Όταν η επικοινωνία θεωρείται δεξιότητα, είναι απαραίτητο να μιλάμε για τις δεξιότητες κατανόησης και έκφρασης με τις οποίες γεννιούνται τα ανθρώπινα όντα. Ο άνθρωπος έχει πράγματα να πει, αυτά είναι τα μηνύματα που μεταφέρει.
Μπορεί να μεταδώσει αυτά τα μηνύματα σε άλλους με διάφορους τρόπους. Έχει επίσης τη δυνατότητα λήψης και ερμηνείας μηνυμάτων και μηνυμάτων από άλλες πηγές. Όταν θεωρείται δεξιότητα, η επικοινωνία μπορεί να οριστεί ως η ικανότητα να έχεις ένα μήνυμα, να το μεταδίδεις και να έχει νόημα για τα μηνύματα από άλλες πηγές. Λαμβάνοντας υπόψη τη δυσκολία του ανθρώπου να ζει μόνος του, φαίνεται ότι έχει την επιθυμία να μοιραστεί. Η επιθυμία να μοιραστούν τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τη γνώση τους προκύπτει ως απαίτηση της ανθρώπινης φύσης. Οι άνθρωποι εισέρχονται σε μια διαδικασία αμοιβαίας αλληλεπίδρασης και βιώνουν αυτά τα μερίδια που είναι απαίτηση της φύσης τους. Κατά μία έννοια, η έλλειψη αυτών των μετοχών προκαλεί σημαντικά προβλήματα, καθώς είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση. Επομένως, αυτή η κοινή χρήση αναμένεται να συμβεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για ένα υγιές άτομο. Σε γενικές γραμμές, η επικοινωνία ορίζεται ως η πράξη κοινοποίησης οποιωνδήποτε πληροφοριών. Ωστόσο, εάν το νόημα που αποδίδεται στη λέξη “πληροφορίες” νοείται ως κοινή χρήση απλών πληροφοριών και δεδομένων, η έννοια της επικοινωνίας θα ήταν αρκετά περιορισμένη. Αντίθετα, η έννοια της «ανταλλαγής πληροφοριών» σημαίνει ανταλλαγή συναισθημάτων, ιδεών και πληροφοριών.
Τα ανθρώπινα όντα – λόγω της φύσης τους – έχουν την ικανότητα να επηρεάζουν και να επηρεάζονται από το περιβάλλον τους. Η ευαισθησία που επηρεάζεται από τις οντότητες που συναντά έχει αναπτυχθεί στο άτομο. Είναι δυνατό για το άτομο να κατευθύνει αυτήν την επιρροή και να επηρεάσει τη διαδικασία στον επιθυμητό στόχο επικοινωνώντας. Σε αυτήν τη διαδικασία, μια αλληλεπίδραση συμβαίνει μεταξύ δύο ατόμων, τα οποία μπορούν να ονομαστούν αλληλεπίδραση. Η ικανότητα της αλληλεπίδρασης να παράγει το επιθυμητό αποτέλεσμα εξαρτάται από την αμοιβαία εμπιστοσύνη, την ευαισθησία και την κατανόηση των ατόμων που εμπλέκονται σε αυτήν τη διαδικασία. Η αλληλεπίδραση μπορεί να θεωρηθεί ως αμοιβαία επιρροή. Η αλλαγή συμπεριφοράς που συμβαίνει όταν επηρεάζονται δύο ή περισσότερα άτομα ορίζεται ως αλληλεπίδραση. Υπό αυτήν την έννοια, η πραγματοποίηση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης εξαρτάται από την παρουσία περισσότερων από ένα ατόμων και την πρόθεση, την επιθυμία και την ευαισθησία τους.
ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ; Καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη φύση, την ποιότητα και την κατεύθυνση της κοινωνικής ζωής και είναι ο σημαντικότερος καθοριστικός παράγοντας της ποιότητας της κοινωνικής ζωής. Η περιορισμένη έκθεση μεταξύ ατόμων οδηγεί σε γκετοποίηση, ομαδοποίηση και κοινωνικές διαιρέσεις. Ωστόσο, τα άτομα που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αρχίζουν να δημιουργούν κοινούς χώρους διαβίωσης επηρεασμένοι αμοιβαία μεταξύ τους και αυξάνεται η πιθανότητα αποδοχής μεταξύ τους. Μπορούμε να πούμε ότι η βάση της κοινωνικής αποξένωσης έγκειται στην περιορισμένη αλληλεπίδραση μεταξύ ατόμων που απαρτίζουν την κοινωνία. Το άτομο που δεν αλληλεπιδρά με άλλους χάνει τους κοινούς χώρους διαβίωσης μετά από λίγο και αρχίζει να αισθάνεται αποξενωμένος με την κοινωνική ομάδα. Όταν αυτή η κατάσταση συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, η διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να αποκολληθεί εντελώς από την κοινωνική ομάδα. Οι οικογένειες διατηρούν τη ζωτικότητά τους ως κοινωνική κοινότητα στην οποία σχηματίζονται άτομα με υψηλό επίπεδο επιρροής μεταξύ τους, ανάλογα με το επίπεδο αλληλεπίδρασης εντός της οικογένειας. Όταν η επικοινωνία εντός της οικογένειας είναι περιορισμένη, η αλληλεπίδραση μειώνεται, έτσι τα συναισθήματα και οι αντιλήψεις των μελών της οικογένειας μεταξύ τους διαφέρουν. Είναι γνωστό ότι η διαδικασία διαχωρισμού επηρεάζει σημαντικά τους οικογενειακούς δεσμούς. Για το λόγο αυτό, ένα ισχυρό δίκτυο επικοινωνίας και μια αποτελεσματική διαδικασία αλληλεπίδρασης που βασίζεται σε αυτό στοχεύει σε μια υγιή οικογενειακή ζωή.
