεί. Σκέφτηκα ότι θα ξεπεράσω το δικό μου πρόβλημα χωρίς να γνωρίζω σίγουρα ότι θα τελειώσει ευτυχώς. Ο πατέρας μου στάθηκε σαν βράχος στην οικογένεια. Η δύναμη και η αγάπη που είχαμε ο ένας για τον άλλον, αλλά η αγάπη των և συγγενών և φίλων μας βοήθησε να είμαστε σε θέση να ανοίξουμε σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. «Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια που συχνά προσβάλλει τα αγαπημένα μας πρόσωπα, αλλά τώρα σε πολλές περιπτώσεις η επιστήμη έχει προχωρήσει, αυτή η ασθένεια μπορεί να ξεπεραστεί», είπε ο Ανδρέας Αποστόλου, υπενθυμίζοντας αυτές τις στιγμές.
Η «γέννηση» του ιδρύματος ել να αγαπάμε τα παιδιά
Η Χριστίνα Αποστόλου μπορεί να “άφησε” στον αγώνα κατά του καρκίνου, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι νικήθηκε, γιατί στα 44 χρόνια που έζησε, μπόρεσε να μεταβιβάσει τις αξίες και τη γενναιοδωρία της στην οικογένειά της ώστε να μπορούσε ζουν μετά το θάνατο.
Γι ‘αυτό, παρά τον πόνο τους, αποφάσισαν να ιδρύσουν το Christina Apostle Foundation με τη βοήθεια των φίλων και των αγαπημένων τους. Μια φιλανθρωπική οργάνωση με περισσότερα από 2.400 εγγεγραμμένα μέλη, η οποία στοχεύει να βοηθήσει οικονομικά τα παιδιά και τους νέους με χρόνιες ασθένειες, καθώς και την οικονομική τους υποστήριξη, να τους προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον και άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις.
«Η μητέρα μου ήταν πολύ καλή μητέρα. Είμαι σίγουρος ότι αν είχε ζήσει, θα ήταν μεγάλη γιαγιά. Καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής του, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τα οικονομικά μέσα της οικογένειάς μας, προσπάθησε να υποστηρίξει είτε τις οικογένειες των παιδιών που χρειάζονται βοήθεια, είτε οργάνωσε κυρίως ομάδες ή φιλανθρωπικά ιδρύματα που σχετίζονται με τα παιδιά. Πιστεύουμε ότι κατά τη διάρκεια των 15 ετών ύπαρξης του ιδρύματος, κάναμε πράγματα που η μητέρα μου θα συνέχιζε να κάνει αν ήταν ζωντανή ».
Γιατί με παιδιά; Αυτή ήταν η ερώτησή μας προς τον κ. Λάκη. “Είναι το μέλλον. Η Χριστίνα είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία για τα παιδιά, τα αγάπησε. Βοηθούσε πάντα οικογένειες με παιδιά. Όταν ένα άτομο υποβάλλει μια προσφορά, βρίσκει χιλιάδες τρόπους για να βοηθήσει. “Από την πρώτη μέρα που τον συνάντησα, ήταν 24 ετών. Είδα στο πρόσωπό του αυτήν τη γενναιοδωρία, την αγάπη του γείτονα, ειδικά των παιδιών.”
Εκτός από τη βοήθεια, τα παιδιά της Christina κατάφεραν να γνωρίσουν τη μητέρα τους μέσω της εγκατάστασης. “Η απουσία είναι απουσία. Ειδικά η μαμά, η οποία δεν είναι εύκολο να αντικατασταθεί με κάτι, αλλά σίγουρα μέσω του ιδρύματος μας δόθηκε η ευκαιρία εκτός από να αναφέρουμε τη μαμά, να κάνουμε πράγματα που θα έκανε, να γνωρίσουμε ανθρώπους που γνωρίζαμε ότι ίσως δεν χρειαζόταν να συναντηθούμε ή να μάθουμε ιστορίες με μια ευκαιρία για τη μητέρα μας. «Κρατάμε τη μνήμη του ζωντανή μέσα μας», είπε ο Ανδρέας.
