Η Ακαδημία του Ιδρύματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας (TIHV), σύμφωνα με πληροφορίες που εκπονήθηκαν για σημειώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για φοιτητές, 3 χιλιάδες μεταξύ των ετών 2015-2019 102 έκφρασης, συγκέντρωσης, επίδειξης φοιτητών και υπέστη παραβίαση κατά τη χρήση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, 2.000 77 μαθητές συνελήφθησαν για τις δραστηριότητες που παρακολούθησαν, ενώ 203 από τους μαθητές συνελήφθησαν. Ενώ 152 μαθητές καταδικάστηκαν σε συνολικά 506 χρόνια και 1 μήνα στη φυλακή, 720 μαθητές τραυματίστηκαν ως αποτέλεσμα αστυνομικής βίας και πολιτικών επιθέσεων. 23 μαθητές σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των συναντήσεων και των διαδηλώσεων που παρακολούθησαν.
Σύμφωνα με το ενημερωτικό σημείωμα που ετοίμασε το HRFT εξετάζοντας τις καθημερινές εκθέσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα που εκπονήθηκαν από το Κέντρο Τεκμηρίωσης του HRFT, αναφέρθηκαν 342 περιστατικά μεταξύ του 2015 και του 2019 ότι οι μαθητές υπέστησαν παραβιάσεις των δικαιωμάτων κατά την άσκηση της ελευθερίας έκφρασης, συνάντησης, επίδειξης και οργάνωσης . Ο συνολικός αριθμός μαθητών που εκτίθενται άμεσα σε παραβιάσεις είναι 3.000 102.
Οι 10 κορυφαίες επαρχίες με τις περισσότερες παραβιάσεις, Άγκυρα, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Αττάλεια, Εσκισεχίρ, Άντανα, Ντιγιαρμπακίρ, Μερσίν, Βαν και Κοκαέλι συνέβη.
Σύμφωνα με το ενημερωτικό σημείωμα, εκτός από τις παραβιάσεις της ελευθερίας του συνέρχεσθαι, της διαδήλωσης και της οργάνωσης, διαπιστώθηκε ότι άλλα θεμελιώδη δικαιώματα των μαθητών, όπως το δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια του ατόμου, το δικαίωμα να μην βασανίζονται και να κακομεταχειρίζονται, και παραβιάστηκε το δικαίωμα στη ζωή.
Ενώ 81 από τα 342 περιστατικά που αποτέλεσαν αντικείμενο του ενημερωτικού σημειώματος σημειώθηκαν σε πανεπιστημιούπολη, 252 φοιτητές τραυματίστηκαν ως αποτέλεσμα βίας μέσα στην πανεπιστημιούπολη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι 5 πανεπιστημιουπόλεις με τις περισσότερες ειδοποιήσεις παραβίασης ήταν το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας, το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, το Πανεπιστήμιο Ege, το METU και το Πανεπιστήμιο Akdeniz, αντίστοιχα.
Ενώ σχεδόν το ήμισυ (49 τοις εκατό) των παραβιάσεων των δικαιωμάτων στο πανεπιστήμιο είναι παραβιάσεις του δικαιώματος σε συνάθροιση και διαδήλωση. Αναφέρθηκε ότι το 37% των παραβιάσεων ήταν κατά της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και 14% κατά της ελευθερίας της έκφρασης
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, 658 μαθητές κατατέθηκαν ποινικές υποθέσεις, ενώ 152 μαθητές καταδικάστηκαν σε συνολικά 506 χρόνια και 1 μήνα στη φυλακή. Οι πιο συχνά επαναλαμβανόμενες κατηγορίες στις αγωγές ήταν οι εξής:
Αντιπολίτευση στο νόμο για συναντήσεις και διαδηλώσεις
Αντίσταση για αποφυγή εκτέλεσης της εργασίας (αντίσταση)
Παράνομη προπαγάνδα οργάνωσης
Παράνομη συμμετοχή σε οργανισμό
Προσβολή του Προέδρου
Κατά την ίδια περίοδο, σε 84 περιστατικά στα οποία τραυματίστηκαν 720 μαθητές, το 62% των επιθέσεων διαπράχθηκε από την αστυνομία, το 30% από πολιτικές ομάδες, ενώ οι μαθητές δέχτηκαν επίθεση από ιδιωτικές μονάδες ασφαλείας στο 5 τοις εκατό και από την αστυνομία και τον ιδιωτικό μονάδες ασφαλείας σε 3 τοις εκατό.
Η έκθεση πραγματοποίησε τις ακόλουθες αξιολογήσεις:
«Οι μαθητές, ως νέοι πολίτες, θα πρέπει να είναι σε θέση να σχηματίζουν απόψεις για θέματα που σχετίζονται τόσο με την εκπαίδευση όσο και με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς και θέματα που αφορούν την κοινωνία και την ανθρωπότητα στο σύνολό της, να εκφράζουν τις απόψεις τους ελεύθερα και με τη δική τους επιλογή, να μπορούν να συμμετέχουν σε ειρηνικές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες, συμμετέχουν σε πολιτικές και πολιτικές οργανώσεις, και έτσι η συμμετοχή τους στη διαδικασία διαμόρφωσης του συλλογικού μέλλοντος της κοινωνίας είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της δημοκρατικής κοινωνικής τάξης.
Ομοίως, η Διακήρυξη της Λίμα του 1988, η οποία είναι ένα έγγραφο «απαλού νόμου» όσον αφορά την ακαδημαϊκή ελευθερία και την αυτονομία των πανεπιστημίων, θεωρεί ότι αποτελεί υποχρέωση των πανεπιστημίων να παρέχουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τους «φοιτητές να εκφράσουν τις απόψεις τους για οποιοδήποτε εθνικό και διεθνές πρόβλημα ξεχωριστά. ή συλλογικά “.
Ωστόσο, στις σημερινές συνθήκες, όπου οι κυβερνήσεις έχουν απομακρυνθεί σαφώς από την πίστη στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αξίες και κατά συνέπεια καταπιεστικές / αυταρχικές πρακτικές τόσο στον τομέα της δημοκρατικής ιθαγένειας όσο και της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της πανεπιστημιακής αυτονομίας έχουν γίνει ευρέως διαδεδομένες σε παγκόσμια κλίμακα, εκεί είναι μια ανησυχητική αύξηση των παραβιάσεων δικαιωμάτων κατά των μαθητών. Πράγματι, η Τουρκία είναι αυταρχισμός αυτής της παγκόσμιας τάσης, μεταξύ των οποίων και οι «κορυφαίες χώρες». «