Οι πολιτικοί σκέφτονται τις μελλοντικές εκλογές, οι πολιτικοί σκέφτονται τις μελλοντικές γενιές.
Αυτή η λέξη πρέπει να έχει μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Σε μια πολύ περιορισμένη χώρα, οι πολιτικοί είναι περισσότερο από πολιτικοί που κάνουν πολιτική για προσωπικό όφελος.
Είναι πολύ δύσκολο, ακόμη και αδύνατο, να βρεις έναν πολιτικό να είναι παράδειγμα σε ένα ευρύ μέρος του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της χώρας μας.
Κανείς δεν πρέπει να είναι ευαίσθητος μόνο και μόνο επειδή το γράψαμε.
Λυπημένος αλλά αυτή είναι η αλήθεια μας.
***
Τα προσωπικά συμφέροντα δεν μπορούν να προηγούνται των εταιρικών συμφερόντων, τα εταιρικά συμφέροντα δεν μπορούν να προηγούνται των κοινωνικών συμφερόντων.
Είναι το αντίθετο μαζί μας.
Τα κοινωνικά συμφέροντα δεν υπερισχύουν των εταιρικών συμφερόντων, των εταιρικών συμφερόντων, των ατομικών συμφερόντων.
Ας δούμε τους πολιτικούς-μέλη του κόμματος.
Τα προσωπικά συμφέροντα υπερισχύουν των συμφερόντων του κόμματος και τα συμφέροντα του κόμματος υπερισχύουν των κοινωνικών συμφερόντων.
Όλα εξαρτώνται από την επιλογή.
Κάθε ευκαιρία που αξιοποιείται αξιολογείται για το προσωπικό μέλλον.
Εκείνοι που εκφράζουν τη φωνή τους και πιστεύουν ότι θα είναι αποτελεσματικοί με τη στάση τους στις εκλογές μπορούν εύκολα να επηρεάσουν τους ενδιαφερόμενους πολιτικούς.
Είναι επίσης πολύ δύσκολο για όσους βρίσκονται υπό την επιρροή ατόμων ή ομάδων συμφερόντων να λαμβάνουν και να εφαρμόζουν αποφάσεις με σκοπό το κοινωνικό κέρδος.
Σέρνεται πεισματικά ώστε να μην ληφθεί η σωστή απόφαση.
Όταν οι σωστές αποφάσεις δεν λαμβάνονται την κατάλληλη στιγμή, με αρνητική έννοια, “Το άλογο έχει ήδη περάσει τον Üsküdar.”
Θέλετε ένα παράδειγμα…
Εδώ είναι η στάση που φτάσαμε στο COVID-19.
62 θετικές περιπτώσεις σε μια μέρα.
Η ατυχία μας είναι ότι οι ηγέτες του συνασπισμού UBP-DP-YDP, συγκεκριμένα, αντιτίθενται στις σωστές αποφάσεις του Ανώτατου Συμβουλίου για τις μεταδοτικές ασθένειες ως «ριζοσπαστικές», ακόμη κι αν δεν το λένε ανοιχτά.
Μιλώντας για το κλείσιμο, είδαμε τον υπουργό που είπε, “Θέλουν να λιμοκτονούν τους ανθρώπους, όχι από το CIOVID 19.”
Ο αριθμός των εξωτερικά αναγνωρισμένων θετικών περιπτώσεων είναι πολύ χαμηλός, ακόμη και σε περίπτωση έκρηξης.
Εκείνοι που ορίζονται ως τοπικές υποθέσεις και δεν έχουν ιστορικό επαφής κατά μία έννοια, την πλειονότητα των περιπτώσεων.
Είμαστε σίγουροι ότι λέμε, “Αυτό που φοβόμαστε έχει συμβεί σε εμάς”, κανείς δεν θέλει. Φαίνεται όμως ότι βρισκόμαστε σε ένα πολύ κρίσιμο κατώφλι όπου φοβόμαστε αλλά δεν το λέμε.
Τώρα, τα θετικά περιστατικά νοσηλεύονται αμέσως και η θεραπεία δεν ξεκινά. Πιο συγκεκριμένα, λόγω του αυξανόμενου αριθμού περιπτώσεων, οι θετικές περιπτώσεις δεν είναι πλέον διαθέσιμες για θεραπεία από το νοσοκομείο.
Η παρακολούθηση και η θεραπεία πραγματοποιούνται σε ξενοδοχεία καραντίνας.
***
Σε μια χώρα με ένα καθιερωμένο σύστημα υγείας όπως η Αγγλία, παρόλο που υπάρχουν περισσότερες από μία αιτίες σημαντικών απωλειών, ένας από τους σημαντικότερους λόγους είναι ότι εκείνοι με θετικά αποτελέσματα δοκιμών παραμένουν στο σπίτι μέχρι να έχουν αναπνευστικά προβλήματα.
Ωστόσο, το αναπνευστικό πρόβλημα σημαίνει ότι ο ιός κινείται προς τους πνεύμονες.
Το ερώτημα που μας τρομάζει όλους είναι αυτό. “Χάνουμε επίσης τους όρους παρέμβασης στις υποθέσεις κατά πρώτο λόγο;”
Δεν θέλουμε καν να το χάσουμε στο μυαλό μας.
Εάν το τρέχον κλείσιμο δεν είναι αρκετό για να αποφευχθεί η μόλυνση, θα πάμε σε αυστηρότερο κλείσιμο. Έχουμε δει όλα να ζουν μαζί, μισό και μισό, δειλές αποφάσεις μας αντιμετώπισαν με αυτήν την κακή εικόνα.
Ήρθαμε σε αυτήν την κακή στάση επειδή τα προσωπικά συμφέροντα θα προστατευτούν.
Η ημέρα δεν είναι ημέρα για να ακούσετε τις φωνές των ιδιωτικών συμφερόντων.
Η μέρα είναι η ημέρα να λαμβάνουμε τις σωστές αποφάσεις με θάρρος, λαμβάνοντας υπόψη τα κοινωνικά συμφέροντα.
Ειδικά οι άρχοντες της χώρας πρέπει να κερδίσουν τα αυτιά τους… “Ο ΣΥΝΟΛΟΣ ΤΩΝ ΚΑΘΙΣΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, ΜΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΑΣ.”
