“Σε τηλεοπτική εκπομπή, η Νότια και η Βόρεια Κύπρος Κορωνοϊός Πρότεινα να ξεκινήσει μια κοινή μάχη με. Επειδή δεν είμαστε σε θέση να δράσουμε συλλογικά, πρέπει να καταφέρουμε να δράσουμε μαζί. Πρέπει να κλείσουμε ταυτόχρονα με τον Νότο και να κάνουμε οικονομικές συνεισφορές σε κάθε νοικοκυριό, ανεξάρτητα από το αν είναι πολίτες ή όχι.
Οι κρατικές απαιτήσεις, τα τέλη, τα ενοίκια, οι καταθέσεις και οι τόκοι δανείων πρέπει να παγώσουν εντός αυτής της περιόδου.
Μετά την επαναφορά του ιού σε ολόκληρο το νησί, πρέπει να ανοίγονται αμοιβαίες μεταβάσεις σε όλους που ζουν στο νησί και το νέο φυσιολογικό πρέπει να περάσει και στις δύο πλευρές του νησιού.
Ενθαρρύνοντας τα ταξιδιωτικά γραφεία, οι τουρίστες “χωρίς ιό Κύπρος” πρέπει να πάνε στο μάρκετινγκ για ένα χρόνο με καραντίνα 21 ημερών.
Οι ευκαιρίες προσωπικής εκπαίδευσης πρέπει να διατίθενται στο εμπόριο με προγραμματισμένο τρόπο σε φοιτητές πανεπιστημίου που χρειάζονται επίσης καραντίνα.
Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα επιτευχθεί η μετάβαση στο νέο φυσιολογικό … Εάν δεν είναι δυνατή η επαναφορά ολόκληρου του νησιού από αυτή την άποψη, θα είναι αναπόφευκτες πολύ δύσκολες μέρες για ολόκληρη την Κύπρο. “
Ο κάτοχος αυτών των δηλώσεων Σερντάρ Ντενκτάς…
“Παρατήρησα ότι οι δύο πλευρές απέφυγαν να κάνουν επαρκή συνεργασία και ότι δεν ήταν δυνατόν να επιτευχθεί ο απαραίτητος συντονισμός σχετικά με την επιδημία Covid-19, η οποία επηρέασε ολόκληρο τον κόσμο και συνεχίζεται ακόμη … Μερικές από τις συνοριακές πύλες έκλεισαν και δεν μπορούσαν ακόμη να ανοίξουν λόγω της επίδρασης της επιδημίας. αυτά είναι ανεπαρκή. Επαναλαμβάνω την έκκλησή μου και στις δύο πλευρές να συνεργαστούν. ”
Ο συγγραφέας αυτών των δηλώσεων είναι ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.
Ο Γενικός Γραμματέας εξήγησε τις σκέψεις του σε τέτοιες εκφράσεις στην Έκθεση Αποστολής Καλής Θέλησης που η Κυπριακή Ταχυδρομείο έφτασε και παρουσίασε στους αναγνώστες της σήμερα.
Αυτό που υπογραμμίζουν τα σημαντικά ονόματα τόσο εντός όσο και εκτός του νησιού για την καταπολέμηση της επιδημίας Covid-19 υπογραμμίζει το σημείο «συνεργασίας» ή τουλάχιστον «ταυτόχρονης δράσης».
Δεδομένου ότι έκανα κλήσεις, γράφοντας άρθρα και προσφέροντας προγράμματα από την ημέρα που ξεκίνησε η επιδημία, λυπάμαι που λέω ότι η ασθένεια της μάθησης με την εμπειρία κάποιων πραγμάτων συνεχίζεται σε ολόκληρο το νησί.
Όταν εξετάζουμε τις συζητήσεις που γύρισαν στις εκλογές, μόνο για χάρη της φτηνής πολιτικής πέρυσι, σε τι οδήγησε αυτό, και η ανεπάρκεια και η απροθυμία και των δύο πλευρών να συνεργαστούν ή να δράσουν μαζί είναι μεταξύ των κύριων λόγων της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε. Πρέπει να προσθέσουμε σε αυτήν την απροθυμία των νότιων αρχών, και ιδίως την υστέρηση στις πύλες.
Η αποτυχία του νησιού της Κύπρου, το οποίο είναι φυσικά ένα νησί και έχει ένα φυσικό γεωγραφικό πλεονέκτημα έναντι των επιδημιών, να μετατρέψει μια τέτοια ευκαιρία σε κέρδος είναι προφανής.
Πέρα από την έλλειψη λύσης εδώ και χρόνια στο νησί, αυτή η κατανόηση, η οποία δεν ήθελε να κατανοήσει την εμφάνιση μιας νέας κατάστασης με την εμφάνιση της επιδημίας, και θεωρούσε ότι ενεργούσε με τις ανωμαλίες του παλιού ως δεξιότητα, ήταν αδύνατη και τελικά αποδείχθηκε ότι συνέβη.
