Το όνομα των Νέων Τούρκων χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Charles Mc Farlane το 1828, αναφερόμενος στη γενιά «Young Ottoman».
Η χρήση αυτής της έννοιας χρησιμοποιήθηκε επειδή φαίνεται να μοιάζει με τα κόμματα που σχηματίστηκαν από την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση που εμφανίστηκε στην Ευρώπη.
Αυτά τα κινήματα θεωρήθηκαν ως κίνημα πολιτικής αντιπολίτευσης καθώς και λογοτεχνικό κίνημα.
Κοιτάζοντας τα άτομα κάτω από την ομπρέλα της Νέας Τουρκικής Εταιρείας ένα προς ένα, είναι κατανοητό ότι υπάρχουν μάζες με πολύ διαφορετικές πολιτικές απόψεις. Είναι γνωστό ότι οι νέοι Τούρκοι έχουν έως και 2000 μέλη στην ένωση τους.
Αυτά τα ονόματα είναι άνθρωποι που δεν μπορούσαν να μείνουν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία λόγω του πολιτικού περιβάλλοντος και πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στην εξορία στην Ευρώπη ή την Αίγυπτο.
Οι “Νέοι Τούρκοι”, που ονομάστηκαν επίσης “Νέοι Οθωμανοί” και “Νέοι Τούρκοι”, έγιναν διάσημοι ως οι “Τούρκοι Τζούνες” στα Γαλλικά, που τους έδωσαν οι Ευρωπαίοι. Αυτή η φράση ήταν μια έννοια που αναφέρεται γενικά στους νέους που ήταν υπέρ του εξτρεμισμού στην πολιτική, τις ιδέες και τη λογοτεχνία στην Ευρώπη εκείνα τα χρόνια.
Η έκφραση αυτής της ομάδας χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε μια επιστολή που δημοσίευσε ο Μουσταφά Φαζίλ Πασά ως το αντίστοιχο των “Νέων Οθωμανών”. Η ιδέα των Νέων Τούρκων ήταν ένα κοινό σημείο συνάντησης για όλους τους επαναστάτες που μεγάλωσαν στα οθωμανικά εδάφη, αντιτάχθηκαν στην κρατική διοίκηση και κατευθύνονταν από ξένους.
Αυτοί οι διανοούμενοι, οι περισσότεροι από τους οποίους κατοικούν στη Δύση, είναι ΙΙ. Οργανώθηκαν κατά του καθεστώτος Abdulhamid.
Στόχος τους είναι να θέσουν ξανά το Kanun-i Esasi σε ισχύ και να φέρουν την κατανόηση του συνταγματισμού. Οι “Νέοι Τούρκοι”, που έφυγαν στην Ευρώπη, δημοσίευσαν πολλές εφημερίδες και περιοδικά κατά την περίοδο αυτή και μπήκαν σε έναν σκληρό αγώνα με το “καθεστώς καταπίεσης”. Τα περιοδικά και οι εφημερίδες που δημοσίευσαν μεταφέρθηκαν στη χώρα μέσω ξένου ταχυδρομείου.
Πήρε τα ονόματα “Νέοι Τούρκοι, Νέοι Οθωμανοί, Νέοι Τούρκοι” σε διάφορες περιόδους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ειδικά μετά το 1800, αυτές και παρόμοιες κινήσεις έγιναν πιο διαδεδομένες και ισχυρότερες.
Οι Νέοι Τούρκοι, επηρεασμένοι από τις καινοτομίες στην Ευρώπη, ξεκίνησαν έναν παρόμοιο αγώνα ενάντια στους ηγεμόνες με την υποστήριξη ορισμένων ομάδων.
Ο αγώνας αυτού του κινήματος είναι κάτι περισσότερο από έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο. έχει τη μορφή καθοδήγησης ενός συγκεκριμένου τμήματος με λογοτεχνικά κείμενα.
