Ο αρθρογράφος της εφημερίδας Dogruhaber, Εκπαιδευτικός-συγγραφέας Abdulkadir Turan, έδωσε τα ακόλουθα σχόλια στη στήλη του σήμερα:
Οι δηλώσεις του Προέδρου της Βόρειας Κύπρου Μουσταφά Ακίτσι για το μέλλον της Κύπρου συναντήθηκαν με έκπληξη. Ωστόσο, αυτό που βιώσαμε σήμερα είναι το προϊόν αυτού που κάναμε χθες. Κανένας σπόρος, που επηρεάζει ιδιαίτερα τις κοινωνικές συμπεριφορές, δεν χάνεται. Ό, τι έχετε φυτέψει στον τομέα της κοινωνίας, θα το βρείτε μπροστά σας. Όπως ο ίδιος ο Akıncı, η προεδρία είναι το αντίστοιχο του σπόρου που κάποτε φυτεύτηκε στον τομέα της κυπριακής κοινότητας.
Παρόλο που ζουν στην Κύπρο, το προφίλ του Μουσταφά Ακιντσι είναι πρόεδρος στην αρχή ενός από τα όχι μόνο για την Τουρκία, από τη μία πλευρά, της εθνικής στάσης, της «εθνικής» ανεξαρτησίας, της «προστασίας του εαυτού τους» από την άλλη πλευρά της τυφλής δυτικοποίησης ενώ μιλάμε είναι παραδειγματική για ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο να υιοθετήσει τους τυφλούς.
Στην ανάλυσή μας, θα εξετάσουμε πρώτα την ιστορία της Κύπρου για να κατανοήσουμε τι συνέβη στην Κύπρο. τότε θα αξιολογήσουμε την τρέχουσα κατάσταση στην Κύπρο.
ΗΖ. ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΟΤΩΜΑΝΙΚΟ ΧΡΟΝΟ
Η Κύπρος, που πήρε το όνομά της από το λατινικό κύπαρο / χαλκό χαλκού, ένα από τα πιο σημαντικά υπόγεια πλούτη, Hz. Κατακτήθηκε κατά την περίοδο του Οσμάν.
Ο κυβερνήτης της Δαμασκού Muawiyah είδε τη θέση της Κύπρου σημαντική όσον αφορά τις ισλαμικές κατακτήσεις που θα ανοίγουν στη Δύση δια θαλάσσης. Ηζ. Αποφάσισε να οργανώσει μια θαλάσσια αποστολή στην Κύπρο το 28 AH, με την άδεια του Osman.
Πολλοί εθελοντές από τους Συντρόφους συμμετείχαν σε αυτήν την αποστολή, η οποία ήταν ένα από τα πρώτα θαλάσσια ταξίδια μουσουλμάνων. Muâviye, Αιγύπτιος Κυβερνήτης Αμπντουλάχ β. Είπα β. Κάλεσε επίσης τον Abu Serh για μια αποστολή και ο μουσουλμανικός στόλος έπλευσε από το Akk την άνοιξη του 649 με 1700 πλοία. Η διοίκηση του ναυτικού ήταν ο Αμπντουλάχ β. Sa’d Abu Serh και Abdullah b. Ήταν στο Kays.
Όταν η βυζαντινή διοίκηση της Κύπρου είδε ότι δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τους μουσουλμάνους που ήρθαν στο μέτωπο του νησιού λαμπρά και προσγειώθηκαν με τον ενθουσιασμό της κατάκτησης, παραδόθηκαν χωρίς πόλεμο. Έτσι, το νησί έπεσε στα χέρια των Μουσουλμάνων.
Οι μουσουλμάνοι είχαν πάρει το νησί εύκολα. Ωστόσο, στην Κυπριακή αποστολή, ο σύζυγός της Ουμπάντ β. Ümmü Harâm, μία από τις μεγάλες γυναίκες συντρόφους που προσχώρησαν στο Sâmit, έπεσε από το βουνό του και πέθανε και θάφτηκε εκεί.
Ο Umm Harâm έγινε ισλαμική σφραγίδα για την Κύπρο με τον τάφο του. Κάθε φορά που οι Μουσουλμάνοι θυμούνται την Κύπρο, μιλούσαν για τη θυσία του Umm Harâm και τον τάφο του εκεί.
