«Ποιος πρέπει να σκάψει το Makber-i δεν θα είναι κοντά σας! «Ας θάβουμε στην ιστορία” αν το πω, δεν θα ταιριάζει»
(Μεχμέτ Ακίφ Ερσόι)
Πόσο όμορφη, πόσο νόημα, αυτή είναι μια πρόταση που σας περιγράφει ακριβώς. Είστε το όνομα του ήρωα που καθοδήγησε την ιστορία. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο σας γνώρισε η ιστορία, τώρα ενημερώστε την ξανά.
Δεν είστε, δίνοντας δόξα στα χιλιάδες χρόνια της υπέροχης ιστορίας μας;
Δεν είστε αυτός που δώσατε πολλές νίκες στο τουρκικό έθνος;
Δεν είστε, ποιος έκανε το πεδίο της μάχης στενό στον εχθρό με τα χέννα πόδια τους;
Δεν είστε αυτός που θυσιάστηκε πρόθυμα τη ζωή του για την πατρίδα;
Ω μεγάλος στρατιώτης Μεχμέτικ;
Ω, άφοβος γενναίος στα πεδία της μάχης, έτσι σας γνωρίζει ολόκληρος ο κόσμος.
Στην εποχή μας; Μερικοί προσποιούνται ότι σε ξεχνούν!
Σαν να μην είχαν ζήσει Malazgirt, Mohaç,
Canakkale, Sakarya,
Κορέα, Κύπρος.
Αλλά δεν έχουμε ξεχάσει. ούτε ο Mondros ούτε ο Sevr,
Εκείνες οι οδυνηρές μέρες όταν έκαψαν και κατέστρεψαν την πατρίδα μας …
Κοίτα, ακολουθούν το ίδιο παιχνίδι.
Τεμάχισαν τη Μέση Ανατολή!
Εγκαταστάθηκαν σαν ένα σύννεφο σκόνης σε αυτήν την περιοχή.
Τα δίπλευρα πρόσωπα του ιμπεριαλισμού βρίσκονται ακριβώς στα σύνορά μας …
Οι στόχοι τους είναι πάντα οι ίδιοι, δεν έχουν αλλάξει!
Γιατί υπάρχουν Τούρκοι σε αυτήν τη γεωγραφία;
Εάν δεν το κατάλαβαν πριν από εκατό χρόνια, θα σας πούμε ξανά με το μπαγιονέτ μας.
Αν είναι πατριώτης, υπερασπιζόμαστε σε εθνικό επίπεδο.
Ράβουμε παντού το αστέρι και τη μισοφέγγαρη σημαία.
Όλοι πρέπει να το θυμούνται με αυτόν τον τρόπο.
Το τουρκικό έθνος ζει σε αυτήν τη χώρα.
Είναι η πατρίδα.
Κάθε μείγμα ζυμώνεται με το αίμα πολλών μαρτύρων, η τιμή του είναι η ζωή πολλών γενναίων ανθρώπων.
Όσοι πιστεύουν ότι θα χωρίσουν και θα καταπιούν την πατρίδα μας παραμένουν στα σκουπίδια της ιστορίας.
Επιστρέψτε στις σελίδες ιστορικού.
Ο Μεχμέτσι έχει ένα όνομα σε κάθε νίκη.
Όποτε αυτή η κατάσταση υπολείπεται.
Λέμε πρώτα “Πατρίδα”.
Δεν διστάζει για χάρη.
Θυσιάζουμε τη ζωή μας και το τελευταίο μας δάγκωμα.
Σε ξέρω ο Μεχμέτ μου. Σε ξέρω από την πλατεία.
Είσαι ο αετός του πολέμου,
Φύλακας άγγελος της ειρήνης,
Αφήστε τον φόβο να δώσει στον εχθρό και να εμπιστευτείτε τον φίλο σας.
Πίσω!
Η ιστορία έχει πάρει το στυλό στο χέρι του.
Για άλλη μια φορά σημειώνει στις σελίδες του …
Όποιο και αν είναι το όνομα.
Είτε PKK, PYD,
Είτε DEASH είτε YPG,
Δεν έχει σημασία, έχει φτάσει το τέλος τους, η μοίρα αυτών των τρομοκρατών είναι προφανής.
Μην νομίζετε ότι ξεχάστηκε!
Όσοι μας φαίνονται φιλικοί και δίνουν όπλα σε αυτούς τους απατεώνες,
Όσοι σας παίρνουν ελαφριά
Μην νομίζετε ότι μένουν εκεί.
Πώς πήγαν σαν να ήρθαν,
Θα πάνε όπως ήρθαν.
Για άλλη μια φορά ακούστηκε από οπουδήποτε καθησυχάζετε τη φωνή σας με την παρουσία σας,
Από τις πολλές νίκες αφήσατε ένα σημάδι στην ιστορία.
Παντοδύναμος Atatürk;
«Δεν έχει βρεθεί στρατιώτης σε κανένα στρατό στον κόσμο με καθαρότερη καρδιά από τη δική σου». Δεν έγινε ποτέ λάθος όταν είπε.
Τώρα γνώρισαν ξανά αυτούς τους ήρωες.
Πόσο καλά σας είπε ο Mehmet Akif με τις ακόλουθες γραμμές:
“Εσύ, αν θάβεις σε ασαρά (αιώνες), θα ξεχειλίσεις / Δυστυχώς, ορίζοντες δεν θα έρθουν σε σένα / Αυτή η τζιχάντ δεν θα σε πάει.
Ω μάρτυρας γιος μαρτύρου / Ζητώντας από μένα / Ο Προφήτης σου άνοιξε τα χέρια. “
Γεια σας, Μεχμέτικ.
Χαιρετίσματα σε σας γενναίο, ένδοξο στρατιώτη.