Τι περίεργες στιγμές ζούμε. Ξαφνικά βρεθήκαμε σε ένα μέρος που δεν περιμέναμε καθόλου. Τα χέρια μας ήταν δεμένα. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που μπορούμε να κάνουμε. Καθίζουμε σε μια πολυθρόνα. Επιστρέφουμε σπίτι. Εμείς τρώμε. Ξαπλώνουμε και σηκωθούμε. Κοιμόμαστε και ξυπνάμε. Προσπαθούμε να επιβιώσουμε. Ο αγώνας μας είναι ένας αγώνας να μην πεθάνουμε, να μείνουμε ζωντανοί. Πού ήμασταν; Πού φτάσαμε; Αν και για κάποιο διάστημα αγωνιζόμασταν για μια λύση και ειρήνη στην Κύπρο, τώρα αγωνιζόμαστε μόνο για επιβίωση. Δηλαδή, η υγεία πρώτα. Στη συνέχεια, η λύση. Ενώ τα χέρια μας είναι δεμένα, τα χέρια των υπευθύνων είναι τελικά ανοιχτά. Μας οδηγούν όπως το γνωρίζουν. Πιο άνετα και άφοβα από ό, τι στο παρελθόν. Και φαίνεται ότι αυτή η υπόθεση θα διαρκέσει πολύ. Και αυτή τη φορά δεν φαίνεται να περνάει χωρίς μάσκες και κοινωνικές αποστάσεις.
Λέει ότι μια ομάδα τουρκικής κρατικής τηλεόρασης (TRT) ήρθε εδώ. Κάνει μια ταινία. Μια ταινία για την Κύπρο. “Κάποτε στην Κύπρο.” Θα είναι η σειρά. Θα μεταδοθεί στο TRT. Πιθανότατα εμπνεύστηκε από την ταινία “Once Upon a Time in America”. Ήταν μια υπέροχη ταινία που έκανε ο Sergio Leone το 1984. Αποτυπώθηκε σε αυτήν την ταινία χάρη στην αξέχαστη μουσική του Ennio Morricone, την οποία χάσαμε πρόσφατα. Είναι μια από τις δέκα καλύτερες ταινίες που έχω δει ποτέ. Πώς είναι το “Once Once a Time in Cyprus”; Θα το δείτε όταν το παρακολουθείτε. Και ως Κύπρος, σίγουρα θα θυμάστε ξανά. Γνωρίζει ο τουρκικός κινηματογράφος πώς να κάνει ταινίες για την Κύπρο; Έχουμε δει τι κάνουν μέχρι σήμερα. Σκουπίδια με την πλήρη έννοια της λέξης. Πολλές πατριωτικές ανοησίες που σε κάνουν να νιώθεις άρρωστος. Μπορεί να αναμένεται ότι το έργο “Κύπρος στην Κύπρο” θα είναι πολύ διαφορετικό στα χέρια Τούρκων παραγωγών;
Έντυπη έκδοση του “P” լրացուցիչ Πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την εφημερίδα για τους συνδρομητές POLITIS PREMIUM ταυτόχρονα, σε έντυπη μορφή κάθε μέρα από τις 05.00 το πρωί.