Εκτός από μια από τις εξέχουσες γυναίκες της Umm Harâm Ansar, υπάρχει επίσης συγγένεια μεταξύ του και του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ όσον αφορά τη μητέρα του πατέρα του. Άλλωστε, σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, Umm Harâm, Hz. Ήταν μια από τις θείες γάλακτος του Προφήτη, και σύμφωνα με ορισμένους, ήταν θεία γάλακτος όσον αφορά τον πατέρα ή τον παππού του.
Umm Harâm, Hz. Enes β. Είναι επίσης η αδερφή της μητέρας του Malik, Umm Sulaym. Ηζ. Είναι το άτομο που ο Προφήτης πήγε στο σπίτι του και ξεκουράστηκε με συγγένεια κατά την επίσκεψή του στο Τζαμί Quba στη Madinah, και σύμφωνα με κάποιες φήμες, Hz. Συμμετείχε στην κατάκτηση της Κύπρου μετά την προσευχή του Προφήτη και μαρτύρησε εκεί.
Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια των ημερών Yazid, οι μουσουλμάνοι στην Κύπρο αποσύρθηκαν και το νησί μοιράστηκε με τους Βυζαντινούς σε κάποια μορφή φορολογικά έσοδα. Με τους Αβασσαίτες να παραμελούν το δυτικό τμήμα του ισλαμικού κόσμου, κατά την εποχή του Χαλίφη των Αμπαντιζών Abu Jafar al-Mansur, η Κύπρος καταλήφθηκε πλήρως από το Βυζάντιο.
Όταν ήρθε στις Σταυροφορίες, η Κύπρος έγινε ένα είδος νησιού ζωής για τους Σταυροφόρους. Οι Σταυροφόροι, οι οποίοι δεν ήταν αρκετά εξοπλισμένοι στη ναυτιλία, έπεσαν στην Κύπρο όταν είχαν προβλήματα στη Μεσόγειο. Παρ ‘όλα αυτά, η Κύπρος δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τις βάναυσες επιθέσεις των Σταυροφορών της Αντάκιας.
III. Ερχόμενος να πολεμήσει με τον Selahaddîn-i Eyyubî κατά τη διάρκεια της Σταυροφορίας, ο βασιλιάς της Αγγλίας, ο Richard the Lionheart, πήρε το νησί από το Βυζάντιο το 1191 και το παρέδωσε στο Τάγμα των Σταυροφόρων, έναν από τους διαβόητους εχθρούς του Ισλάμ. Ωστόσο, ο Ρίτσαρντ έδωσε το νησί στον Guy de Lusignan, ο οποίος αργότερα τερμάτισε την εξουσία του Selahâddîn-i Eyyûbî επί της Ιερουσαλήμ. Η Κύπρος, η οποία υπέστη μια πλήρη εισβολή σταυροφόρων με αυτόν τον τρόπο, ήταν ένα πρόβλημα για τους μουσουλμάνους μέχρι το 1291. Νησί το 1571 II. Παρόλο που άλλαξε χέρια από καιρό σε καιρό μέχρι να κατακτηθεί εκ νέου από τους Οθωμανούς κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σελίμ, αποτελούσε ένα από τα προβλήματα για τον ισλαμικό κόσμο. Ωστόσο, οι Οθωμανοί δεν έκαναν αρκετά για να δημιουργήσουν μια μουσουλμανική πλειοψηφία σε αυτό το στρατηγικό νησί. Αν και οι Οθωμανοί το κράτησαν για τρεις αιώνες, οι Έλληνες συνέχισαν να αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού στο νησί.
Η Συνθήκη του Βερολίνου του 1878 είναι μια υποτιμημένη καμπή για την ίδρυση του Ισραηλινού κατοχής. Υπό τους όρους αυτής της συμφωνίας, η διοίκηση της Κύπρου αφέθηκε προσωρινά στο Ηνωμένο Βασίλειο, οπότε η Κύπρος εισήλθε σε μια νέα διαδικασία προβλημάτων.
Απελευθερώθηκε από τους Έλληνες, αλλά το εθνικό αριστερά προς τα αριστερά
Όταν η Δημοκρατία της Τουρκίας κυλούσε ημέρες, δεν ήθελε να αφήσει τη διοίκηση της ελληνοκυπριακής πλειοψηφίας. Ωστόσο, οι Έλληνες, υποστηριζόμενοι από την Ελλάδα, καθόρισαν μια στρατηγική για την κατάληψη της Κύπρου. Αυτή η διαδικασία ξεκίνησε το μουσουλμανικό τουρκικό κίνημα αντίστασης που ονομάζεται Κίνημα Μουτζαχεντίν στην Κύπρο. Η υποστήριξη της Τουρκίας για το κίνημα της αντίστασης το 1974 με την εισβολή στην ελληνική Κύπρο βοήθησε να απαλλαγούμε από μερικά από αυτά.