Είναι δυνατόν να βιώσετε αρμονία και συγκρούσεις στην οικογενειακή ζωή. Ωστόσο, ο μόνος τρόπος ελαχιστοποίησης των συγκρούσεων είναι να δημιουργηθεί ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας και να ξεκινήσει η διαδικασία επιρροής. Στη ρύθμιση των οικογενειακών σχέσεων, η επικοινωνία είναι η μόνη λύση για τη διασφάλιση της αρμονίας και την επίλυση της σύγκρουσης.
Η οικογένεια είναι η κοινότητα όπου η αλληλεπίδραση είναι πιο έμπειρη και η πιο απαραίτητη αλληλεπίδραση στην κοινωνική ζωή. Η συνέχιση της οικογενειακής ζωής εξαρτάται από την ποιότητα αυτής της αλληλεπίδρασης. Αν και είναι μια κοινότητα που σχηματίζεται με την κοινή χρήση του ίδιου φυσικού χώρου, η ύπαρξη φυσικού χώρου δεν επαρκεί για αλληλεπίδραση. Η κοινή χρήση και η επιρροή μέσα στην οικογένεια πρέπει να είναι στο υψηλότερο επίπεδο και η αλληλεπίδραση πρέπει να είναι πολύ δυνατή. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, τα μέλη της οικογένειας πρέπει να έχουν ορισμένες δεξιότητες: Ενεργητική ικανότητα ακρόασης, σωστή ικανότητα ομιλίας, ικανότητα ερωτήσεων, ενσυναίσθηση…
Σε μια μελέτη που διεξήχθη κατά τη διάρκεια των ετών που υπήρχε μόνο μία τηλεόραση στο σπίτι, μέλη της οικογένειας όπως “Ήταν φοβερό. Δεν κάναμε τίποτα. Προσπαθήσαμε να περάσουμε χρόνο να μιλήσουμε”, “Προσπάθησα να κρατήσω τα παιδιά μου απασχολημένα με διαφορετικά παιχνίδια, αλλά ήταν αδύνατο. Η τηλεόραση έγινε μέρος αυτών. “Έκαναν εντυπωσιακές δηλώσεις. Εάν μια οικογένεια αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους στην παρακολούθηση τηλεόρασης, δεν είναι πραγματικά εύκολο για αυτήν την οικογένεια να αναδιατάξει τον ελεύθερο χρόνο τους για να εξαρτηθεί από ένα νέο γεγονός. Επομένως, πολλές οικογένειες που εθελοντικά σταμάτησαν να παρακολουθούν τηλεόραση για μια εβδομάδα ή ένα μήνα για έρευνα δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν αυτήν την περίοδο απουσίας. Για τους περισσότερους ανθρώπους, οι πρώτες 3-4 ημέρες ήταν οι χειρότερες. Ακόμα και σε σπίτια όπου παρακολουθείται πολύ λίγη τηλεόραση και άλλες δραστηριότητες είναι συχνές. Κατά τη διάρκεια αυτών των πρώτων ημερών, περισσότερες από τις μισές δουλειές του νοικοκυριού ήταν εκτός λειτουργίας. Τα μέλη της οικογένειας μπερδεύτηκαν για το τι να κάνουν σε αυτή τη νέα στιγμή που ήταν απαλλαγμένη από την παρακολούθηση τηλεόρασης και άρχισαν να συνηθίζουν σε αυτήν την κατάσταση μόνο τη δεύτερη εβδομάδα. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές δεν λένε ότι πρέπει να σταματήσετε να παρακολουθείτε εντελώς τηλεόραση. Το κύριο πρόβλημα έρχεται με πάρα πολύ και παρατεταμένη κρουαζιέρα. Ωστόσο, η κατοχή του ελέγχου των συνηθειών των μέσων ενημέρωσης ενός ατόμου χρειάζεται περισσότερο θάρρος από ποτέ. Οι τηλεοράσεις είναι παντού, και αυτές οι μικρές οθόνες – που είναι πραγματικά γιγαντιαία μεγέθη, προτιμώνται τώρα – δεν ενδιαφέρονται πολύ για την ποιότητα ή την ποιότητα της υπόλοιπης ζωής των ανθρώπων. Η τηλεόραση μπορεί να είναι χρήσιμη σε περιορισμένες δόσεις για εύκολη χαλάρωση και απόδραση. Αλλά όταν αυτή η συνήθεια αρχίζει να παρεμβαίνει σε αιτήματα όπως η εκμάθηση νέων πραγμάτων και η ενεργός ζωή, αρχίζει να δημιουργεί ένα είδος εθισμού και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.
(Η πηγή χρησιμοποιήθηκε)