Lawrie: Ο Lennon ήταν ο καλύτερος εντός και εκτός γηπέδου

Την περασμένη εβδομάδα έχουν γίνει περισσότερες συζητήσεις για τους διευθυντές, όπως τους λέω, όχι προπονητές.

Χωρίς μεγάλη έκπληξη στη Σκωτία, σε μια εφημερίδα διάβασα ότι ο Neil Lennon είχε παραιτηθεί από την Celtic. Αλλά σε ένα άλλο, είπε ότι πήρε το σάκο.

Σε κάθε περίπτωση, έχει φύγει και υποθέτω ότι έπρεπε να έρθει.

Ήταν μέλος της ομάδας μου όταν κατάφερα τη Βόρεια Ιρλανδία και πρέπει να πω, για μένα ως προπονητής, ήταν ο καλύτερος και εκτός πεδίου όλων αυτών.

Είχα μερικά όσα θα αποκαλούσα λάθος στην ομάδα και φυσικά προερχόμενα από διάφορα κλαμπ, χρειάζεται λίγος χρόνος για να γνωρίσω ποιος είναι πραγματικά ποιος είναι όταν τα διεθνή παιχνίδια έρχονται μόνο ξανά και ξανά.

Εκτίμησα όμως πραγματικά την προσπάθεια που έκανε ο Lennon και ακολούθησα την καριέρα του στο club με λίγο περισσότερο ενδιαφέρον, όπως είχα πάντα στις παλιές μέρες, όπως είπα προηγουμένως, μια ισχυρή σχέση με τον θρύλο κ. Jock Stein.

Ο Neil ανέλαβε τη Celtic και ολοκλήρωσαν εννέα νίκες στη σειρά και έπρεπε να το ξανακάνουν φέτος για να κερδίσουν το ρεκόρ του Jock. Αλλά όπως θα σας πει το τραπέζι, δεν είχε καμία πιθανότητα, επειδή οι Rangers, οι μεγαλύτεροι αντίπαλοί τους, φυσικά, είναι τόσο μπροστά, με λίγα μόνο παιχνίδια.

Ο άλλος προπονητής που με τράβηξε, ειρωνικά, συνήθιζε να διαχειρίζεται το άλλο μέρος της Ιρλανδίας, της Δημοκρατίας, καθώς και τρεις ή τέσσερις άλλους συλλόγους στην Αγγλία πριν από αυτό – Mick McCarthy.

Όταν έφυγε από τη Δημοκρατία για δεύτερη φορά πέρυσι, πήγε στην Κύπρο, αλλά τώρα του δόθηκε η δουλειά στο Κάρντιφ Σίτι και αυτό ήταν σίγουρα μια καλή κίνηση τόσο για τον σύλλογο όσο και για τον Μικ.

Πιθανότατα πιστεύει ότι έχει πολλά να αποδείξει και αν κοιτάξετε τα αποτελέσματά του από τότε που έφτασε, σε οκτώ αγώνες, δύο ισοπαλίες και έξι νίκες. Δυστυχώς, η τελευταία ήταν στο Μπόρνμουθ την Τετάρτη. Αλλά ξέρω, από την εμπειρία μου μαζί του, θα επιβάλλει τον απόλυτο σεβασμό στην γκαρνταρόμπα και σίγουρα θα παρακολουθούσα το Κάρντιφ για προώθηση.

Ο Mick έχει πάει στο κλαμπ που διευθύνονταν από τον Neil Warnock, τον οποίο θυμάμαι να επαινέσω στη στήλη μου όταν μπήκε στο Middlesbrough πέρυσι.

Νόμιζα ότι θα ήθελε να δείξει γιατί ο Κάρντιφ δεν έπρεπε να τον αφήσει να φύγει. Ξεκίνησε καλά στο Middlesbrough, αλλά ας δούμε, αγωνίζεται στο βορρά. Και η τελευταία ήττα του ήταν στο σπίτι του Μπρίστολ Σίτι, που μόλις διόρισε τον Νίγηλ Πέρσον.

Οι υποστηρικτές των Αγίων δύσκολα τον γνώρισαν, καθώς βρισκόταν μέσα και έξω μέσα σε τρεις μήνες. Αλλά ήταν η εποχή του Ρούπερτ Λόου και κανένας τρόπος που ο Νίγηλ δεν μπορούσε να συνεργαστεί με έναν τέτοιο πρόεδρο. Αλλά όπως μερικοί από τους άλλους παίκτες που ανέφερα, έχει τώρα κάτι να αποδείξει.

Κοιτάζοντας τα πάντα, έχουμε τους Lennon, McCarthy, Warnock και Pearson, τέσσερις προπονητές, όλοι Βρετανούς, με πολλά να αποδείξουμε. Θα με ενδιέφερε πώς κάνουν οι αντίστοιχοι σύλλογοι από τώρα έως το τέλος της σεζόν.

Δύο από αυτούς τους διευθυντές είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν αυτό το Σαββατοκύριακο. Ο Warnock και ο McCarthy θα είχαν πολλές μάχες τα τελευταία χρόνια και θα το ξαναβρίσκουν όταν ο Middlesbrough φιλοξενεί το Κάρντιφ το Σάββατο. Θα ξέρουν τα πάντα για ο ένας τον άλλον.

Ο Warnock θα θέλει να κερδίσει δύο φορές περισσότερο για να αποδείξει ότι δεν έπρεπε να φύγει από το Κάρντιφ. Του δίνει ένα διπλό κίνητρο και είμαι σίγουρος ότι οι παίκτες στο καμαρίνι πριν από το παιχνίδι θα υπενθυμίσουν πόσο πιο σημαντικό θα είναι να νικήσει το τελευταίο του κλαμπ.

Οι προπονητές δεν αναφέρονται τόσο πολύ όσο οι παίκτες, αλλά δεν φαίνεται να διαρκούν τόσο πολύ στα κλαμπ όσο και στην εποχή μας. Όπως είπα και πριν, νομίζω ότι πολλοί προπονητές που προέρχονται από το εξωτερικό είναι αρκετά χαρούμενοι που κάνουν δύο ή τρία χρόνια και προχωρούν. Ενώ στις παλιές μέρες, οι Βρετανοί διευθυντές ήταν ευτυχείς να μείνουν, σίγουρα στο ανώτερο επίπεδο, για όσο το δυνατόν περισσότερο.

Ενώ κάθε προπονητής θέλει να νικήσει την άλλη ομάδα προφανώς, μερικές από τις καλύτερες στιγμές είναι τα 10 ή 15 λεπτά μετά τον αγώνα πριν φύγουν οι επισκέπτες και οι προπονητές και οι προπονητές συναντιούνται για έναν καφέ, ή κάτι λίγο πιο δυνατό, στην γηπεδούχο ομάδα γραφείο διευθυντή

Είναι κρίμα που οι κάμερες της τηλεόρασης δεν ήταν μερικές φορές εκεί! Μερικές από τις συνομιλίες, αν ακυρώσετε τη γλώσσα, θα ήταν πιο ενδιαφέρουσες από το παιχνίδι που μόλις τελείωσε.

Source