Ωστόσο, μετά τον διαχωρισμό του τουρκικού τμήματος της Κύπρου με την Ειρηνευτική Επιχείρηση του 1974, ο Μουμάτ Σόγιαλ διορίστηκε ως σύμβουλος του Ραούφ Ντενκτάς. Η φαινομενική αποστολή του Ντενκτάς ήταν να ηγηθεί στο γενικό σύνταγμα, δημιουργήθηκε η βαθύτερη αποστολή της αριστερής-Κεμαλιστικής Τουρκίας της δεκαετίας του 1930 στο πρότυπο “Baby Cyprus Homeland”.
Ο Soysal ήταν εθνικός αριστερός καθηγητής. Η προσοχή του υποτίθεται ότι ήταν μόνο στα εθνικά συμφέροντα, βαθιά όλη η προσοχή του επικεντρώθηκε στο να εμποδίσει την κοινωνία να γίνει θρησκευτική. Το πιο σημαντικό καθήκον του πριν από τη συμβουλή του Ντενκτάς ήταν να προετοιμάσει το Σύνταγμα του 1961 για όσους απαγχονίστηκαν τον Πρωθυπουργό Αντνάν Μεντερές. Προφανώς, αυτή η διαρκώς επεκτεινόμενη ελευθερία, το σύνταγμα, προετοίμασε την κοινωνία sosyalistleştiril προς την Τουρκία και είχε αφήσει μια μακρά ώθηση προς τα δεξιά. Αυτό το σύνταγμα είχε ως στόχο να απομακρυνθεί από τη θρησκεία, την οποία το κράτος δεν μπορούσε να επιτύχει με την καταστολή πριν από το 1950, στο έδαφος της κοινωνίας μέσω της αριστεράς. Έτσι, η απαγόρευση της προσευχής πριν από το 1950, η οποία δεν μπορούσε να προστατευτεί με ένα απόθεμα, θα εκτελεστεί αυτόματα.
Ο Soysal ήταν επίσης μεταξύ των συγγραφέων του περιοδικού Yön, το οποίο ξεκίνησε τη δημοσίευσή του στις 20 Δεκεμβρίου 1961 και ήταν ο εκπρόσωπος του αριστερού αντιπολιτευτικού κινήματος μετά το Κούπας της 27ης Μαΐου. Σκηνοθεσία, Συρία, Τουρκία ήταν γνωστή ως η εκδοχή του περιοδικού για τα baas που εχθρικά με το Ισλάμ.
Ο Soysal, ο οποίος ίδρυσε το Σοσιαλιστικό Σύλλογο Πολιτισμού με τους φίλους του το 1962, κρίθηκε υπερβολικός ακόμη και από τη Junta της 12ης Μαρτίου 1971 και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 6 ετών και 8 μηνών για προπαγάνδα του κομμουνισμού. Εν τω μεταξύ, παντρεύτηκε τη Sevgi Soysal, μια από τις μακρόχρονες γυναίκες εκπροσώπους της εθνικής αριστεράς. Ο Sevgi Soysal, επίσης lArIndAndI, οι ακρογωνιαίοι λίθοι του φεμινιστικού κινήματος στην Τουρκία, παρά το γεγονός ότι παντρεύτηκε τρεις φορές η οικογένεια έμοιαζε με έναν τρόπο ζωής.
Ο Μπουλέντ Έσεβιτ της Τουρκίας τη δεκαετία του 1990, μετέφερε 28 βουλευτές μεταξύ των γενικών, όταν η Κύπρος μιλούσε πάντα για την ταυτότητα της έμφασης στον κοσμικό. Ο «πεισματάρης αριστερός Σόγιαλ» επέβαλε ένα τέτοιο σύστημα, έναν τέτοιο νόμο, έναν τέτοιο ανθρώπινο τύπο στην Κύπρο που η Κύπρος, που επέζησε της ελληνικής κατοχής, ξεπέρασε ακόμη και τους Έλληνες με τη νέα πολιτιστική της δομή, ξεφορτώθηκε την άμεση κατοχή και εισήλθε στην έμμεση κατοχή .
