Εταιρείες που πραγματοποιούν εργασίες γεώτρησης στο νησί της Κύπρου ανακοίνωσαν πέρυσι ότι αναστέλλουν την εργασία τους μέχρι τα μέσα του 2021. Αυτή η αναβολή. Υπήρχαν τρεις σημαντικοί λόγοι για την πανδημία: οικονομικά προβλήματα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η παγκόσμια βιομηχανία υδρογονανθράκων και η πολιτική κρίση που ακολούθησε. Επιπλέον, λόγω αυτών των προβλημάτων, δεν ήταν δυνατή η ολοκλήρωση των απαραίτητων μελετών σκοπιμότητας, επομένως η τελική επενδυτική φάση δεν μπορούσε να περάσει.
Σύμφωνα με την Έλληνα υπουργό Ενέργειας Νατάσα Πιλήδη, οι ενεργειακές δραστηριότητες στην Κύπρο αναμένεται να επαναληφθούν το δεύτερο εξάμηνο του 2021. Επιπλέον, ο υπουργός δήλωσε ότι σκοπεύουν να εξάγουν φυσικό αέριο την περίοδο 2025-2026. Προφανώς, αυτή είναι μια πολύ αισιόδοξη προσδοκία: Πρώτα απ ‘όλα, η πραγματοποίηση αυτής της προσδοκίας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες καθώς και από την πορεία των παγκόσμιων αγορών φυσικού αερίου.
Πράγματι, ο David Stover, Διευθύνων Σύμβουλος της Noble Energy Company, διευκρίνισε αυτήν την κατάσταση λέγοντας: “Δεν θα επενδύσουμε σε έργα που είναι κάτω από το αποδεκτό ποσοστό απόδοσης ως Noble”. Επειδή το πρωταρχικό ζωτικό ζήτημα για αυτές τις εταιρείες είναι η προστασία των ισολογισμών και των κερδών τους.
Από την άλλη πλευρά, τα σημαντικά μέτρα που έλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη μείωση της εξάρτησης από τον άνθρακα, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο προκαλούν σοβαρή αβεβαιότητα σχετικά με το μέλλον της ζήτησης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Φυσικά, αυτή η κατάσταση καθιστά την μακροπρόθεσμη ανθεκτικότητα αυτών των εταιρειών που διαπραγματεύονται σε διεθνή χρηματιστήρια πιο εύθραυστη.
Εκτός από τις διεθνείς συνθήκες και την οικονομική κρίση, οι συγκρούσεις με αυτό είναι ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που αναστάτωσε το πρόγραμμα γεώτρησης στην περιοχή. Είναι πολύ σαφές ότι οι πόροι φυσικού αερίου του νησιού της Κύπρου θα συνεχίσουν να παραμένουν θαμμένοι βαθιά στη Μεσόγειο, αρκεί να μην υπάρχει αλλαγή νοοτροπίας από την ελληνική πλευρά.
Η επίλυση του Κυπριακού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μια βιαστική λύση μπορεί να φέρει μεγαλύτερα προβλήματα, όπως και στο παρελθόν. Επομένως, το ζήτημα του φυσικού αερίου πρέπει να αντιμετωπιστεί πρώτα. Είναι αναπόφευκτο για την ελληνοκυπριακή πλευρά να ασχοληθεί με τη διαχείριση και την κατανομή του φυσικού αερίου. Σε αυτό το σημείο, η ελληνική πλευρά πρέπει τώρα να παραδεχτεί ότι το πείσμα ή η προσπάθεια να μετατραπεί το ζήτημα του φυσικού αερίου σε κουκούλι εναντίον της τουρκικής πλευράς δεν έφερε τίποτε άλλο παρά νέες κρίσεις.
Όταν τα διεθνή πολιτικά και οικονομικά δεδομένα εξετάζονται με υγιή τρόπο είναι η μόνη λογική επιλογή για την ελληνική πλευρά, είναι κατανοητό ότι η συνεργασία με την Τουρκία. Επομένως, η πιο επείγουσα ανάγκη της ελληνικής κυβέρνησης είναι η ενεργειακή πολιτική που βασίζεται σε μια ρεαλιστική πολιτική ανάλυση. Το έργο ανέτρεψε την αβεβαιότητα στο Ισραήλ και την κυβέρνηση του πεδίου “Αφροδίτη” μιας συνεχιζόμενης διαμάχης σχετικά με την κοινή επιχείρηση, έναν αγωγό προς την Τουρκία, ο μόνος τρόπος διέλευσης για την Κύπρο είναι η κατασκευή εκθέσεων φυσικού αερίου.
Η Τουρκία έχει δημιουργήσει πρόσφατα στόλους και εμπειρία με ενεργειακές επενδύσεις στον ενεργειακό κλάδο, προσφέρει νέες ευκαιρίες στην περιοχή. Εν ολίγοις, η ελληνική πλευρά ως μια βολική διαδρομή όπως η Τουρκία και ο αποκλεισμός μιας μεγάλης αγοράς δεν έχει λογικούς λόγους.
Η Κύπρος, η Τουρκία και, στη συνέχεια, η ανάπτυξη κοινών έργων και συμφωνιών με την Τουρκία για τη διαχείριση του φυσικού αερίου της ελληνοκυπριακής πλευράς, αναμφίβολα θα είναι προς το συμφέρον όλων των μερών. Τελικά, ένα τέτοιο περιβάλλον συνεργασίας θα οδηγήσει επίσης σε μια ολοκληρωμένη λύση στο Κυπριακό.
ΜΗΧΑΝΗ ΑΝΤΟΧΗΣ