Όταν πηγαίνετε στο νεκροταφείο και βρείτε ένα μπουκέτο λουλούδια, για μια στιγμή βρήκα μια αρκούδα που είπε, “Ευχαριστώ Χριστίνα για τη βοήθειά σας.” Εδώ είναι η πλήρης αξία της προσφοράς.
Ένα μεγάλο έργο για παιδιά και νέους
Ο σκοπός του ιδρύματος, όπως μας είπε ο κ. Λάκης, είναι να βοηθήσει τα νεογέννητα με μακροχρόνιες ασθένειες να λάβουν θεραπεία στην Κύπρο και στο εξωτερικό, ενώ τα προγράμματα του ιδρύματος δημιούργησαν πάντα προγράμματα εξερεύνησης που απευθύνονται σε παιδιά και νέους.
“Μέχρι στιγμής, έχει δοθεί βοήθεια σε περισσότερες από 300 οικογένειες με παιδιά που έπρεπε να πάνε στο εξωτερικό για θεραπεία. Κάναμε διάφορα εξερευνητικά προγράμματα για τα παιδιά. Για παράδειγμα, ανακαινίσαμε την παιδική χαρά της Λάρνακας, η οποία μετονομάστηκε στην παιδική χαρά του Ιδρύματος Χριστίνα Αποστόλου, αυτήν τη στιγμή ανακαινίζουμε την παιδική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας, ετοιμάζουμε ένα τμήμα παιδικών βιβλίων στη Βιβλιοθήκη Λάρνακας, ένα υπαίθριο θέατρο και πολλά άλλα Andreas .
“Ίδρυσε την ορχήστρα χορδών του Ιδρύματος ΧΡΙΣΤΙΝΑ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ και την Τράπεζα Αίματος του Ιδρύματος ΧΡΙΣΤΙΝΑ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ.” Κατέστησε βραβεία για εξαιρετικούς μαθητές στα σχολεία που φοίτησε η Χριστίνα Στο μέγιστο της δυνατότητάς του, προσφέρει πρωινό σε άπορους μαθητές σε πέντε σχολεία και επισιτιστική βοήθεια σε όλα τα κοινωνικά παντοπωλεία στην Κύπρο.
Επιστημονική Επιτροπή …… προς τιμήν του ευλογημένου Stefanos imb umbulakis
Από την ίδρυσή του, το Ίδρυμα βασίστηκε σε ανθρώπους που αγαπούσαν τη Χριστίνα. Ένας από αυτούς ήταν ο ευλογημένος Στέφανος, που ήταν ο μύμπουλας
“Ο Stefanos imb umbulakis ήταν βιολιστής, μουσικός, πατέρας της Κυπριακής κιθάρας, ποιητής, συγγραφέας, αλλά πάνω απ ‘όλα ένας υπέροχος άνθρωπος. Μας βοήθησε πολύ. Ο Στέφανος αγαπούσε πολύ τη Χριστίνα, την είχε ως κόρη. Ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη. Δημιούργησε αμέσως την Ορχήστρα Νέων της Χριστίνας Αποστόλου, η οποία αποτελείται από περίπου 25 παιδιά ηλικίας από πέντε έως είκοσι ετών. Έχει γράψει πολλά ποιήματα για τη Χριστίνα, τα οποία το ίδρυμα θα δημοσιεύσει σε όλα από τον Stefanos imb umbulakis. “Του δόθηκε για αυτόν τον σκοπό, όπως η ευλογημένη σύζυγος της Εύης imb umbulakis, που ήταν πιανίστας”, είπε ο κ. Λάκης.