Ως εθνικιστής σοσιαλιστής, ήταν περισσότερο από μουσουλμάνος τουρκικός τύπος στην Κύπρο με την πλάνη της «ενότητας των μεσογειακών πολιτισμών», ανοιχτά ή κρυφά, παρήγαγε μια «σύγχρονη Μεσόγειο» που βρήκε τις ρίζες του στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό αλλά με τον δικό του τρόπο . Sabahattin Eyüboğlu ότι η κύρια παραγωγή στην Τουρκία αυτό το “μεσογειακό στυλ” νομίζω ότι το τέλος της υπόθεσής του στον δυτικό καθρέφτη? όπως ο άλλος, βλέπει πάντα μουσουλμάνους. Είναι κατανοητό, θεωρεί τον εαυτό του σύγχρονο Ευρωπαίο. Πλησιάζει το Ισλάμ με σαρκασμό και μισεί τους μουσουλμάνους που ζουν το Ισλάμ, αναμειγνύεται με αηδία.
Οι πιο θρησκευτικές ομάδες υποστήριξαν την ειρηνευτική επιχείρηση της Κύπρου Στο Mardin μας, εκατοντάδες μέλη θρησκευτικών αιρετών και άλλοι ευσεβείς άνθρωποι υπέβαλαν αίτηση στη στρατιωτική θητεία για να πάνε στην Κύπρο ως “mujahideen”. Ωστόσο, ο Mumtaz Soysal η κυπριακή του τεχνική, μισεί τους πιο θρησκευτικούς ανθρώπους, και όχι μόνο σήμερα, σε αυτό το πλαίσιο, δεν προσβλήθηκε από την παραπομπή του, η Τουρκία βρήκε ακόμη πιο ευσεβείς στη δεκαετία του ’80.
Ο EZAN ΠΡΟΣΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ
Ένα από τα εμβληματικά ονόματα της γενιάς που παράγεται από το Soysal είναι ο Δικηγόρος Feza Güzeloğlu.
Ο εκσυγχρονισμός της Τουρκίας και της Κύπρου από απλές πεποιθήσεις και αλλαγές στον τρόπο ζωής δεν αποτελεί ζήτημα ασφάλειας αλλά ένα ζήτημα που παρατηρήθηκε στη δεκαετία του 2000. Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού, πρωτοπόρο από το Soysal, ουσιαστικά αδειάζει την Κύπρο. Στην Κύπρο, η οποία χωρίστηκε από το ελληνικό τμήμα με την Πράσινη Γραμμή, ορισμένοι Κύπριοι ήταν πιο Έλληνες από τους Έλληνες μέσω του Δυτικού τρόπου ζωής. Τουρκία, άρχισε να είναι ευσεβές πρόγραμμα για να αντιστρέψει την κατάσταση δεν μπορεί να βρεθεί ότι η Κύπρος είχε περάσει σχεδόν από το μόνο σύμμαχο.
Παρ ‘όλα αυτά, ξεκίνησε ένα πρόγραμμα θρησκευτισμού για την Κύπρο ειδικά προς το 2010. Ωστόσο, τα μαθήματα Κορανίου που άνοιξαν έκλεισαν μέσω των δικαστηρίων και αντιμετώπισαν επίσης μια de facto επίθεση. Ο κυπριακός τύπος, που είναι μέλος της ανοησίας του «μεσογειακού πολιτισμού», δεν μπορούσε να επιβραδυνθεί. Το 2014, ξεκίνησε έναν πόλεμο εναντίον του αδάν με μια ομάδα με επικεφαλής τον δικηγόρο Feza Güzeloğlu. Ο Güzeloğlu και οι φίλοι του, δημοσίευσαν το “Ezanlar Sussun!” Είπαν ακριβώς τα ακόλουθα στην έντυπη δήλωση με τίτλο:
«Οι Άραβες φωνάζουν (κάλεσμα σε προσευχές) που ακούμε σε όλη τη χώρα μας και γίνονται ενοχλητικοί σίγουρα δεν είναι ιεροί! Ω Τουρκοκύπριο! Ας ενωθούμε και να σιγήσουμε αυτές τις αραβικές κραυγές, πιστεύοντας ότι οι άνθρωποι αντιδρούν σε αυτούς που τους εξαπατούν. Δεν πιστεύουμε σε εκείνους που προσπαθούν να καταπιούν ότι είναι ιεροί και πιστεύουμε ότι «διατηρούν» τους ανθρώπους μας σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνουν. Αυξάνουμε τη δοσολογία της καμπάνιας λόγω του γεγονότος ότι οι προειδοποιήσεις μας δεν έχουν ληφθεί υπόψη για μήνες. Εάν είναι απαραίτητο, θα το μεταφέρουμε στη διεθνή σκηνή.