Επειδή η επιδημία δεν έχει τρόπο να ακούει και να κατανοεί φτηνές πολιτικές και φήμες. Επομένως, η αποτυχία εκείνων που ενεργούν προς αυτήν την κατεύθυνση παραμένει.
Δεν υπάρχει διάκριση για την επιδημία όπως η γνώση των συνόρων ή η επιλεκτική δράση. Κατά συνέπεια, η αποτυχία εκείνων που προσπαθούν μόνο να σώσουν το δικό τους πλοίο είναι μόνιμη.
Από αυτήν την άποψη, είναι προφανές ότι δεν θα υπάρξει ατομική, εταιρική ή τομεακή «απόδραση από μόνη της», και είναι προφανές ότι δεν θα υπάρξει μια κατάσταση όπως η «έξοδος από μόνη της» μεταξύ των χωρών.
Όταν εξετάζουμε την υπόθεση ειδικά για το νησί της Κύπρου, παρόλο που και οι δύο πλευρές ασχολούνται με δραστηριότητες αυτο-απελευθέρωσης σε κάποιο βαθμό, απέχει πολύ από την παροχή επιστροφής γενικά.
Ωστόσο, αν αντί για αυτά που έγραψα παραπάνω, εάν υπήρχαν κόμματα που πήγαν στο δρόμο της συνεργασίας και της αλληλεγγύης από την πρώτη ημέρα της επιδημίας, ήταν σίγουρο ότι θα ήμασταν σε πολύ καλύτερο μέρος από ό, τι είμαστε σήμερα.
Για παράδειγμα, τι θα ήμασταν αν υπήρχε μια κοινή επιτροπή από τους αξιωματούχους και των δύο πλευρών και ένα κοινό πανδημικό νοσοκομείο που θα χρησιμοποιούνταν και από τις δύο πλευρές προς την κατεύθυνση των κλήσεων που έγιναν από την πρώτη μέρα;
Για παράδειγμα, εάν υπήρχε συνεργασία και αλληλεγγύη στον εγχώριο τουρισμό, το εμπόριο, τις διαμετακομιστικές και άλλες κοινές δραστηριότητες πέρα από τη συνεργασία στον τομέα της υγείας, οι εργαζόμενοι που εργάζονται στο νότο σήμερα θα διαμαρτυρηθούν;
Το κυνήγι του παζάρι Arasta πετά, οι καταστηματάρχες της Αμμοχώστου δεν θα θεραπεύονταν ή μεγάλα ξενοδοχεία θα έμεναν χωρίς πελάτες;
Εάν οι είσοδοι στο νησί τεθούν υπό έλεγχο, μπορούμε να δράσουμε από κοινού για να ελαχιστοποιήσουμε τη μόλυνση, ακόμη και αν δεν την καταστρέψουμε εντελώς, εάν μπορούν να γίνουν κατανοητοί κοινοί παρονομαστές και ενδιαφέροντα, εάν το χαμάς μπορεί να παραμεριστεί, τελικά Σερντάρ ΝτενκτάςΔεν ήταν πολύ δύσκολο να γίνουμε ένα «νησί χωρίς ιούς».
Αντ ‘αυτού, χτυπήθηκε, αντιμετωπίστηκε χωρίς όραμα, φτηνή πολιτική για τον ιό ή γράφοντας μια ιστορία επιτυχίας και ήταν εντελώς ανεπιτυχής.
Τώρα, εκτός από τα συστήματα υγείας που αιωρούνται στην αβεβαιότητα και στο χείλος της κατάρρευσης και στις δύο πλευρές του νησιού, έχουμε φτάσει σε πολύ δύσκολες καταστάσεις οικονομικά.
Η οριστική λύση σε αυτά τα θέματα είναι αναμφίβολα λύση στο συνεχιζόμενο πολιτικό πρόβλημα στο νησί. Ωστόσο, είναι πολύ σαφές ότι ο ιός δεν σώζει για να περιμένει ή να κατανοήσει αυτήν τη λύση.
Επομένως, είτε είναι αποδεκτό είτε όχι, δεν είναι δυνατόν και από τις δύο πλευρές του νησιού να βγουν μόνοι από αυτήν την εργασία.
Εάν η επιδημία τελειώσει στο νότο αλλά συνεχίζεται στο βορρά, το νησί εξακολουθεί να είναι «μολυσμένο». Το αντίστροφο θα σημαίνει επίσης το ίδιο.
Ακριβώς για αυτόν τον λόγο Σερντάρ ΝτενκτάςΤα σημεία που επισημαίνονται στις δηλώσεις και των δύο Antonio Guterres δεν αποτελούν έκκληση καλής θέλησης.
Οι ευχές και οι ευχές δεν είναι καθόλου.
Επειδή το όνομα αυτού είναι απλώς επιτακτικό.
Είτε θα συμπεριφέρεστε μαζί είτε σε συντονισμό ή θα θυμάστε αυτές τις μέρες ως «καλές μέρες» στο μέλλον …
Το θέμα είναι τόσο απλό