Ίσως να έχει συμβεί και σε εσάς. Ειδικά ο νεαρός μαύρος που πλησιάζει το αυτοκίνητό σας στους χώρους στάθμευσης των αγορών, λέει με θλιβερό τρόπο δύο λέξεις: Είμαι πολύ πεινασμένος.
Όταν το βγάζετε και θα του δώσετε λίγα δολάρια, θα σας ευχαριστήσω και θα φύγετε. Αυτοί οι τύποι είναι γενικά από αφρικανικές χώρες. Όταν διάβασα τις ειδήσεις με τίτλο “Ο νεαρός που μαχαίρωσε τον φίλο του, στάλθηκε στη φυλακή” Ήθελα να εξετάσω το ζήτημα. Το άτομο που τραυματίστηκε το συγκάτοικο με ένα μαχαίρι με την αιτιολογία ότι αρνήθηκε να πληρώσει τον εαυτό του για έξοδα κουζίνας και διαμένει χωρίς άδεια από τις 30 Σεπτεμβρίου 2020, συνελήφθη και στάλθηκε στη φυλακή.
Είχαν αρκετά χρήματα για να επιστρέψουν στη χώρα τους; Δεν θα επέστρεφαν; Δεδομένου ότι η εκπαίδευση έχει σκοντάψει επίσης λόγω της πανδημίας, οι μαθητές που μένουν στη χώρα εκπλήσσονται επίσης! Σε αυτήν την περίπτωση, επειδή δεν υπάρχει μεταφορά, πέφτουν επίσης σε διαρροή. Όσοι είναι εύποροι, νοικιάζουν σπίτι, μπορούν να τα καταφέρουν για λίγο, αλλά τι πρέπει να κάνουν εκείνοι που δεν είναι στα χέρια τους; Έχουν επίσης πλούσιους και φτωχούς ανθρώπους. Βλέπετε, μερικά από αυτά είναι στα πιο πρόσφατα μοντέλα αυτοκινήτων και κάποια χρειάζονται ψωμί. Μακριά από τη χώρα και την οικογένειά τους, υποφέρουν. Κάποιοι στρέφονται σε κακούς δρόμους από το άγχος και την κατάθλιψη, μολύνονται με ναρκωτικά, κάποιοι παρασύρονται στην πορνεία λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Είμαστε πέρα από εκείνους που δεν εμπλέκονται σε κακές συνήθειες και δεν παρεκκλίνουμε από λάθη.
Ωστόσο, πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση πρέπει σίγουρα να αντιμετωπίσει αυτό το σημαντικό ζήτημα και το υπογραμμίζουμε. Ενώ εκφράζουμε σε κάθε ευκαιρία ότι η ατμομηχανή αυτής της χώρας είναι ο τουρισμός και η τριτοβάθμια εκπαίδευση, αντιμετωπίζουμε την υποχρέωση να κάνουμε κάτι αντιμετωπίζοντας το ζήτημα από κάθε άποψη λόγω της κατάστασης που προκαλείται από τον κοροναϊό (Covid-19). Αυτοί οι άνθρωποι είτε μένουν σε κοιτώνες ή σε διαμερίσματα σε τρεις ή πέντε. Ποιες είναι οι καταστάσεις τους, τι είδους ανάγκες έχουν; Είναι ικανοποιημένοι με την προσοχή και την προσοχή που τους δείχνουν ή διαμαρτύρονται; Ποια είναι τα παράπονά τους; Είναι απαραίτητο να επιμείνουμε σε αυτά και να τεντώνουμε τα χέρια και τα φτερά όποτε είναι δυνατόν. Επειδή όλοι τους θα επιστρέψουν τελικά στις χώρες τους με κάποιες εντυπώσεις. Όταν αντιμετωπίζονται καλά, θα ενεργούν ως εθελοντές πρεσβευτές για αυτό το μέρος.
Καντί, υπάρχουν μερικοί που δεν είναι μαθητές αλλά και εργαζόμενοι. Επιπλέον, υπάρχουν τόσο εργαζόμενοι όσο και μαθητές. Υπάρχουν εκείνοι που παγώνουν τις τάξεις τους και εργάζονται, κερδίζουν χρήματα, ακόμη και εκείνοι που δεν θέλουν να επιστρέψουν στις χώρες τους, έστω και αν είναι λίγοι. Μερικές φορές όταν εμφανίζεται το θέμα, λένε «Η πατρίδα δεν είναι το μέρος όπου γεννηθήκατε, είναι το μέρος όπου γεμίζετε»! ..
Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Πολιτισμού κάνει κάποια δουλειά για να φέρει ξένους μαθητές τις τελευταίες μέρες, όταν η πανδημία συνεχίζεται ή ακόμη επιδεινώνεται. Αν και οι πρωτοβουλίες του υπουργείου και των πανεπιστημίων δεν έχουν σταματήσει, ενεργούμε σύμφωνα με την πορεία του Covid-19. Σε αυτήν την περίοδο συχνού ανοίγματος και κλεισίματος, δεν είναι τόσο εύκολο να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με την είσοδο εκτός από Κύπριους μαθητές. Ειδικά σε αυτές τις μέρες που ο ιός οδηγεί χώρες και ανθρώπους που τρελαίνονται με την κλιμάκωσή του, δεν είναι δυνατόν να ληφθούν και να εφαρμοστούν ακριβείς και υγιείς αποφάσεις. Το ίδιο ισχύει για τον τουρισμό και η περίοδος αναμονής έχει εισέλθει. Θα δράσουμε σύμφωνα με την πορεία και τις εξελίξεις του Vakar, που είναι η πιο ακριβής και υγιής μέθοδος.
Παρ ‘όλα αυτά, επαναλαμβάνουμε. Πιστέψτε με, εάν η κυβέρνηση επεκτείνει ένα χέρι βοήθειας σε νέους που έρχονται σε πανεπιστήμια από τρίτες χώρες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες υπό τις συνθήκες που δημιουργούνται από την παγκόσμια επιδημία, οι οποίοι δυσκολεύονται να βγάλουν τα προς το ζην, και που παρασύρονται στην κατάθλιψη, θα φέρτε πολλά σε αυτήν τη χώρα. Είμαστε περήφανοι για τα πανεπιστήμια μας, αλλά πρέπει να κάνουμε ό, τι είναι απαραίτητο. Το χαμόγελο σε αυτό το μέρος της κοινωνίας, που συνήθως συνέβαλε σημαντικά στην οικονομία της χώρας, είναι πάνω απ ‘όλα χρέος της ανθρωπότητας!