Οι συνθήκες Ur Yurich-London, που υπογράφηκαν το 1959 μεταξύ των Ελλήνων της Μεγάλης Βρετανίας, της Ελλάδας, της Τουρκίας και των κυπριακών-τουρκικών κοινοτήτων της Κύπρου, ήταν οι συνθήκες που τερμάτισαν τη βρετανική κυριαρχία στην Κύπρο και δημιούργησαν το ανεξάρτητο κράτος της Κύπρου.
Οι Συμφωνίες της Ζυρίχης-Λονδίνου υπογράφηκαν για πρώτη φορά στο ξενοδοχείο Dolter στο Ururich το 1959. Στις 11 Φεβρουαρίου 1959 από τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας Κωνσταντίνο Καραμανλή և Adnan Menderes. Στις 19 Φεβρουαρίου στο Lancaster House στο Λονδίνο. από τον συνάδελφό του Harold Macmillan, ενώ ορισμένα από τα συνημμένα κείμενα υπογράφηκαν από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ ‘Κύπρου και τον Αντιπρόεδρο Fazil Kitsuk, ο οποίος γνώριζε όλες τις ρυθμίσεις.
Ελλάδα և Η Τουρκία συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν στη Γιούριχ από το 1959. Από τις 5 Φεβρουαρίου. Οι Κύπριοι πολιτικοί δεν ήταν παρόντες. Η ελληνική αντιπροσωπεία περιελάμβανε τον Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Υπουργό Εξωτερικών Αβέρωφ, τον Πρέσβη Ξανθόπουλο-Παλαμά, τον διπλωμάτη Δημήτριο Μπίτσιο και άλλους. Η τουρκική αντιπροσωπεία περιελάμβανε τον Τούρκο πρωθυπουργό Menderes, τον υπουργό Εξωτερικών Fatin Orlu και άλλους υψηλόβαθμους αξιωματούχους. Οι συνομιλίες πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των δύο υπουργών Εξωτερικών, ενώ οι πρωθυπουργοί είχαν μόνιμες πληροφορίες στις συλλογές τους.
Το πιο σημαντικό ζήτημα ήταν η στρατιωτική παρουσία που ήθελαν οι Τούρκοι. Η ελληνική πλευρά δέχτηκε την πορεία τιμής, περίπου 100 Τούρκους, αλλά η Τουρκία ήθελε πολύ περισσότερα. Τέλος, με την παρέμβαση των πρωθυπουργών, το πρόβλημα λύθηκε με αναλογία 950 Ελλήνων προς 650 Τούρκων στρατιωτών. Τότε λύθηκε το ζήτημα του καθεστώτος. Η Τουρκία ζητούσε ομοσπονδία, ενώ η Ελλάδα ισχυριζόταν ότι θα μπορούσε να χωρίσει. Τελικά, ανέλαβαν την προεδρία, μαζί με τον Έλληνα πρόεδρο, τον Τούρκο αντιπρόεδρο, ο οποίος θα άσκησε βέτο σε ορισμένα άλλα θέματα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής.
Τόσο το κοινοβούλιο όσο και η κρατική κυβέρνηση θα έχουν αναλογία Ελλήνων προς Τούρκους 70/30. Σε περίπτωση σύγκρουσης, θα λειτουργούσε το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο θα είχε τρεις δικαστές: έναν Έλληνα, έναν Τούρκο και έναν ουδέτερο. Επιπλέον, συμφωνήθηκε η Συμφωνία Εγγυήσεων και η Συμφωνία Συμμαχίας, η οποία θα είχε συνταγματικό αποτέλεσμα. Εκτός από αυτές τις συμφωνίες, ο Karamanlis ենդ Menderes συμφώνησε σε μια μυστική συμφωνία πέντε σημείων, η οποία προέβλεπε την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, ότι θα επηρέαζαν την κατάργηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο πρώτος στρατιωτικός διοικητής αποφάσισε να κηρύξει γενική αμνηστία.
Η συμφωνία απέτρεψε τη διάσπαση του σχεδίου της Macmillan, αλλά περιείχε ένα διαρθρωτικό σφάλμα. Το δικαίωμα των Τουρκοκυπρίων στο βέτο θα μπορούσε να προκαλέσει πολλά προβλήματα. Εκείνη την εποχή, κανείς δεν προέβλεπε ότι αυτή η συσκευή θα μετατραπεί σε δυναμίτη. Αυτό που νόμιζαν ήταν το αποτέλεσμα μιας συμφωνίας μεταξύ των Βρετανών και του Μακάριου και του Γρίβα.
Η Συμφωνία της Ζυρίχης, συνοπτικά, προέβλεπε:
Τρόπος. Προεδρία με τον Πρόεδρο της Ελλάδας և Αντιπρόεδρο της Τουρκίας, που εκλέγεται από τις ελληνοτουρκικές κοινότητες αντίστοιχα για πενταετή θητεία. Ο αντιπρόεδρος είχε βέτο για την άμυνα, την εξωτερική πολιτική και την εσωτερική ασφάλεια.
Βουλή των Αντιπροσώπων. Ίδρυση δύο κοινοτικών συνελεύσεων (ελληνοτουρκικών), μία Βουλή των Αντιπροσώπων, αναλογία 70/30 Ελλήνων προς Τούρκους. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία, με εξαίρεση τη δημοτική νομοθεσία και τους φορολογικούς λογαριασμούς, οι οποίοι απαιτούσαν ξεχωριστή πλειοψηφία.
Συμβούλιο υπουργών. Θα αποτελείται από επτά Έλληνες, τρεις Τούρκους, ενώ ένα από τα υποχρεωτικά Υπουργεία Άμυνας, Εξωτερικών Υποθέσεων ή Οικονομικών πρέπει πάντα να δοθεί στον Τούρκο Υπουργό.
Δημόσια διοίκηση. 70% από Έλληνες և 30% από Τούρκους.
Στρατός: 60% Έλληνες, 40% Τούρκοι
Δικαστήρια. Ίδρυση του Ανώτατου դատար Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Δημαρχείο. Ίδρυση ξεχωριστών κοινοτήτων (ελληνοτουρκικών) σε πέντε μεγάλες πόλεις της Κύπρου.
Πηγή: el.wikipedia.org
,
Σε:Source