Δύο ανώτεροι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) συναντήθηκαν χθες με τον Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα.
Ο Charles Michel, Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen, το πρώτο βήμα ενός νέου πλαισίου συνεργασίας μεταξύ Τουρκίας και πολλών υπό όρους επίσκεψης στις δύο πλευρές.
Οι ηγέτες της ΕΕ στις 25 Μαρτίου, όπως ορίζονται στα συμπεράσματα της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής, αλλά βασίζονται στη συνεργασία σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος με την Τουρκία «προοδευτική, αναλογική και μπορεί να επιστρέψει» στόχους μιας σχέσης.
Ειδικότερα, το θέμα της Ανατολικής Μεσογείου, της Ελλάδας, της Λιβύης, της Συρίας και της Κύπρου, η μέτρια στάση της Τουρκίας σχετικά με το θέμα της ελευθέρωσης των θεωρήσεων, η ενημέρωση της Τελωνειακής Ένωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις που οι μετανάστες θεωρούν ότι η συμφωνία αποτελεί συνέχεια της χρηματοδότησης της ΕΕ.
Ωστόσο, εάν ο εκδότης θεωρήσει την Τουρκία ως ένταση σε στρατηγικά ζητήματα και την απειλή κυρώσεων, η ίδια η ΕΕ για την προστασία των συμφερόντων των μελών του διοικητικού συμβουλίου θεωρεί επίσης ότι το μήνυμα δόθηκε σε αυτή τη σύνοδο κορυφής.
Αυτή η επίσκεψη υψηλού επιπέδου της ΕΕ στην Τουρκία από τις Βρυξέλλες έκανε «μια εκδήλωση του καρότου»
Είναι επίσης μια σαφής ένδειξη ότι η Άγκυρα δεν βλέπει πλέον μια υποψήφια χώρα για πλήρη ένταξη, αλλά ως στρατηγικό γείτονα σε “τομείς κοινού ενδιαφέροντος”.
Η ΕΕ, η ευρωπαϊκή τροχιά από την ολίσθηση, «μπορεί να ελεγχθεί», «ημι-δημοκρατικές, ημι-αυταρχικές τρίτες χώρες» Η Τουρκία μερικές φορές θεωρείται ως κίνητρο μερικές φορές να ετοιμάζεται να απομακρυνθεί από δομές που θα απειλήσει.
Ωστόσο, η εξωτερική και εσωτερική πολιτική της ΕΕ στην Τουρκία δεν αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς. Η κυβέρνηση της Άγκυρας συνεχίζει να αναζητά εναλλακτικές συνεργασίες για την ασφάλεια και τα οικονομικά της συμφέροντα.
Επιπλέον, ο λαός της Τουρκίας στις ευρωπαϊκές χώρες, η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι θεμελιώδεις ελευθερίες, η ανεξαρτησία του δικαστικού συστήματος, τα ζητήματα του κράτους δικαίου δεν μπορούν να θεωρηθούν ως δύναμη να λυγίσει τον καρπό της κυβέρνησης της Άγκυρας.
Η Τουρκία υπερασπίστηκε σθεναρά τα Κριτήρια της Κοπεγχάγης της ΕΕ και τα στρατηγικά συμφέροντα των θυμάτων Ευρωπαίων υποστηρικτών στη χώρα, οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και η παγωμένη μοναξιά ωθεί ένα δημοκρατικό περιβάλλον.
Δυστυχώς, από την ΕΕ σχετικά με αυτά τα ζητήματα «μας ανησυχούν» περιγραφές, μια από την κρίση της Τουρκίας μέσω της οποίας ζει δίπλα σε μια συγκεκριμένη ταλαιπωρία και απώλεια δικαιωμάτων παραμένει γελά.
Η γκρίζα περιοχή των Βρυξελλών μεταξύ του πλήρους status quo, μιας νέας σχέσης με τις προσπάθειες της Άγκυρας να βρει τη δυναμική «κινδυνεύει να αφήσει πολίτες της Τουρκίας στο ευρωπαϊκό όνειρο σε έναν εφιάλτη.
Ο τομέας βλέπει το μέλλον του στην αξία της απελευθέρωσης της Ευρώπης και στην Τουρκία μπορεί να ελπίζει να υπερασπιστεί τι είδους οφέλη από τη στρατηγική των καρότων και των ραβδιών των Βρυξελλών;
Υπάρχουν εγγυήσεις ότι αυτή η νέα μορφή σχέσης για την οποία στοχεύει η ΕΕ δεν είναι ένα εγωιστικό σχέδιο με γνώμονα σαφή συμφέροντα ασφάλειας και στενό όραμα και όρια;
Φαίνεται ότι η πολιτική της Ευρώπης «αν είσαι καλό αγόρι, κοίτα τι είναι στην τσέπη μου» στην Άγκυρα δεν μπορεί να ξεπεράσει μια προσωρινή ηρεμιστική τακτική.
Ωστόσο, η ΕΕ πρέπει επειγόντως να κάνει με την εξουσία και την παρακμή της δημοκρατίας στην Τουρκία, την κατάρρευση του νομικού συστήματος, την ελευθερία της έκφρασης, τα δικαιώματα των γυναικών, των παιδιών και των μειονοτήτων και να κάνει συγκεκριμένες κινήσεις για να συνδεθεί με τις νέες συνθήκες, την αξία αυτής της σχέσης.
Η Τουρκία δεν αφορά μόνο αυτά στην Τουρκία.
Η απόφαση απόσυρσης από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης ήταν ένα μήνυμα προς τις δυτικές χώρες ότι «μπορούμε να αποσυρθούμε από άλλες διεθνείς συμφωνίες εάν το επιθυμούμε».
Το σκοτάδι που θα εισέλθει σε μια γειτονική χώρα όπου αμφισβητείται ο κοσμικός και το χαλιφάτο ανοίγει σε συζήτηση, τελικά καταπίνει τα στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα της Ευρώπης.
Όχι μόνο για την ευημερία των πολιτών τους, αλλά και για την κοσμική και δημοκρατική Τουρκία είναι απαραίτητο στοιχείο για την ασφάλεια της Ευρώπης.
Ελπίζω ότι όλα αυτά θα γίνουν αντιληπτά από τις Βρυξέλλες, οι οποίες προσπαθούν να επανατοποθετηθούν σε σχέση με την Άγκυρα.