Τα τελευταία χρόνια η Ιρλανδία έριξε το καθεστώς PIIGS. Το ελαφρώς επιθετικό ακρωνύμιο αντιστοιχεί στην Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ιρλανδία, την Ελλάδα και την Ισπανία – οι πιο αδύναμοι κρίκοι μετά την κρίση χρέους στη ζώνη του ευρώ μετά το 2008. Οι αποδόσεις των ομολόγων αυτών των εθνών έφυγαν εκτός ελέγχου στο αποκορύφωμα της κρίσης και εξακολουθούν να διαπραγματεύονται με σημαντικό περιθώριο πάνω από τα γερμανικά χαρτονομίσματα αναφοράς.
Ωστόσο, η σταθερή χρηματοοικονομική απόδοση της Ιρλανδίας τα τελευταία οκτώ χρόνια – πριν από το Covid – μετέτρεψε ένα τεράστιο έλλειμμα προϋπολογισμού μετά τη χρηματοοικονομική κρίση σε πλεόνασμα και σημαίνει ότι βρίσκεται τώρα στη μεσαία βαθμίδα ή «ημι-πυρήνας» κυρίαρχων ζωνών του ευρώ, κατατάσσονται παράλληλα όπως το Βέλγιο όσον αφορά τον πιστωτικό κίνδυνο.
Η Εθνική Υπηρεσία Διαχείρισης Διαθεσίμων συγκέντρωσε 5,5 δισ. Ευρώ σε πώληση ομολόγων νωρίτερα αυτό το μήνα, με τα 10ετή ομόλογα να έχουν αρνητικό επιτόκιο αγοράς ή απόδοση, μείον 0,257%, που σημαίνει ότι οι πιστωτές μας πληρώνουν αποτελεσματικά για το προνόμιο να μας δανείσεις.
Έτσι, όταν ο οργανισμός αξιολόγησης Moody’s προειδοποίησε χθες ότι η πανδημία του κοροναϊού αύξησε τον κίνδυνο επίμονης κοσμικής στασιμότητας στη ζώνη του ευρώ – με άλλα λόγια μια παρατεταμένη περίοδο μακράς ανάπτυξης – επισήμανε την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Κύπρο ως κυρίαρχους με τον υψηλότερο κίνδυνο, σημειώνοντας ότι θα ήταν δυσκολότερο να μειώσει το χρέος σε ένα περιβάλλον με χαμηλή ανάπτυξη και χαμηλό πληθωρισμό.
Παρά το μεγάλο εθνικό χρέος μας, τώρα στην περιοχή των 230 δισεκατομμυρίων ευρώ και αυξάνεται, δεν έβαλε την Ιρλανδία στην ίδια κατηγορία με αυτές τις χώρες, πιθανώς λόγω της υγείας των δημόσιων οικονομικών μας.
Ο οργανισμός είπε ότι ο συνδυασμός της χαμηλής ανάπτυξης, του χαμηλού πληθωρισμού και των επιτοκίων της ζώνης του ευρώ στο ή κάτω από το μηδέν είχε κάνει συγκρίσεις με την εμπειρία της Ιαπωνίας από τη δεκαετία του 1990, αλλά τόνισε ότι υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο περιοχών.
Είτε η Ιαπωνική διάκριση της Ευρώπης είναι μια σχετική σύγκριση είτε όχι, η Ιρλανδία θα ήταν μια από αυτές τις χώρες που δυσκολεύονται να μειώσουν το χρέος σε μια παρατεταμένη περίοδο χαμηλού πληθωρισμού, αλλά δεν θεωρείται πλέον ως η γραμμή εκκίνησης εάν υπάρχει άλλη κρίση χρέους.