Μπορεί ο Ataklı, ο οποίος επιστρέφει στον ηγέτη της CHP, ο οποίος ήλπιζε να δει πού οι συνταξιούχοι είχαν κάνει πραξικόπημα, “Είναι προφανές ότι αυτοί οι θαυμαστές δεν μπορούν να κάνουν πραξικόπημα, οι θαυμαστές δεν μπορούν να κάνουν πραξικόπημα, μπορεί να είναι η πρώτη αναλαμπή ενός πραξικόπημα; Ναι, υπήρξαν γεγονότα παρόμοια με αυτό στο παρελθόν. Υπάρχει κάποιος να κάνει πραξικόπημα; ναι υπάρχει. Είναι εντάξει αν υπάρχει ένοπλη δύναμη. Υπάρχουν κάποιες πληροφορίες που έχω φτάσει πρόσφατα: Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος θα το κάνει, ότι έχει περάσει πραξικόπημα. ” είπε.
Μήπως ο Ataklı μιλούσε σωστά, υπήρχε κάποια πληροφορία που είχε πραγματικά λάβει, ή κουνώντας το δάχτυλό του στην κυβέρνηση με την αντίθεσή του στο AK Party; Άλλωστε, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ήταν στο πλευρό του κοινού εχθρού τους, του Ερντογάν. Μην κοιτάτε τα ψέματα της αντιπολίτευσης, ειδικά τους ομιλητές της CHP, που έκοψαν ρόλο στα τηλεοπτικά κανάλια, καθώς και το ψέμα του Μπάιντεν ότι «ο Ερντογάν πρέπει να καταρριφθεί όχι με πραξικόπημα αλλά με δημοκρατικά μέσα». Η εμπειρία έχει δείξει ότι η πίστη σε αυτά τα λόγια από το σιτάρι είναι αφελής.
μετά τις 15 Ιουλίου στην Τουρκία μπορεί ακόμη να αμφισβητήσει εάν ο αντίκτυπος gevişle? Είναι δυνατόν να πούμε. Από την άλλη πλευρά, είναι δυνατόν να πούμε ναι στο ερώτημα εάν οι άνθρωποι θα βγουν στους δρόμους και θα βάλουν σε κίνδυνο τους συνωμοτιστές πραξικοπήματος, ανεξάρτητα από το ποιος το κάνει. Όσοι θα προσπαθήσουν ούτως ή άλλως πρέπει να διακινδυνεύσουν έναν εμφύλιο πόλεμο.
Γιατί δεν μπορούμε να απορρίψουμε το πραξικόπημα από την ημερήσια διάταξη; Η απάντηση στην ερώτηση είναι απλή. Όλο το πραξικόπημα του 1960, το πραξικόπημα που ζούμε μέχρι σήμερα εκτροχιασμός στις υποθέσεις της Τουρκίας, η παραμόρφωση της τάξης, η αναρχία, όχι λόγω απόκλισης από τη γραμμή ΝΑΤΟ-ΗΠΑ, οφείλεται σε κίνδυνο των συμφερόντων τους. Μόλις το δουν αυτό, παίζουν με τις ρυθμίσεις σας, εκτροχιάζονται. Η υποδομή του πραξικοπήματος είναι παιδικό παιχνίδι για αυτούς.
Γίναμε μέλος του ΝΑΤΟ το 1952. Παραδώσαμε ολόκληρο το σύστημα ασφαλείας μας σε αυτούς. Ο στρατός μας, αναγκαστικά, εγκατέλειψε τα προσόντα του εθνικού στρατού και μετακόμισε στην παγκόσμια τάξη στρατού. (Ο παγκόσμιος στρατός σε έναν πόλεμο αφορά όλες τις χώρες τους, το σύμφωνο πρέπει να λάβει τις προϋποθέσεις ένταξης στο ΝΑΤΟ) για να πει μέχρι στιγμής: είναι ένα ειδικό τμήμα πολέμου που μαθαίνει στον στρατό στην Τουρκία το 1974. Ας εξηγήσουμε πώς μαθαίνεται: Μετά την επιχείρηση της Κύπρου, οι ΗΠΑ μας επέβαλαν εμπάργκο. Όταν οι ΗΠΑ, οι οποίες πλήρωσαν τα έξοδα του Τμήματος Ειδικών Πολέμων, δεν πληρώθηκαν λόγω του εμπάργκο, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Semih Sancar ζήτησε χρήματα από το μεταμφιεσμένο επίδομα. Όταν το ζητούμενο ποσό είναι σχεδόν ίσο με το ποσό της μεταμφιεσμένης αποζημίωσης, ρωτά ο πρωθυπουργός Ecevit και μετά μαθαίνεται η δομή του στρατού.