Εκτός από τους Νέους Τούρκους, οι οποίοι γνώριζαν την κατάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεν ήταν ικανοποιημένοι, υπήρχαν επίσης άνθρωποι που ζούσαν κάτω από αυτή τη στέγη αλλά δεν ενδιαφερόταν πολύ για την πορεία του κράτους. Ο λόγος για την έλλειψη κοινής κατανόησης που ονομάζεται οθωμανικός λαός είναι ότι οι άνθρωποι που ζουν σε αυτές τις χώρες. Προέρχεται από τη μεγάλη ποικιλία διαφορών στη θρησκεία, τη γλώσσα και τη φυλή. Για παράδειγμα, οι χριστιανοί που ζούσαν κάτω από αυτή τη στέγη δούλευαν υπό την αιγίδα ενός κράτους όπου θα μπορούσαν να ασκήσουν τη θρησκεία τους.
Οι Νέοι Τούρκοι κατάφεραν να δώσουν μια νέα κατεύθυνση στη διανοητική ζωή με τις εφημερίδες και τα περιοδικά που δημοσίευσαν μεταξύ 1889-1908. Έχουν δημοσιεύσει περισσότερες από 152 εφημερίδες ή περιοδικά σε 13 ξένες χώρες, όπως Αγγλία, Γαλλία, Αυστρία, Βουλγαρία, Ιταλία, Ελλάδα, Ρουμανία, Ελβετία, Βραζιλία, Βέλγιο, Αμερική και Κύπρος. ..
Οι νέοι Τούρκοι έλαβαν υποστήριξη από τη γαλλική και βρετανική κυβέρνηση. Με τους συλλόγους που είναι εγκατεστημένοι στην Τουρκία και το εξωτερικό και τα περιοδικά και τις εφημερίδες που δημοσίευσαν, II. Ξεκίνησαν μια προπαγάνδα εναντίον του κράτους στο πρόσωπο του Abdulhamit Han.
Το κοινό χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας, που περιλαμβάνει ανθρώπους όλων των θρησκειών και εθνικοτήτων, είναι η αντίθεσή τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Οι δραστηριότητες των Νέων Τούρκων ήταν ένας από τους σημαντικούς λόγους που επιτάχυναν την κατάρρευση του Οθωμανικού Κράτους.
Η πιο οδυνηρή πλευρά αυτών των δραστηριοτήτων ήταν ότι οι στάσεις απέναντι στον δυτικό κόσμο δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τη μίμηση, να είναι στις κρατικές τάξεις, να γίνουν διάσημες και ακόμη και όταν ο Μιθάντ Πασάς δεν δίστασε να συνεργαστεί με μειονότητες, ληστές, ελληνο-αρμενικές συμμορίες και ευρωπαϊκά κράτη για να κάνουν τις οικογένειές τους μια οικογένεια δυναστείας.
Ως αποτέλεσμα, κατέστρεψαν την ειρήνη και την ηρεμία στα οθωμανικά εδάφη με επαναστάσεις, εξεγέρσεις, κυβερνητικά πραξικοπήματα και πολέμους που ξέσπασαν από όλες τις πλευρές και προετοίμασαν την καταστροφή του έθνους στο περιβάλλον της αναταραχής, του χάους και των πολέμων. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο με την ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας ήταν η τελευταία από τις δραστηριότητες των Νέων Τούρκων, η θεραπεία των Νέων Τούρκων. Βρήκαν να φεύγουν στο εξωτερικό όπως είχαν κάνει στο παρελθόν.
Η ουσία είναι αυτή: Η ιστορία επαναλαμβάνεται! Σήμερα, χωρίστε πολιτική δύναμη που είναι εχθρική προς την Τουρκία και φεύγει στο εξωτερικό. Η Τουρκία τροφοδοτείται από προδοτικές εχθρικές δυνάμεις και συνεχίζουν να κάνουν εμετό το μίσος που προδίδει τη χώρα μας.
Ενώ καθένας τους κρύβεται σε μια χώρα, τρέφονται και φροντίζονται από αυτές τις χώρες και ζουν μια πλούσια και πολυτελή ζωή. Συνεχίζουν να εκπέμπουν μίσος εναντίον μας σε κάθε ευκαιρία.