Μιλώντας για το έργο του ιδρύματος, ρωτήθηκε ο κ. Λάκης ποιος είναι αυτός που αποφασίζει εάν η οικογένεια θα λάβει βοήθεια ή όχι. “Έχει συσταθεί επιστημονική επιτροπή για να αποφασίσει σχετικά με τη βοήθεια που θα παρασχεθεί. Αποτελείται από τέσσερις γιατρούς. Ογκολόγος Dr. Νίκος Κατωδρίτης, Δρ. Ο ορθοπεδικός Ντίνο Γεωργίου, Δρ. Καρδιολόγος Γιώργος Μηλιώτης և Dr. Παιδίατρος Αδάμος Χατζιανάγης. Όλα τα αιτήματα βοήθειας διαβιβάζονται από την Επιτροπή, η οποία αποφασίζει εάν απαιτείται το ποσό της βοήθειας. “
Η αγάπη του κόσμου έφερε εισόδημα στο πλαίσιο της επιδημίας
Τα προηγούμενα χρόνια, το Ίδρυμα έχει πραγματοποιήσει πολλές εκδηλώσεις և εκδηλώσεις που έχουν αποφέρει έσοδα για να συνεχίσει το έργο του. Αλλά για ένα χρόνο τώρα, όλα έχουν ακυρωθεί λόγω της επιδημίας.
Ωστόσο, η αγάπη του λαού έγινε σύμμαχος. “Βρήκαμε μεγάλη υποστήριξη από τα μέλη μας, καθώς και από μεγάλες εταιρείες, οργανισμούς και διασημότητες που υποστήριξαν το Ίδρυμα, γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε εισόδημα από τα γεγονότα λόγω της επιδημίας. “Έχουμε φτάσει στο σημείο να εξασφαλίσουμε την υποστήριξη και την αγάπη των ανθρώπων επενδύοντας σε σχεδόν όλα όσα έχουμε συλλέξει σε άλλα χρόνια όταν μας επιτρέπεται να λειτουργούμε”, δήλωσε ο Ανδρέας Αποστόλου.
Στο ερώτημα εάν υπάρχει κρατική υποστήριξη, απάντησε ότι “δεν πιστεύουμε ότι το κράτος πρέπει να υποστηρίζει το θεσμικό μας όργανο, υποστηρίζει άλλους θεσμούς. Φυσικά, θα ήθελα να τονίσω ότι το ίδρυμά μας δεν απαλλάσσεται από την υποχρέωση του κράτους να υποστηρίζει τους συνανθρώπους μας που το χρειάζονται για ιατρική περίθαλψη στο εξωτερικό. “Υποστηρίζουμε μια οικογένεια καλύπτοντας τα αεροπορικά εισιτήρια του ασθενούς, τη διαμονή ή το φαγητό, ή γενικότερα, υποστηρίζοντας αυτήν την οικογένεια με άλλα έξοδα που σχετίζονται με την κατάσταση.”
Εσείς που παλεύετε να ξέρετε
15 χρόνια χωρίς Χριστίνα… 15 χρόνια με το Ίδρυμα Χριστίνα Αποστόλου… 15 χρόνια χωρίς σύζυγο… 15 χρόνια χωρίς μητέρα. Όταν το μυαλό τρέχει πίσω, ο πόνος είναι ο ίδιος. Ο χρόνος τους βοήθησε να ζήσουν χωρίς να διαγραφούν. Οι δυσκολίες τις ενίσχυσαν, αλλά τους ανάγκασαν να λυγίσουν.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν συνταγές, ούτε οδηγίες. Κάθε άτομο έχει απεριόριστη δύναμη μέσα του που βγαίνει όταν έρχονται δυσκολίες. Αυτό που λέω σε όλους αγωνίζεται να μην χάσει ποτέ την ελπίδα και την πίστη μας στον Θεό. Ό, τι έχει προγραμματιστεί θα γίνει, αλλά δεν πρέπει να τεθεί. Προσευχή և δύναμη », είπε ο κ. Λάκης.