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι το ΝΑΤΟ δεν έχει μέχρι σήμερα απομεινάρια αυτών των κρυφών δομών;
Ο Χουλούσι Ακάρ, ο οποίος μπορεί να γνωρίζει καλύτερα το μέγεθος και την κατεύθυνση του συμβάντος του μανιφέστο χάρη στην ειδική νοημοσύνη, λέει ότι «θα πληρώσουν το τίποτα ό, τι κι αν είναι», οπότε το συμβάν είναι σοβαρό. Παρόλο που φαίνεται ότι η δήλωση ετοιμάστηκε μεταφέροντας το Canal Istanbul και Montreux στο κέντρο. Αποδείχθηκε ότι στο Montreux, έγινε τσιμέντο στη δήλωση για τη συλλογή υπογραφών. Αυτή η κατάσταση δείχνει ότι η δήλωση είναι ένα μνημόνιο χωρίς αμφιβολία. Ας δούμε αν θα αποκαλυφθεί ποιος και ποια δύναμη βρίσκεται πίσω από τους άλλους διοργανωτές, ειδικά τον Ergun Mengi, ο οποίος ετοίμασε το μνημόνιο;
Hacivat στην παραδοσιακή τουρκική τέχνη; Φεύγει από τη σκηνή λέγοντας “Καταστράφηκε η κουρτίνα, την καταστρέψατε, είμαι εδώ, επιτρέψτε μου να ενημερώσω αμέσως τον ιδιοκτήτη”. Προφανώς, μερικοί συνταξιούχοι γκρεμίζουν την κουρτίνα και λένε ότι δεν ήταν αρκετό, δεν γυρίσαμε στη σκηνή. Από την άλλη πλευρά, ο Karagöz είπε στο κλείσιμο του παιχνιδιού, “Συγχώρεσέ με ό, τι κι αν έχεις τη γλώσσα.” Κανείς δεν τολμά να πει την πρόταση, πιθανώς από την πίεση της γειτονιάς.
Χωρίς υποχώρηση από τη σκηνή, χωρίς λύπη, λοιπόν τι; Υπάρχουν παιδικές εφευρέσεις που κάνουν τους ανθρώπους να γελούν. Αυτό που λένε “Πρέπει να αναλάβουν δράση εναντίον εκείνων που αλλάζουν και δημοσιεύουν τον τίτλο, την ημερομηνία και την ώρα της δήλωσης. Η συνωμοσία έχει βγει. Οι ναυάρχοι που κρατούνται για μέρες πρέπει να απελευθερωθούν αμέσως.”
Πρέπει να πούμε “le de hey hey” σε αυτές τις προτάσεις που διαμορφώθηκαν στον επιτακτικό τρόπο του Köroğlu;
Θα πουν σχεδόν ότι το κόμμα του ΑΚ προετοίμασε τη δήλωση. Παρακολουθώ επίσης ένα πράγμα με έκπληξη. Και αυτό είναι: κλείνουν πάντα τα μάτια τους και υπερασπίζονται σοβαρά τα πάντα.
Μιλώντας για την άμυνα, ας τελειώσουμε με ένα αμυντικό ανέκδοτο
· Ο Avci mensmen εξηγεί τις κυνηγετικές του περιπέτειες σε μια υπερβολική γλώσσα στο καφενείο.
Όταν είπε «πήρα το στόχο, πίεσα τη σκανδάλη, χτύπησα την αρκούδα στο τακούνι του πίσω ποδιού, η σφαίρα βγήκε από το αυτί της αρκούδας».
Οι άνθρωποι του καφέ γέλασαν λέγοντας, “Μπορείς να το πετάς επίσης, Üsmen.” Ο Üseyin aga, ένας έμπειρος κυνηγός και σκοπευτής στο καφενείο, υπερασπίζεται αμέσως τον Üsmen.
“Δεν ξέρετε, θα συμπεριφέρεστε εσφαλμένα, όταν ο mensmen πυροβόλησε · η αρκούδα ξύριζε το αυτί του με το πίσω πόδι του”