Πιστεύουμε ότι οι Σχολές Imam Hatip είναι δυναμίτες που τοποθετούνται στα θεμέλια του πολιτισμού μας. Υποστηρίζουμε ότι δεν είναι οι άνθρωποι της χώρας μας που προσπαθούν να καταπιούν τον αραβικό πολιτισμό ως «θρησκεία». Θέλουμε αυτά τα λάθη να εγκαταλειφθούν το συντομότερο δυνατό. Όλοι οι κληρικοί είναι ψεύτες. Η θρησκευτικότητα είναι χειρότερη από την bonza. Δεν υπάρχει θέση για θρησκευτικούς ανθρώπους στο μέλλον. Οι θρησκευτικοί άνθρωποι είναι η μάστιγα της ανθρωπότητας. Όλες οι θρησκείες είναι δαίμονες. Είθε οι φόροι μας να απαγορεύονται στους θρησκευτικούς δασκάλους. Το Azân δεν είναι σύμβολο της ανεξαρτησίας μας. Προσκαλούμε όλους όσοι είναι ευαίσθητοι στην καμπάνια μας. Ας κάνουμε τα παράπονά μας για τα e-mail που δίνονται παρακάτω. Ας υποστηρίξουμε την καμπάνια με τις δημοσιεύσεις μας. “
Αν γνωρίζετε, αυτή η φωνή που ακούμε από καιρό σε καιρό σε διαφορετικά κανάλια είναι η φωνή της Επανάστασης της 12ης Μαΐου 1960. Είναι η φωνή της 28ης Φεβρουαρίου και οι ρίζες της. Θα παρήγαγε μια τέτοια γενιά αν ήταν γενική, και αυτή η γενιά δεν θεωρούσε ότι ανήκει στον κόσμο μας με κανέναν τρόπο.
Οι επίσημες αρχές δεν αντέδρασαν καθόλου στην εκστρατεία του Güzeloğlu, ο οποίος αργότερα απαγορεύτηκε να εργαστεί ως δικηγόρος λόγω διαφθοράς. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Güzelyurt, βάσει των «Κυπριακών νόμων» που θεσπίστηκαν κατά τη διάρκεια της βρετανικής περιόδου μετά την αίτησή του, απαγόρευσε την ανάγνωση πρωινών προσευχών και αραβικών προσευχών στο Τζαμί Şeyh Nazım, το Τζαμί Pir Pasha και το Τζαμί Aşağı στο Lefke το 2015. Τουρκία, η προσευχή ήταν δύσκολο να μην δείξει αντίδραση στην απόφαση με το επιχείρημα ότι η κυπριακή εικόνα της ελευθερίας, θα υπήρχε πλήρης απαγόρευση της προσευχής στο μέγεθος της Κύπρου.
Ο σημερινός Πρόεδρος της Κύπρου, Μουσταφά Ακίτσι, ανήκει επίσης σε αυτή τη νοοτροπία και στην περίπτωση της Κύπρου υπάρχουν πράγματι σημάδια για όσους είναι λογικοί:
Δεν μπορείτε να διατηρήσετε ένα άτομο που έχει χάσει την πίστη του και του οποίου το σύστημα αξιών από τον πολιτισμό του είναι αναποδογυρισμένο, μόνο με τη λεγόμενη εθνικιστική, εθνικιστική κατανόηση. Όπου ένα άτομο βλέπει τον εαυτό του να ανήκει στην πίστη, τη σκέψη και τον τρόπο ζωής του, είναι από εκεί και αγωνίζεται για αυτό.
η νέα γενιά έκανε σοβαρά προγράμματα που δεν προβλέπονται για να καλύψουν το Ισλάμ σήμερα συμβαίνει σε οποιαδήποτε επαρχία της Τουρκίας αύριο με εμπειρία στην Κύπρο … έχει εμπειρία στην Τζέντα, έζησε στο Κάιρο … Επειδή ο εκσυγχρονισμός δοκιμάστηκε έργα, το γνήσιο είναι μια προσβολή του έργου. (İLKHA)